Ach 7 hijnyja patreby. Adkul hety achviarnik? Achvocicca, ~ciŭsia. Dz. nz. Mieć achvotu. Chłopic achvocicca chadzić u škołu. Ach vota, ~ty. Naz. Paciah da niejkich čynaŭ. Achvota horš niavoli. (Fal. Pryk.) Achvdtnik, ~ka. Naz. Asoba, što pa dobraj voli zhłašajecca da niejkich čynaŭ. Načalnik paklikaŭ achvotnikaŭ napierad. Achvoča. Prs. abo — Achvotna. Biez prymusu. Jon achvoea pracuja. Achvočy, ~čaha. Prym. Nia hultaj. Jon achvočy, ali da hulniaŭ, a ni da pracy. Acialicca, ~liłasia. Dz. z. Naradzić cialo. Tarnujecca da karoŭ, ~zubryc, łasic. Naša čornaja karoŭka acialiłasia. Aciarobki, ~bak, bkaŭ. Naz. Abrezki ad harodniny. Aciarobki vykiń na śmietnik. Acieśliva. Prs. Miakka, lipuča. Tut arecca dobra, ali ŭ łahčynia zimla trochi acieśliva. Acieślivy, ~vaha. Prm. Miakki, lipučy, niedapiečany. U nas chleb jość, ali acieślivy. Acilahavacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Marudzić pry pracy. Vy, chłopčyki, ni acilahavajcisia; bačycia, što chmarycca: doždž hatoŭ pajści, siena zmoča. Acižarycca, ~ryŭsia. Dz. z. Stacca ciažkim sam dla siabie, niaruchavym. Ja acižaryŭsia, staŭ mlaŭkim i ni mahu dalej jiści. Acyla! Kl. Hetak hamoniać, kab adahnać kania. Acyla, da vady! Ačachnuć, ačach. Dz. z. Troški astyć. Nalivaj kapustu, nichaj trochi ačachnia, a tady budzim pałudnavać. Ačadzić, ~dziŭ. Dz. z. abo — Učadzić, ~dziŭ. Nadychacea čadu (atrutnaha pavietra). Ci ni ačadziŭ ty, što ty heta kažyš? Ačamiareć ~reŭ Dz. z. Ahorknuć, nadakučyć. Hety chłopic mnie zmałku ačamiareŭ. Ačarnić, ~niŭ. Dz. z. Złajać, źniavažyć, unizić. Jina mianie mirnarodu ačarniła. Ačchnŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Razbudzicca. Ačchnułasia dziaŭčynačka siarod mora, uvidziła dziaŭčynačka svajo hora. (Fal. Pieś.) Ačep, ~pa. Naz. Vuzor vuhła, dzie zarubki vuhła zarublivajucca prostapadła uniz. Heta chata rublina ŭ vačep. Ačerśćvić, ~viŭ. Dz. z Pačało źvierchu sochnuć. Siena ŭžo ačerśćviła, možna ŭžo raźbivać prakosy dy zahrabać. Ačŭcca, ačŭŭsia. Dz. z. Pačynajuć źjaŭlacca viestki ab zhublenaj rečy ci žyvoj jistocie. Nu, ci ačułasia-ž taja vaša karova, što była zhubiłasia? Ačŭchacca, ~chaŭsia. Dz. z. Pryści da pamiaci, da zvyčajnaha rozumu paśla niaprytomnaści. Kali jon ačuchaŭsia, dyk paznaŭ, što lažyć na špitalnym łožku. Ačuniać, ~niaŭ. Dz. z. Papravicca paśla chvaroby. Dziadźka ŭžo trochi ačuniaŭ. Adabrać I, ~r&ŭ. Dz. z. Gvałtam zabrać. Chłopcy adabrali ŭ cyhanoŭ kradzinyja koni. Adabrać II, ~rała. Dz. z. Sparaližavać. Dziadźku Jakubu adabrała levy bok. Adapchnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Užyć siły, kab adsunuć. Adapchni čovin ad bierahu. Adarać, ~raŭ. Dz. z. Pasiejanuju pašniu uzarać, kab na hetym miescy niešta jiznoŭ pasiejać. Kali haroch ni ŭzyšoŭ, dyk my jaho adarali dy pasiejili jačmień. Adarobka, ~ki. Naz. Kali ŭ niejkaj rečy asiarodak vyparažnicca, a baki stajać. Asiarodak zuba vyhniŭ, a baki stajać, jak adarobka. Adatknŭć I, ~nŭŭ. Dz. z.Vynić korak z butelki ci špunt z bočki. Adatkni butelku. Adatknuć II, ~nŭŭ. Dz. z. Paŭtykać tyčki na miažy. Adatkni miažu, bo zakosišsia. Adasobliny, ~naha. Prm. Addzieleny, adłučany. Ja adasobliny ad baćkavaj haspadarki. Adbicca, ~biŭsia. Dz. z. Adčuracca, adłučycca. čornaja aviečka adbiłasia ad domu j nanač ni prychodzia. Adbić I, ~biŭ. Dz. z. Admović. Dziŭčaty adbili Antolu, kab za Janku ni jšła zamuž. Adbić II, ~biŭ. Dz. z. Mocna udaryć. Chłopic zvaliŭsia z jabłyny j bok adbiŭ. Adbić [II, ~biŭ. Dz. z. Advajavać. Naš połk adbiŭ nazad svaje akopy. Adboju nima. Niemažliva abaranicca, nałaziać. Kali ludzi pačuli, što my svaju karovu pradajom, dyk adboju nima ad kupcoŭ. Adbyć I, ~byŭ. Dz. z. Vyjechaŭ. Moj siabra adbyŭ z našaj arhanizacyji. Adbyć II, ~byŭ. Dz. z. Vybyć peŭny čas. Student adbyŭ praktyku dy pajechaŭ na stałaju pracu. Adcackać, ~kaŭ. Dz. z. Apracavać reč pryhoža, pamastacku. Voś adcackaŭ Michaś hetu šapu. Adcackany, ~naha. Prm. Z gustam apracavany. Voś adcackany hety damok. Adchadzić I, ~dziŭ. Dz. z. šmat chadzić. Voś my adchadzili pakul koni znašli. Adchadzić II, ~dziŭ. Dz. z. Adratavać žyćcio. Staraja atruciłasia hrybami, ali nabaha doktar naŭreŭsia, dyk adchadziŭ jaje. Adchinŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Astupicca, adyjści. Adchinicisia, dzieci, z varot, bo aviečki honiuć z pola. Adciahavać I, ~vaŭ. Dz. nz. Ciahnuć, vałačy. Haspadar adciahavaŭ kalosy da kuźni. Adciahavać II, ~vaŭ. Dz. nz. Adtarminovavać na časie. Kupiec adciahavaŭ razrachunak z rabotnikami. Adčapicca, ~piŭsia. Dz. z. Adstać, adyści. Adčapisia ad mianie, čaho ty prystaŭ. Adčasu. Prs. Praz niejki čas. Adčasu j dzieci padhadujucca. Ad času da času. Biazkonca. A jon ad času Adč
8 👁