Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Hra nie. Heta vajna narabiła šmat hłumu. Hłumić, ~miŭ. Dz. nz. Zbytkavać. Psavać biez patreby. Kozami siena ni varta hłumić. (Fal. Pryk.) Hluš I, ~šy. Naz. Hłuchoje dzikaje miesea ŭ bałocie. U našym bałocia ŭ samaj hłušy zapładzilisia vaŭki. Hłuš II, ~šy Naz. Pozny čas nočy, poŭnač. Tata pryjechaŭ z młynu pozna ŭ samaju hłuš. Hłušmań, ~na. Naz. Zniavažlivy nazoŭ hłuchoj asoby. Ja kryču až łopajusia, a heny hłušman nia čuja. Hłuzd, ~du. Naz. Hałava, rozum. A dzie-ž tady tvoj hłuzd byŭ, jak ty zaryvaŭsia ź jim miniać koni. Hžuzdy adbić. Bojem paškodzić hałavu, rozum. Ту nia leź da jich, ato jany tabie hłuzdy adabjuć, dyk budziš čeŭryć, dy biz рагу budziš ziamlu paryć. Hłybičynia, ~ni. Naz. Hłybokaść. Hłybieynia studni dziesić metraŭ. Hłynŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Prahłynuć. Pryniać и straŭnik. Chvory raz hłynuŭ vady. Hłytać, ~taŭ. Dz. nz. Jeści, pasyłać и straŭnik. Ja hłytaŭ, ali ni hłytajicca. Hłytaŭka, ~ki. Naz. Miesca, dzie rot miažujecca z stravachodam. U hłytaŭca załažyła, što j śliny nl prahłynu. Hłyza,~zy. Naz. Vialiki каток ziamli ź dziornam. Kab razbaranavać heta hłyźzia, dyk treba šparka kania haniać и baranie. Hnajaŭka I, ~ki. Naz. Bolka z žoŭtym viercham. U jaho na šyji uskočyła hnajaŭka. Hnajaŭka II, ~ki. Naz. Hnojnaja žyžka. Z-pad ściany chleva сіабе hnajaŭka. Hniaścfsia, hnieciŭsia. Dz. nz. Korčycca, hnucca, napinacca. U hetaj karovy zatrymańnia, ba jina časta hniaciecca, a ničoha nia vychodzia. Hniaŭlivy, ~vaha. Prm. Toj, chto časta; hnievajecca biez pavažnaj pryčyny. Nu j hniaŭlivy tvoj brat. Ci było tut za što hnievacca? Hniaździečka, ~ka. Naz. Maleńkaje hniazdo. Ptuški zrabili maleńkaja hniaździečka. Hnieŭ, hnievu. Naz. Vyjaŭleńnie navonki svajej kryŭdy. Pakiń svoj hnieŭ dy jdzi jeści. Hnievacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Z pahardaj kryŭdzicea. Dosia tabie hnievacca. Hniłaja zima. Zima — kali časta byvajuć adlehi dy jduć daždžy. Letaś była hniłaja zima. Hniotka, ~ki. Naz. Rassłableńnie žyvata. Na dzicia hniotka napała. Jahony žyvatok pusty, a jano ŭsio hniaciecca. Hockacca, ўkaŭsia. Dz. nz. Zybacca. Dzieci lubiuć hockacca. Hockać, ўkaŭ. Dz. nz. Zybać uharu j ŭniz. Maci hockaja dzicia. Hodzia. Prs. Dosić Hodzia hultajavać, treba za rabotu bracca. Hojkać, ~kaŭ. Dz. nz. 1) Padavać hołas и Ши lesie. U lesia pastuchi hojkajuć. 2) Vykryki pjanych. Heta pjanyja z karčmy jduć i hojkajuć. ў __' Hojny, ўnaha. Prm. ščyry j achvocy da pavažnych čynaŭ i słavy. Marcela hojnaja kabiecina: jina z małoj misaj nia pojdzia na chreśbiny. Homan, ~nu. Naz. Hałasy ludzkoj razmovy. Z karčmy čuŭsia homan. Honam honia. Honie biez upynku. A jon honam honia mianie z chaty. Honar, ~ru. Naz. Pavaha, vielič. My majim honar vitać vas. Honi, ўniaŭ. Naz. Mierka pachani nadoŭžki (kala 50 met.) Jon siońnia uzaraŭ troja honiaŭ. Honicca I, hnaŭsia. Dz. nz. Dahaniaje. Silanin hnaŭsia za zładziejami. Honicca II, hnaŭsia. Dz. nz. Chiniecca, škaduje. Dzicia honicca za matkaj. Honka I, '"ki. Naz. Praciah času ad pierapynku pry małaćbie. My siońnia zmałacili siem honak jačmieniu. Honka II, Prs. Šparka, chutka, borzda. Heta žnija honka žnie. Honka III, Prs. Dobra raście. šmat vyrastaje. Hety les honka raście. Honki les. Vysoki les, jaki nadta pavoli tanieje da viarcha. Hety les honki: z kažnaha pnia budzia pa čatyry budaŭlanyja birviany. Honkaja žnija. Žniaja, jakaja šmat za dzień zžynaje zbožža. Honkaja žnija moža za dzień nažać čatyry кару žyta. Hop! Kl. Hukapierajmańnie, stuku, kali niešta zvaliłasia. Hop! vulej z jełki. Hopnuć, ~nuła. Dz. z. Zvalicca. Dzicia hopnuła z kałyski. Horan, "'rna. Naz. Pryładździe ŭ kuźni, dzie kaval hreje zialeza. Kavaloŭ vučań I raspaliŭ horan. Hory. Prs. abo — Harej. Druhaja stupień prysłoŭja — błaha. Hutarka: — U vas ci vadziucca na jhryščy? — и nas nia tolki vadziucca, ali j bjucca. — Dyk u vas hory. — U nas choć i hory, ali kamieńnia nima, а ŭ vas i hory i kamieńnia, dyk u vas harej. Hrabar, ~ra. Naz. Rabotnik, što kapaje jamy j kanavy. Nu, hrabaru, kapaj jamu łokciaŭ try bizmała... (J. Кир.) Hrabić, biŭ. Dz. nz. Zhrabać siena. Zaŭtra pojdzim hrabić siena. Hrabielnik, ўka. Naz. Žančyna —Hrabielnica, ўcy. Rabotnik, što hrabie siena. Kali pojdzia doždž, dyk hrabielniki pojduć damoŭ. Hrabfłna, ўna. Naz. Toj dručok, što hrabli asadžany. U hetych hrablach hrabiłna trochi nałomana. Hrackoŭja I, ўja. Naz. Sałoma ad hrečki. Hrackoŭjam т у padściłajim statak. Hrackoŭja II, ~ja. Naz. abo — Hračańnia, ~nia. Pachań, dzie rasła hrečka. Naviažy kania na hrackoŭji
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
12 👁
 ◀  / 177  ▶