Kva Kvač, ~ča. 1) Prymacavanaja anučka da kijočka. Zrabi kvač dy pamaž koły. 2) Nakručanaja anučka na pałlačku stralać z strełki. Naśliń kvač, dyk strełka strela. Kvakacić, ~cieŭ. Dz. nz. Boutajecca, ciopkajecca. Hraź pad nahami kvakacić. Kvapicca, ~piŭsia. Dz. nz. Mieć achvotu nabyć. Na dobruju reč kožny kvapicca. Kvašanina, ~ny. Naz. Chałodnaja ježa z noh žyvioły. Kvašanina na stale. Kvarta, ~ty. Naz. Mierka vadkaści (3/4 lit.). Ja kupiŭ kvartu małaka. Kvartoŭka, ~ki. Naz. Butelka źmiestam u kvartu. Tut try pustyja kvartoŭki. Kvas, ~su. Naz. Kvasnaje pitvo. U nas kvas u dziažy. Kvasacka, ~ki. Naz. Sudzina bandarnaj raboty. Baba nakłała kvasačku masla. Kvasić, ~siŭ. Dz. nz. Pastavić, kab ukisła. Mama pastaviła kvasić małako. Kvatarant, ~ta. Naz. Najomnik kvatery. U dziadźki dva kvataranty. Kvataravać, ~vaŭ. Žyć u najomnym pamieškańni. Jon kvataruja ŭ siabry. Kvatera, ~ry. Naz. Pamieškańnie. Maja kvatera z troch pakojaŭ. Kvaterka, ~ki. Naz. Mierka vadkaści kala 60 gr. Dzied vypiŭ kvaterku vina. Kvekać, ~kaŭ. Dz. nz. Abrablać, peckać. Uvažaj, —- heta ty kvekajiš rukavo. Kviacisty I, ~taha. Prm. Kali kvietka raśliny składajecca tolki z kvietkavych listkoŭ. Tam na hradzie byli kviacistyja hvaździki j staŭbuny (hvaździki). Kviacisty II, ~taha. Prm. Tkanina ŭ kviaty. Zaviažy kviacistaju chustku. Kvialić, ~liŭ. Dz. nz. Razdražniać, rabić čułaj. Hojinaj rany nia treba kvialić. (Fal. Pryk.). Kvit, ~tu. Naz. Cetlik. Papierka dakumant. Biary kvity: pojdzim na razrachunak. Kvoły, ~łaha. Prm. Dalikatny. Čujlivy na roznyja razdražnieńni. Kali ty kvoły, dyk ustaŭnia ciopła nadzivajsia. Kvota, ~ty. Naz. Pracentnyja hrošy. Kolki-ž ty mnie dasi kvoty, kali ja tabie pazyču hrošy. L Lahtyka, ~ki. Naz. Lohki na biahu. Biahun Voś naš Symon lahtyka: usich chłopcaŭ na biahu vypiradziŭ. Lajestryў ўгaŭ. Naz. Lista. Śpisak. Dastavaj svaje lajestry dy čytaj kolki ja tabie vinin. Lamic, ўmca Naz. Voŭna źbitaja ŭ tuhi płast. Kupi lamca na chamut. Lamčycca, ўčyŭsia. Dz. nz. Žbivajecca ŭ kaŭtuny. U jaje voŭna lažyć ad piaci hadoŭ, dyk lamčycca ŭ kaŭtuny. Landoŭka, ўki. Naz. Tvar, pyski. (Vul.). Kali lapnu ŭ landoŭku, dyk ty až abližyšsia. (Fal. Łaj.). Lanicca, ўniŭsia. Dz. nz. Paddavacca hultajstvu, nie pracavać. Hety chłopic zdolny, ali lanieca vučycca. Lany, ўnoha. Prm. Koń ci byk, jaki nadta marudna chodzie dy nie zvažaje na pahaniańnie puhaj ci kijam. Lanoha kania puhaj ni spužajiš. (Fal. Pryk.). Lapa I, ~py. Naz. Hetak zavuć rot u jinšych žyviołaŭ: śvińni, sabaki, vaŭka, vužaki. Ściudzina budzia, bo śvińnia poŭnu lapu sałomy panisła. (Fal. Varaž.). Lapa II, ~py. Naz. (Vul.). 1) Pry łajencv hetak nazyvajuć źviahlivych ludziej. Lapa ty, čaho ty pražešsia na ŭsio pola. 2) Rot źviahlivych ludziej. Što ty lapu raschalapiŭ až da vušej, choć ty z kalaśmi ŭjiždžaj. (Fal. Łaj.). Lapita, Пу. Naz. Majstra niešta lapić z hliny. Naš Tamaš samy lepšy lapita. Pahladzi, jakoha jon konika adcackaŭ. Laplonik, ўka. Naz. Niaŭdały chleb ci prasnak. Vo niejki laplonik baba śpikła. Lapnuć I, ўnaŭ. Dz. z. Vyciać, udaryć. Kab lepiej chto lapnaŭ anučaj pa mordzia, jak beta pačuci u hetkaj pryhodzia. (J. Kup.) Lapiiuć II, ўaŭ. Dz. z. Skazać niedarečnaje ci brydotnaje słova pierad hramadoj. A heny-ž boŭdziła, kali lapnaŭ słova, dyk usim soramna stała. Laska, ~ki. Naz. Pryhožy kirmašovy kijočak. Vaźmu lasačku papiracisia. (Fal. Pieś.). Laskać, ўkaŭ. Dz. nz. Rabić prareźlivy stuk. Pastuchi laskajuć puhami. Lasnuć, ўnaŭ. Dz. z. Vyciać. Heny virutnik lasnaŭ chłopcu pa tvary dy pabieh. Laščotki, ўtak. Naz. Draŭlanyja pałački ci doščački dla uviazvańnia złomanaj nahi d ruki. Złamanaju nahu doktar uvizaŭ u laščotki. Lašyć, ~šyŭ. Dz. nz. Pa pasiejanym zbožžy prahaniać barozny dla spusku vady. Pa paŭdni ty pojdziš lašyć žyta. Lazo, liza. Naz. Samaja vostraja častka tapara, naža, sabli. Jak tabie, chłopic, sobiła vuščarbić lazo tapara. Ledź. Prs. Nasiłu. Jidzie ledź naha na nahu. Lejcy, ўcaŭ. Naz. Mocny šnur vity ź piańki ci ramienny, jakim kirujuć zaprežanaha kania. Pryviažy lejcy za chamut. Lemih, ўha. Naz. Piarečnaja biarno miz zakotu starych budynkaŭ. U sučasnych budynkach nima ni zakotu ni limiahoŭ. Lepi. Prs. Vyšejšaja stupień ad słova — dobra. Lepi śmijacca, jak płakać. (Fal. Pryk.). Lepšy, ўšaha. Prm. Vyšejšaja stupień ad słova dobry. Kupili lepšaha kania. Leška, ~ki. Naz. Vuzki zahončyk pachani. Tub try zahony j dźvie leški. Letca, ўca. Naz. Łaskavy nazoŭ leta. Letca miniecca, a ŭ vočy treba hladziecca. Let
4 👁