Dali čyryk! Kl. Hukapierajmańnie ad rezań- ' nia kasoj, siarpom, nažom. Tata barančyka, сугук! nažom pa horla. čyrkać, ~kaŭ. Dz. nz. Zamiesta rezać, i žać, kasić. Ja voś čyrkaju kasoj kala kupja (błahaja sanažać). Čysoŭka, ~ki. Nak. Kruhłyja pasmy nitak na kłubku. Kožnaja takoja pasma zaviecca — čysoŭka. Nichto ni paliča kolki ŭ kłubku cysovak. Čyściŭsińka. Prs. Vyšejšaja stupień ad słova čysta. Vypratała čyściusińka chatu. Čyślinka, ~ki. Naz. U našych tkallaŭ termin słova adzinka. Čyślinka — рага nitak u krosnach. Ja asnavała krosny ŭ dvanancata (12 pasmaŭ) i siem čyślinak. Čytelna. Prs. Dobra napisana, bo lohka čytać. Jon piša borzda j čytelna. Čytelnik, ~ka. Naz. Toj, chto čytaje. Ž ciabie, chłopic, słaby čytelnik, kali kožnaja słova ślibizujiš. D Dabior, dobraha. Prm. Kali paśla chvaroby papraviŭsia ci matarjalna ažyŭsia. A jon užo dabior. Dabra, dobra j. Prm. Dobra majecca. Dobra čujecca. Jikava-ž tvaja žonka ci papravi łasia? — A jina ŭžo dabra. Dabrachvočy, ~čaha. Prm. Niaskupy. Heta čałaviek dabrachvočy: jon astatnim padzielicca. Dabradziej, ~ja. Naz. Čałaviek, sto zyča dobra j robie dobra. Heta moj samy lepšy dabradziej. Dabro I, dobraha. Prm. (karotki). Niebłahoje. Ja vam pryvioz siena. Ci spadabajicia vy jaho? A dabro budzia: koni źjaduć. Dabro II, ~ra. Naz. Dabrość. Dobry čyn. Jon dla vas vialikaja dabro zrabiŭ, a vy na jaho jašče zvodaŭ narabili. Dabro III, ~ra. Naz. Zbožža. My ŭžo ŭsio dabro zvazili z pola j zmałacili. Dabrynia, ~ni. Naz. Jeza z zbožavych praduktaŭ. Ježa z dabryni smačnaja i tryvałaja. Dabytak, ~tku. Naz. Majemaść, bahaćcie. Chata j uvieś dabytak zhareli. Dacca ŭ znaki. Naprykreć, upomnicca. Dasca ŭ znaki siadło heta, kab jano zhareła. (J. Koł.) Dach, ~chu. Naz. Vierch budyniny vyšej ścien. Vieeir sarvaŭ dach chaty. Dachaty. Prs. Damoŭ, da siamji. Jon na leta pajechaŭ dachaty. Dachod, ~du. Naz. Nielehalny prybytak. Jahonaja pensija małaja, ali jon z dachodu žyvie. Dachodzić I, ~dziŭ. Dz.nz. Nieŭznaku chitrykami dapytvacca, vypytavać. KarniejČyk u dziaciej dachodziŭ, kudy ranicaj baćka jeździŭ. Dachodzić II, ўdziŭ. Dz. nz. Dapasujecca. Čyr 32 Tvoj kluč dachodzia da majho zamka. Dać 1 naddać. Dać bolej, jak treba, abo dać i dabavić. Ja jamu daŭ i naddaŭ, a jamu ŭsio mała. Dać machu. Ueiačy. Janka baca, što nipiraliŭki, dyk. jon daŭ machu. Dać н piatŭ. Paviarnuć nazad u hutarcy ci čynie. Kali ja jamu staŭ płacić kolki jon prasiŭ, dyk jon daŭ u piatu ((admoviŭsia pradać). Dać viery. Pavieryć. Lavonu skarej možna dać viery, jak каши jinšamu. Dačŭcca, ўeŭŭsia. Dz. z. Razviedać, mieć viestki. Naš susied dačuŭsia, kudy jahonaha syna zaviaźli. Dačynieńnia, ўnia. Naz. Pryčyna. Ja da jaho nijakaha dačynieńnia ni maju. Dadatak, ўtku. Naz. Prydatak, dabaŭka. Jon шпіе dobra zapłaciŭ i ŭ dadatak jašče torbu muki nataptaŭ. Dadŭmacca, ~maŭsia. Dz. z. Dumkami dabicca pažadanych vynikaŭ. Narešcie ja dadumaŭsia, čaho jon ad mianie choča. Dadumlacca, ўlaŭsia. Dz. nz. Prapaminać, dumać, kab uspomnić. Kali ja jamu heta skazaŭ, dyk jon staŭ dadumlacca, kali toja było. Dadušy! Kl. Bažba. Dadušy-ž, ja jaho tam bačyŭ. Dahadzić, ўdziŭ. Dz. z. Zrabić łasku, dapamahčy. Voś dahadzili mnie tyja chłopcy, kali dapamahli padniać voz ź sienam. Dahadžać, ўdžaŭ. Dz. nz. Jimknucca zrabić niekamu dabro. Dahadžaj čužym ty, słužka, dy ciarpi dziciatka. (J. Koł.). Dahary. Prs. 1) Kali hutarka pra ludziej, dyk lažać tvaram и horu. Chłopcy ližali dahary i razhlidali zory. 2) Kali hutarka ab sudzinie, dyk lažać dnom uharu. Jany čovin abiarnuli dahary. Dahavaravacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Zavodzić hutarku ab niečym dalokim dy nakiroŭvać jaje da niejkaj mety. Susied dahavaravaŭsia, kab ja hrošy pazyčyŭ. Dahetul I, Prs. Da hetaha miesca. Ту budziš kasić dahetul, dzie my stajim. Dahetul II, Prs. Da hetaha času. Dahetul ja na vas pracavaŭ, a ciapier kožny budzia pracavać na siabie. Dahledzić I, ~dziŭ. Dz. z. 1) Pamyć, nakarmić i prybrać dziaciej. Jej treba zaraŭnia ustać, ріеб vypalić, dziaciej dahledzić i na pola ź ludźmi vyjści. 2) Nakarmić napajić i padasłać statak. Stary dahledziŭ statku j palez na pieč. Dahledzić II, ~dziŭ. Dz. z. Prasačyć, dapilnavać. Jej treba dahledzić chto kudy pajechaŭ, chto kudy pašoŭ, chto z kim stajaŭ dy havaryŭ. Dahlidać, ~daŭ. Dz. nz. 1) Sačyć, kab dzieci и svajim časie byli pabudžany, pamytu, nakormleny j prybrany. U jich babulka da
6 👁