Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Dra 36 Duk су. Draničnik sartuja dranicy. Dranka I, ~ki. Naz. Babka z dranaj bulby. Siońnia mama dranku varyła. Dranka II, ~ki Naz. Admysłovyja ščepki dla nakryćcia strechaŭ. U našym dvare usie budynki kryty drankaj. Drantvieć, ~vieła. Dz. nz. abo — Miarćvieć, ~vieła. Časam pry spańni ŭ choładzie na čviardoj paścieli dyk ruka, bok ci naha robicca niačułaj. Kali jon spaŭ na kamieńni, dyk naha zdrantvid:a. Drapać, ~paŭ. Dz. nz. Čamiašyć pupuškami palcaŭ. Silanin niešta dumajučy drapaŭ patylieu. Drapanŭć, ~nŭŭ. Dz. z. abo — Dropnuć, ~nuŭ. Raptam pabiehčy, uciačy. Adam, kali adkraŭsia ad kanvoju, dyk drapanuŭ raŭkom u bałota. Drapiežnžk, ~ka. Naz.Žviary, ryby, ptuški, što žyviacca słabiejšymi jistotami. Drapiežniki byvajuć i vialikija i małyja. Drapiežyć, ~žyŭ. Dz. nz. Žniščać, drać, psavać, taptać. Kury drapiežuć hrady. Dratavać, ~vaŭ. Dz. nz. Taptać nahami. Koni dratavali uschody zbožža. Draŭlany, ~naha. Prm. Toje, što zroblena z dreva. Hety stoł draŭlany. Dravŭška, ~ki. Naz. Maładaja karova, što ni razu nie cialiłasia. Dziciaci daci ciałušku-dravušku. (Fal. Pieś.) Drenny, ~naha. Prm. Błahi, kiepski. Drenny toj čałaviek, što ludziej kryŭdzia. Dreń, ~ni. Naz. Ree, što ničomu niavarta. Vykiń hetu dreń na śmietnik. Dreŭka, ~ki. Naz. Smalanyja šeepki na padpałku droŭ. Vaźmi dreŭki j padpali drovy ŭ piečy. Dreva, ~va. Naz. 1) Adno rastučaje dreva. Pry darozia rasło dreva. 2) Draŭlany matarjał. Navazili dreva na pabudovu škoły. Drob, ~ba. Naz. Kavałak cukru, soli ci čaho jinšaha. Tut try draby cukru. Drobiź, ~zi. Naz. Maleńkija małavažnyja rečy. Ja ŭsiu tvaju drobiź ukinuła ŭ pryskrynak. Drohka. Prs. Ad słova dryžeć. Padkidaje, dryžyć. Pa bruku drohka jechać. Drovy, droŭ. Naz. Dreva dla apału. Drovy ližać na dryvotni. Dručok, ~čka. Naz. Doŭhi mocny кід. Na dručok prymacavali flahu. Druhim razam. Jinšym casam. Ja hetu rabo tu zrablu druhim razam. Druz, ~zu. Naz. Drabniusieńkija abłomki dreva, cegły i jinš. Duda z dubu zvaliłasia, na druzački pabiłasia. (Fal. Pieś.) Dražnić, ўniŭ. Dz. nz. 1) Dražnić čałavieka: pierakryŭlać jahonuju movu, abo pachodku. Piatruś učora dražniŭ ciabie na vuliey. 2)Dražnić žyviołu: Uvodzić даде ŭ złość, vyvodzić z ciarpieńnia. Chłopic dražniŭ sabaku, pakul toj nia ŭkusiŭ jaho. Družaka, ~ki. Naz. Ščyry siabra, kunpan. Jahony družaka jaho pakinaŭ. Družyna, ~ny. Naz. Udzielniki viasiella. Viasielia končyłasia j družyna raźjechałasia. Dryhŭn, ~na. Naz. Тод chto trasiecca (ad słova dryžeć). Dryhun ty. čaha ty trasiessia? 4 Dryhva, ~vy. Naz. Płyvun, što kali pa jim chodziš, dyk jon trasiecca, dryžyć. Ni puskaj statku na dryhvu, bo palaža. Drynda, ~dy. Naz. 1) Niazhrabnaja karova na vysokich nahach. My svaju dryndu pradali. 2) Hetak kažuć na niastrojnuju dziaŭčynu na vysokich nahach. (Vul.) Vun Łukašova drynda pašła. Dryndaty, ~taha. Prm. Daŭhanohi. Dryndaty statak dobra chodzia pa bałocia. Dryvasiek, ~ka. Naz. Rabotnik, što drovy siače. Dryvasieki pašli damoŭ. Dryviany, ~noha. Prm. Taja reč, što z droŭ. Dryviany vuhal užyvajuć kavali. Dryvotnia, ~ni. Naz. Miesca, dzie siakuć drovy. Drovy złažyli na dryvotni. Dryžyki, ~kaŭ. Naz. Dryžeńnie cieła ad choładu ci strachu. Jaho ad strachu kinuła ŭ dryžyki. Dŭbalt, ~tu. Naz. U dva razy. U hetych krosnach utkom sadzia ŭ dubalt. Dubaltoiika, ~ki. Naz. Strelba z dźvuma rulami. Heta bratava dubaltoŭka. Dubaltovy, ~vaha. Prm. Padvojny. U hetym habelku zilazka dubaltovaja. Dŭbam. Prs. Stać na zadnija nohi. Koń staŭ dubam. Dubasić, ~siŭ. Dz. nz. Bić, łupcavać. Na kirmašy zaharancy Mikołu dubasili. Dubelty, ~taŭ. Naz. U kašuli nakładanaja piarednia. Heta kašula z dubeltami. Dubka. Prs. Stać na zadnija łapy. Sabaka staŭ dubka i prosia cukru. Duć, duŭ. Dz. nz. Bić (Vul.). Duj jaho pa karku. Našto jon ciabie čapaja. Duda, ~dy. Naz. Staradaŭny muzyčny jinstrumant. Stary Paŭluk jihraŭ na dudzie. Dudavaty, ~taha. Prm. Čałaviek niasprytny, niepavarotlivy. Heny chłopic niejki dudavaty: dzie ni paviernicca, dyk začepicca. Dudkavaty I, ~taha. Prm. Adziežyna, što vyhladaje vuzkaj. Heny kažuch choć i niaciesny, ali vyhladaja dudkavatym. Dudkavaty II, ~taha. Prm. Kruhłaja pradaŭhavataja reč z dzirkaj (pustatoj) uvasiarodku. U dziahili cybina dudkavataja. Dudŭkać, ~kaŭ. Dz. nz. Uzajemna havaryć. My z svajej załoŭkaj zyšlisia, dyk uvieś viečar dudukali. Duha, ~hi. Naz. Snaść dla zaprahańnia kania. Voś chamut vaš i duha j да vam boli м ni słuha. (Fal. Pryk.) Dŭlka, ~ki. Naz. Drabniusieńkaje j karotkaje vałakonca, što sypiecca, kali lon trasuć. žmiaci, dačuška, dulku dy vykiń na śmietnik
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 177  ▶