Has 43 Hłu Užo druhi dzień maly haryć, jak u vahni. Haspadar, ~ra. Naz. Ułaśnik majemaści. U nas starejšy brat haspadarom. Haspadarny, ~naha. Prym. Asoba, što rupicca, kab u haspadarcy ničoha шагпа nie traciłasia. Haspadarny ćałaviek i na małoj haspadarcy dobra žyvie. Haścič, ~ciŭ. Dz. nz. Być u haściach. Vučań tydziń haściŭ u dzieda. Hatavacca I, ~vaŭsia. Dz. nz. Ładzicca. Treba hatavacca da žniva. Hatavacca II, ~vaŭsia. Dz. nz. Varycca. Bulba ŭžo hatujicca. Zaraz budzim jeści. Hatoŭ, ~vaha. Prm. (karotki). 1) Pryhatavany. Ja ŭžo batoŭ da raboty. 2) Hatoŭ — zamiesta: moža zdarycca. Nia jdzi, chłopic, u les, ato hatoŭ tam ciabie voŭk źjeści. Hatoŭka, ~ki. Naz. Najaŭnyja hrošy. Jon za dom płaciŭ hatoŭkaj. Ilaŭst, ~tu. Naz. častka ježy, što možna za raz u rot pałažyć. Byk chapiŭ haŭst siena sa stoha. Havareń, ~rnia. Naz. Čałaviek achvočy da hutarki j šmat havora. Toj havareń jiznoŭ pryšoŭ. —Havarki, ~koha. Prm. Achvočy j zdolny da hutarki. Nu j havorki hety Jihnat. Jaho tolki svatam pasyłać. j Havorka, ~ki. Naz. Hutarka, razmova.! Jahonaja havorka — usia pustaja. Hedak. Prs. abo — Hetak. Taksama. U nas hedak havoruć, jak i ŭ vas. ГІёпат. Prs. Choc niablizka, ale vidać. Henarn pry lesia jość krynica. Henamka. Prs. Toje samaje, što j henam. Henamka ja byŭ, dzie hena dreva. Нёшшу. Prs. Tudy dalej. Paŭluk pašoŭ henuny, dzie heny stoh. Нёпу, ~naha. Zaj. Toj dalejšy, ale vidać. Heny čałaviek žyŭ u nas. Нёгас, ~rca. Naz. Ašukaniec, abśmiejaka, raspuśnik, krutaduch. Во što bačyli hościki— hercy: i ziamlu, i lasy, i kilimy — ŭsio zabrali. (A. Har.) Hestka I, ~ki. Naz. Pałoska palatna, što ušyvajecca ŭ kasulu nižej kaŭniara. U tej kašuii kaŭnier i hestka byli z prusčyny. Hestka II, ~ki. Naz. Adrezanaja vierchniaja častka šavieekaha kapyła. šaviec pierš vyniŭ hestku z bota, a tady staŭ vydzirać kapył. Нёіа I, ~taj. Zaj. Jakaja tut. Heta dziaŭčyna naša. Нёіа II, Złč. Heta ni ja pałažyŭ,ali heta dziaŭčyna, sto tut stajić, pałažyła hetyja kviaty. Нёіа dyk štŭka. Dziŭnaja niečakanaja pryjava/Heta dyk štuka, što voŭk sam uvaliŭsia ŭ studniu. Hёtak. Prs. abo — Нёсіак. Так jak jośc. Hetak z pieśniaj, hetak.. (J. Kup.) Hetaksama. Prs. Paraŭnańnie. I ja hetaksama pracuju, jak i brat. Hćta rec. Vieimi dobra. Moža, dziadźka, chočyš kvasu napicca? — A heia reč, davaj jaho siudy. Hetkava. Prs. Abyjakava. Darmo. Heta hetkava, što ty na rabotu ni pryšoŭ, ali čamu іу pierš ab hetym ni skazaŭ, što nia prydziš.. Hetta. Prs. Tutka. Sioiita hetta pasiejim haroch. Hetulki. Prs. Paraŭniańnie. Mnie hetulki hadoŭ, kolki j tvajmu bratu. Нёіу, ~taha. Zjm. Toj, što kala nas. Hety koń dobry. НіЬіёё, ўbieŭ. Dz. nz. Pakutavać. Jon piać hod hibieŭ u kacecia. Hidka. Prs. abo — Hadka. Błaha, viernia varacać. Ad kałychańnia mnie stała hidka. Hidlivy, ~vaha. Prm. Asoba, što čutka reahuje na hidlivyja rečy, ci hidlivyja słovy. Heta Pruzyna nadta hidlivaja: uspomni jej pry jadzie rapuchu, dyk jina zvanituja. Hidota, ~ty. Naz. Hidlivaja reč, hledziačy na jakuju robicca hadka. Jon zavioŭ hutarku ab niejkaj hidocia. Hinda, ўdy. Naz. (Ad słova — hinuć). Chvaravitaja dziaŭčyna. Maja hinda dzień chodzia, a dva dni lažyć. Hirkać, ўkaŭ. Dz. nz. Vykidać siardztyja repliki. Našy maładyja sami miž saboj užo hirkać pačynajuć. Illak. ~ka. Naz. Hlinianaja sudzina z vuzkim i karotkim ryłam. Vaźmi hlak i schadzi ŭ šynok pa harełku. Hlinianik, ўka. Naz. Hliniany harščok. Na viačeru zvaryli hlinianik bulonu. Hlinišča, ўča. Naz. Miesca, dzie kapajuć hlinu. Pryviazi voz hliny z hlinišca. Hładamira, ўгy. Naz. Čałaviek zajzdryvy na jadu. Ad hetaha hładamiry ničoha ni zastaniecca. 2) Zajzdryvy na bahaćcie. Hety hładamira choča ŭvieś śviet zabrać. Hladyš, ~ša. Naz. Hlinianaja sudzina dia małaka. žban. Mama pastaviła kisnuć dva , hładyšy małaka. Hłamazda, ўdy. Naz. Majstra, što vyrablaje?, vyhladu niapryhožyja rečy, i ciažkija I na vahu. Heny hłamazda, kali j zrobia viadI ro, dyk jaho biz vady ni ŭźniać. I Hłamazdavaty, ~taha. Prm. Niedalikatnyja j niazgrabnyja vyraby. Maciej i skora robia j mocna, ali jahonaja rabota hłamazdavataja. Hłomzacca, ўzaŭsia. Dz. nz. Kali koni žartujuć miž saboj byccam kusajucca. Koń mianie hłamzanuŭ za ruku, ali ni ŭkusiŭ. Hłuchaja zakrutka. Zapory ź siaredziny sianiec zamiesta zasaŭki. Zapry dźviery na hłuchuju zakrutku. Hłuchoja žyta. Kali žyta parasło j vialikaje, ale kałasy pustyja. Na tarpianiščy žyta parasło vialikaja, ali hłuchoja. Hłum, ~mu. Naz. Marnavańnie. Zniščeń
Дадатковыя словы
pryjavaіheta
8 👁