Сур Čem 31 I Čemir, ~ru. Naz. Harčynia, atruta z raśliny čamiarycy. Chleb z padbiełam horki, jak cemir. čemryć, ~ryŭ. Dz. nz. Ciarpieć, pakutavac ad niedachopu ježy ci ad chvaroby. Hanniny dzieci čemruć biaz chleba. čekar, ~ry. Naz. ž. r. Niaźličonaje mnostva niejkich žyvych jistotaŭ, jakaja na svajim šlachu ŭsio źniščaje. Heta čekar, jak uvaiiła ŭ sad, dyk nivodnaha jabłyčka ni zastałosia. Čeladź, ~dzi. Naz. Dvornaja absłuha. Tydziń, tydziń da Kalad, a pan čeladzi ni rad. (Fal. Pryk.) Čerap I, ~pa. Naz. Reštki ad pabitaj sudziny. Čarapy vykiń von. Čerap II, ~pa. Naz. Kość hałavy ludziej i žyviol. U kurhanie znašli ceły čerap čałavieka. Čerstvy, ~vaha. Prm. abo — Čarstvy, ~voha. Suchi, ćviardy, žorstki. čarstvy chleb u rocia kolicca, dy jaho j hłytać ciažka. čeŭryć, ~ryŭ. Dz. nz. Sochnuć, niedamahae. Maja sistra žyvie ŭ nendzy, dyk ceły viek čeŭryja, i popraŭki ni vidać. Čeznuć, ~naŭ. Dz. nz. Hinuć, prapadać, umirać. Ludzi čeznuć, jak muchi ŭ čužackich kacetach. čmucić, ~сш. Dz. nz. Apaviadać niepraŭdzivyja ci žartaŭiivyja naviny. Manić. Dosja tabie čmucić: para spać kłaścisia. čmut, ~ta. Naz. Dzivak, žartaŭnik, maniuka. Kali hety čmut tut, dyk śmiechu budzia pa vušy. Čmychać, ~chaŭ. Dz. nz. Mocna z šumam dychać nosam. Niechta na ріесу čmychaja, musia płača. Čmychaŭka, ~ki. Naz. Nos (Vul.) Michaluk na lodzia čmychaŭku raskvasiŭ. Čmychta, ~ty. Naz. 1) Sabaka, jaki maje dobry niuch. čmychta zajca znašoŭ. 2) Čałaviek, jaki ŭsio padrobna vypytaŭje, razviedaŭje. Niejki čmychta pryjechaŭ, musia choča niešta vyniuchać. Čmychtaryć, ~ryŭ. Dz. nz. 1) Kali sabaka niešta vyniuchaŭje. Sabaka čmychtara: musia ŭ nare myšy jość. 2) Kali čałaviek niešta choča vyviedać. Pahraničniki čmychtaruć: musia niechta hranicu pirajšoŭ. Čochaŭka, ~ki. Naz. Častaje čchańnie. Na dzicia čochaŭka napała. Čop, ~pa. Naz. Vialikaja sudzina ŭ provary, dzie braha razvodzicca. U provary pastavili novy čop. čŭeca, čŭŭsia. Dz. nz. Samaadčuvańnie. Jon čujicca zusim dobra. Čuchmolicea, ~liŭsia. Dz. nz. Мусса z myłam plochacca. Dosia tabie čuchmolicca. čumadra, ~dry. Naz. Stary biełaruski taniec. Barbucha z Darotaj u vyskryni hlinu miesiučy skakali čumadru. Čuplavać, ~vaŭ. Dz. nz. Bić puhaj, dubcom, viaroŭkaj. Baćka cuplavaŭ Ryhora lejcami, što ŭ jabłynia suk advichnuŭ. Čupryna, ~ny. Naz. Vałasy nad łobam. Nia leź blizka da łučynki, bo čuprynu asmališ. Čuracca, ~raŭsia. Dz. nz. Vyrakacca, uchilacca, stydacca. Jość takija złydni, što svajej movy čurajucca. Čŭtka I, Prs. Dobra adčuvaje vyšami. Naš dziadźka nadta čutka śpić; aby što šarachnułasia, dyk jon i akažycca. čŭtka II, ~ki. Naz. Pačutaja navina, viestka. Jość čutka, što budzia vajna. čŭtki, ~kaha. Prm. 1) Dobra adčuvaje huk. U kata čutkija vušy. 2) Dobra adčuvaje pach. U sabaki čutki nos. 3) čutkaja duša. Čutkaj dušoju ŭ hety čas pasłuchaj... (J. Kup.). Čužak, ~ka. Naz. Jinšakrajiniec. čužakdzikun upiŭsia kraŭju śviežaj, zaproh ciabie ŭ;niavolu, ŭ batraki. (J. Kup.) Čužaziemic, ~mca. Naz. Čałaviek čužoj ziamli. Pisaŭ heta čužaziemic: nito žmudziak, nito niemic... (Anonim). čuž-čužanica, ~cy. Naz. Zusim čužy. Ni jaki nie svajak. Jahonaja proźvišča hetkaja jak i naša, ali jon nam čuž-čužanica. Čužnik, ~ka. Naz. Najomny rabotnik, (parabak ci padziońnik). Naša panienka dzieńpry-dni na poli pry čužnikach piačecca. Čužynic, ~nca. Naz. Jinšakrajiniec. Lepi kiravacca samimi saboj, jak čužyncami. Čviakać, ~kaŭ. Dz. nz. Žlohka žvać. Amarakancy čviakajuc humu. Čviaknuć, ~naŭ. Dz. z. Zvalicca, upaści. Chłopic cviaknuŭ z drabin. čykil, ~la. Naz. Małych chłapcoŭ hetak zavuć. Čamu vy, čykili, ni śpicio. Cykiłda, ~dv. Naz. Hetak zavuc kulhavaha čałavieka. I hety čykiłda pašoŭ na kirmaš. Čykiłdać, ~daŭ. Dz. nz. Kulhajučy jiści. Jon cykiłdaja ŭ les pa hallo. čyły, ~łaha. Prm. 1) Niekraniony, nie pamiaty. Cełaje, nieababitaje žyta. U hetaj kaładnicy čyłaja žyta. 2) Niepamiataja sałoma. Maty viažy z čyłaj sałomy. čymsia. Zł. Paraŭnańnie. Lepi svajo błahoja čymsia čužoja dobraja. Čyn, ўnu. Naz. Dziejańnie, ad słova — cynić. Čałavieka možna pakryŭdzić nia tolki błahim čynam, ali j błahim słovam. čyme, ўmŭ. Dz. nz. Zamiesta rabić. Sam ni znaju, nia viedaju, što maju čynić... (J. Kup.). Čynlć kudzielu. Traści kudzielu vialikim vieracianom, słać jaje tonkimi płastami dy skručavać u kudzielinu (kruciel). Hanna cyniła kudzielu. Супу, ~noŭ. Naz. Miescy, dzie stykajicca doška z doškaj ŭ bandarnaj sudzinie. Kadź rassochłasia j pacikła pa čynach. Čypak,ўpka. Naz.abo—čapiec,ўpca. Šapka na hałavie zamužnaj žancyny. U paniadziełak rana na viasielli maładoj nadzieli čypak
Дадатковыя словы
naz.abo—čapiec,^pca, čypak,^pka, супў
5 👁