Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Adi Adč da času adkładaja vypłatu doŭhu. Adčepnaja, ~naha.Prm. Vymušany vykup. Niejkija abarmoty pryčapilisia da dziadźki, dyk jon musiŭ dać rubla adčepnaha. Adčuplavać, ~vaŭ. Dz. z. Abściobać puhaj, bizunom, dubcom. Kali pastuch dobra adčuplavaŭ henaha byčka, dyk jon boli ŭ vavies ni pašoŭ. Adčuracca, ~raŭsia. Dz. z. Vyračysia. Jon adčuraŭsia siamji i haspadarki dy pašoŭ u śviet. Adčuvać, ~vaŭ. Dz. nz. 1) Nutrom. Jon adrazu adčuŭ u žyvacie bol. 2) Jinstynktam. Ja adčuvaŭ nidavier da taho čałavieka. Adčyniać, ~niaŭ. Dz. nz. Rasčyniać. Adčyniać dźviery ci vokny ad vušakoŭ. Dziaŭčynka adčyniła dźviery. Adčyniasty, ~taha. Prm. Taja reč ci pryładździe, što možna adčynić. U našaj chacia vokny adčyniastyja. Adčynić, ~niŭ. Dz. z. Adpiorci. Adchilić dźviery ci vokny ad vušakoŭ. Adeyni vokny. Addŭcha, ~chi. Naz. Adpačynak. Heta ni rabota ni adducha, a trata času. Addychacca, ~chaŭsia. Dz. z. Zaspakojić dychańnie. Daj kaniu trochi addychacca. Addychnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Adpačyć. Trochi pasiadzim addychniom dy dalej pojdzim. Addziakavać, ~vaŭ. Dz. z. abo — Adudzienčyć, ~čyŭ. Dz. z. Vyjavić udzičnaść. Ja vam addziakaŭju za vašu łasku. Adhadzicca, ~dziŭsia. Dz. z. Addziakavać. Ja adhadžusia za vašu dabrość. Adhałoski, ~kaŭ. Naz. Recha. Adbitak huku. U lesie čulisia adhałoski. Adharavać, ~vaŭ. Dz. z. Zakončyŭ haravać. Chłopic leta adharavaŭ pry statku. Adhaŭlacca, ~laŭsia. Dz. z. Spynić post. Siolita razam budzim adhaŭlacca. Adhetul. Prs. Z hetaha miesca. Adhetul da Vilni dvaccać mil. Adhodžavacca, ўvaŭsia. Dz. nz. Adpłačavać za zroblenuju łasku. Jon jašče j ciapier adhodžaŭjecca za toja dabro. Adjeda serca. Dakučlivy, nadta ŭkaśsiŭšysia. Hety chłopic — adjeda serca. Adjed, ўdu. Naz. Upyn u ježy. Voś smačnyja jabłyki — ad jich adjedu nima. Adkaraskacca, ўkaŭsia. Dz. z. Adčapicca. Ja nijak nia moh adkaraskacca ad taho pjanaha j usiu darohu słuchaŭ jahonyja andrymony. Adkasnucca, ~nŭŭsia. Dz. z. Adcapicca, adstać. Adkaśnisia ad mianie, čaho ty pryčapiŭsia. Adkaz I, ўzu. Naz. Vykazanyja słovy na pastaŭlenyja pytańni. Ja daŭ adkazy na ŭsie jahonyja pytańni. Adkaz II, ~zu. Naz. Admova ŭ prośbie. Susied prasiŭ pazyki u kasie dapamohi, dyk atrymaŭ adkaz. Adkazać I, ~zaŭ. Dz. z. Skazać adpaviednyja słovy na pastaŭlenyja pytańni. Vučań adkazaŭ na ŭsie pytańni. Adkazać II, ўzaŭ. Dz. z. Tastamantam addać u spadčynu majemaść. Dziadźka adkazaŭ Lavonu usiu haspadarku pośla svajej śmierci. Adkmucca, ўnaŭsia. Dz. z. Adračysia, adčuracca. Ptuški adkinulisia ad hnizda. Adkinuć I, ўnaŭ. Dz. z. Ukradzienuju геб cicha viarnuć haspadaru. Chłopcy adkinuli Klajmonu ŭkradzinaja krasivo. Adldnuć II, ўnaŭ. Dz. z. Chvaroba tyfus varočajecca da chvoraha niekalki raz. Tyfus adkinaŭ brata užo treci raz. Adklikacca, ўkaŭsia. Dz. nz. Akazavacca. Padavać svoj hołas. Janka ŭ lesia hukaŭ, a ja adklikaŭsia. Adkład, ўdu. Naz. Adciahvańnie casu z vykanańniem niejkaj spravy ci raboty. Adkład nia jdzie ŭ ład. (Fal. Pryk.) Adkładać I, ўdaŭ. Dz. nz. Adtarminavać, adciahnuć na dalejšy čas. Budoŭli domu ja nia budu adkładać da nalećcia. Adkładać II, ўdaŭ. Dz.nz. Častku niejkaha rečyva adłažyć u jinšaje miesca. Chvałšyvaju bulbu adkładajcia ŭ kašel. Adkradacca, ўdaŭsia. Dz. z. Vyjści z chaty niezaŭvažanym dla jinšych. Chłopic časta adkradajicca z chaty dy jdzie koŭzacca. Adkradać, ўdaŭ. Dz. nz. Ukradzienuju reč ci žyvuju jistotu haspadar musie kraści ŭ złodzieja. Razylovaha kania treba adkradać u zładzija. Adkŭl. Prs. Z jakoha miesca. Adkul ty pryšoŭ? Adleha, ~hi. Naz. Kali zimoj spyniajecca maroz i makreje śnieh. U vatlehu dzieci hulali ŭ śniežki. Adlehłaść, ўci. Naz. Dalečynia prastoru. Adlehłaść ad škoły da našaha domu piać kilametraŭ. Adlehły, ўłaha. Prm. Daloki. Toj les ad nas adlehły, dyk my ź jaho ni karystajim. Adležyć I, ~žyŭ. Dz. z. Ležučy na ćviardym i chałodnym miescy, dyk častka cieła stanie niačułaj i biazdziejnaj. Janka na načlezia nahu adležyŭ. Adležyć II, ~žyŭ. Dz. z. Doŭha lažać u paścieli, chvareć. Baćka paŭhoda adležyŭ, kali nahu złamaŭ. Adlihać, ~hło. Dz. z. Adyšło, adpuściła. U nosia adlahło i katar minuŭsia. Adlivič, ўča. Naz. Doška, što prybivajecca nižej šaloŭki, kab vada z šaloŭki nie ciakła na ścianu. Tut pad šaloŭkaj usiudy prybity adlivičy. Adłažyć I, ~žyŭ. Pryniać toje čym załožana dzirka ci varoty. Adłažy spragu dy zahani
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
13 👁
 ◀  / 177  ▶