Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Abu 6 zdahalivy. Tolki abuchavaty čałaviek hetaha kiepstva niezrazumieja. Abudzfcca, Hlziusia. Dz. z. Pracchnucca. Jon abudziŭsia a vośmaj hadzinia. Aburacca, ~raŭsia. Dz. nz. Pratastavac, vykazvać niezdavoleńnie. Silanin aburaŭsia za vialiki padatak. Abureńnia, ~nia. Naz. Złaślivaje niezdavoleńnie. U Mikoły było vialikaja abureńnia, kali jamu niedali vykazać jahonaj kryŭdy. Abvalicca, ~liŭsia. Dz. z. Upaści na doł. Niejki čałaviek na darozia abvaliŭsia. Abvalić, Пш. Dz. z. 1) Z jimpetu pałažyć čałavieka. Ryhor abvaliŭ Daminika. 2) Raptam z jimpetu pałažyć niejkuju reč. Niejki pjany abvaliŭ stoł. 3) Śkinuć dreva z pnia. My siońnia abvalili z pnia sorak sasonak. Abvaračavacca I, ~vaŭsia. Dz. nz. Prabyvaje, pražyvaje. A ty-ž daviedaŭsia, dzie tvoj syn abvaračaŭjicca. Abvaračavacca II, ~vaŭsia. Dz. nz. Vierniecca na bok. Voz z sienam abvaračaŭjicca. Abvaryć I, ~ryŭ. Dz. z. Varam apiačy. Hanna abvaryła ruku, kali bulbu adcedžvała. Abvaryć II, ~ryŭ. Dz. z. Zbolšaha zvaryć. Mama nam u darohu kumpiak abvaryła. Abvinavacić, ~ciŭ. Dz. z. Pryznać vinnym. časami j niavinnaha abvinavaciuć. Abvmav&čavać, ~čavaŭ. Dz. nz. Rabić sproby, kab abvinavacić. Treba pierš upeŭnicca što vinien, a tady abvinavačavać. Abvinŭć, ~nŭŭ. Dz. z. abo Uvinŭć, nŭŭ. Dz. z. Uviarcieć, uchinuć. Jina była tak biedna, kali zamuž jišła, što ni było ŭ što j palca abvinuć. Aby. Zł. Zamiesta kab. Choć jakoja viasło, aby ŭ rot niasło. (Fal. Pryk.) Abycca, abyŭsia. Dz. z. Abžycca, pryzvyčaicca. Ja jak abyŭsia tut, dyk i damoŭ ni karcić. Aby-chto. Zaj. Biaz vybaru asoby. Mnie aby-chto za hrošy pamoža. Abydzionny, ~naha. Prm. Na kožny dzień. Heta moj kažuch abydzionny. Aby-jak. Prs. Biez razboru. Mnie aby-jak hetu noč piraspać. Abyjakava. Prs. Usio adno, biaz roźnicy. Mnie abyjakava ci jon bahacieja ci biadnieja. Abyjścl I, ~šoŭ. Dz. z. Vyšła z nasieńma novaja raślina. Naš haroch abyšoŭ. Abyjści П, ~šoŭ. Dz. z. Jiści navokała. Lepi abyjści heta bałota. Abyjści III, ~šło. Dz. z. Stała kryŭdna. Staromu abyšło, što jaho ni paklikali. Abyjścisia, ~šoŭsia. Dz. z. Nia mieć patreby. Tam abojducca biz nas. Abyryć, ~ryŭ. Dz. z. Stacca abyjakavym. NaŠ dziadźka abyryŭ i ničym ni cikavicca. Abza, ~zy. Naz. Paŭkruhły bok (kant) doški, što ad kary. Ту pierš abčašy abzu na došcy, a tady budzim jaje spuskać. Abzadačyć, ~čyŭ. Dz. z. Dać zadatku pry kupli. Janka abzadačyŭ vałoku ziamli. Abzavaty, ~taha. Prm. Doška z abzoj. Abzavatuju došku vykiń von. Abzładziejić, ~jiŭ. Dz. z. Niavinnaha nazvać złodziejam. Ja na jaho viek nia 'dpuščusia, što jon mianio abzładziejiŭ. Abžaryć, ~ryŭ. Dz. z. abo — Adžaryć ~ryŭ. Dz. z. Mocna abściobać puhaj, bizunom ci rozgaj. Biažy, chłopic, abžar henu cialicu, što ŭ vavies pašła. Abžycca, ~žyŭsia. Dz. z. Trochi pryzvyčajicca da novaj miaściny da novych umoŭ žyćcia. My tut užo trochi abžylisia. Abžyć, ~žyŭ. Dz. z. Zažyć, zahajicca. Jahony palic užo abžyŭ. Abžyra, ~ry. Naz. Toj chto abjadajecca. Ad henaha abžyry ničoha ni zastaniecca. Ach! Kl. Pry ždziŭleńni, spužańni ci biadzie. Ach! jaki jon dobry. Achajić, ~jiŭ. Dz. z. Ačyścić, vypratać. Kali my ŭsie byłi chvoryja, dyk ni było кат и navit i chaty achajić. Achajny, ~naha. Prm. Toj chto kłapacicca ab čyścini. U vachajnaj haspadyni ŭ chacia čysta i dzieci čystyja. Achapfć, ўрШ. Dz. z. Aŭładać, apanavać. Kali vaŭki zavyli la chaty, dyk dziaciej achapiŭ strach. Achłudzieć, HJzieŭ. Dz. z. Astyć, adubieć, stacca ćviardym. Kali bulba achłudzieła, dyk i ni hłytajicca. Achłyścik, ~ka. Naz. Abśmiajaka, ašukaniec, asoba biez pačućcia ludzkaj hodlnaści. Nia vier jamu: heta achłyścik; jahonyja słovy vieeir. Achocham, ўma. Naz. Haściniec, chabar. Maci zanisła pisaru achochama, dyk jon i volny. Achrać, ~raŭ. Dz. z. Zakulhać. Moj pastuŠok achraŭ, dyk samomu daviałosia statak paścić. Achrak, ~ka. Naz. Каток śluzu, vykašlenaha 2 lehanieŭja. U hetaha chvoraha kryvavyja achraki. Achrakać, ~kaŭ. Dz. z. Charkać paśla kašlu, kab vyhnać achrak. Heny chvory kašlija j achrakaja. Achrapak, ўpka. Naz. Taŭstaja sakavitaja cybina z kačanistaj kapusty. Kali nima sadaviny, dyk dzieci achvotna jaduć achrapki z kapusty. Achudać, ~daŭ. Dz. z. Stacca chudym. Hety byčok zusim achudaŭ. Achvacicca, ~ciŭsia. Dz. z. Zachvareć ad prazmiernaj natuhi. Kali Janka navypiradki braŭsia, dyk koń achvaciŭsia. Achvat, Пи. Naz. Chvaroba ad natuhi. U hetaha kania achvat. Achviarnik, ~ka. Naz. Asoba jakaja chodzie pa vioskach dy źbiraje hrošy na raliAch
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 177  ▶