Ćvi 30 Сеё Drovy ćmiejuć u piečy. čviarozy, ~zaha. Prm. Niapjany. A ргуviažu kania ja da biełaj biarozy. Sam pajdu ja da dziaŭčyny ni pjany. — ćviarozy. (Fal. Pieś.) Ćvirdavŭsy, ~saha. Prm. 1) Koń, jakoha ciažka ukiravać lejcami. Ćvirdavusaha kania treba zaŭsiody kiłzać. 2) Upartyja ludzi, jakija niedajucca jich uhavaryć. Voś ćvirdavusy heny Janka.: ja nijak nia moh jaho uprasić zajści da mianie vypić pa čarca. Ćvirdzinia, ~ni. Naz. abo Ćvierdź, ~dzi. Ćviardaja usochšaja ci udziarniełaja ziamla. Nu j ćvirdzinia! Na hetaj ćvierdzi ja sachu pałamaŭ. č čaboch! Kl. Hukapierajmańnie pry lićci vady. čaboch! viadro vady ŭ vahoń. Čabochnuć, ~naŭ. Dz. z. Raptam linuć. čabachni viadro vady na kania. Čaćviarenia, ~ni. Naz. Jimia karovy, što ŭ čećvier radziłasia. Jidzi, dzietki, papasi na miažy čaćviareniu. Čaćviartok, ~virtka. Naz. Nazva dnia čećvieru. čuŭ ad dzieda, jaki naradziŭsia kala 1830 h. a pamior ŭ 1914. Mama, čamu dzied na čećvir kaža — čaćviartok? Čaćvirnia, ~ni. Naz. Dźvie nahi j dźvie ruki. Piatruś z karčmy čaćviarnioj papoŭz. Čaćvirtak, ~ka. Naz. Čaćviertaja častka sialiby, U jaho ziamli čaćvirtak. čačata, ~ty. Naz. Samarosłaja bułava na biarozavym drevie. Z hetkaj bułavoj ujaŭlali lehendarnych razbojnikaŭ. U lesia razbojnik z čačatoj stajić. čačotka, ~ki. Naz. Narosty na biarozavym drevie. Na miažy rasła biaroza-čačotka. Čad., ~du. Naz. Smurod ad niedapalenych droŭ. čad pakaciŭsia pa ehacia. Čaleśnik, ~ka. Naz. Piaredniaja častka sialanskaj piečy. U nas uvaliŭsia čaleśnik. Čamara, ~ry. Naz. Čornaja pałatnina, što ŭ bažnicach užyvajecca pry žałobnych nabaženstvach. Truna była pakryta čamaraj. čamiašyć, ~šyŭ. Dz. nz. Žlohka variišyć pa ciele pupuškami palcaŭ. Mama, čamiašy mnie plečy, dyk ja zasnu. Čamŭ піё? Patakvańnie. Ту pojdziš z na~ mi? — A čamu nie? čapać I, ~paŭ. Dz. nz. Pamału jiści. Trochi pasiadzim dy budzim Čapać dalej. Čapać II, ~paŭ. Dz. nz. Pavarušyć na baki. Piers čapaj kałok, a tady vydziraj. Čapać, ~paŭ. Dz. nz. Ruchać, kratać. Ni čapaj jaho, bo jon nastaŭniku skaža. Čapialnik, ~ka. Naz. Kij, što asadžana čapiała. Tata zrabiŭ novy čapialnik. Čapiła, ~ły. Naz. Pryłada dastavać skavaradu z piečy. čapiła stajić u kačarežniku. Čapkavać, ~vaŭ.Dz. nz. Tupać biazustanku, chadzić pry chatniaj rabocie. Ja ceły dzień čapkuju to kala piečy, to kala statku. Čaplacca, ~laŭsia. Dz. nz. Prystavać, leźci. Jon da kožnaha čaplajicca. Čapurycca, ~ryŭsia Dz. nz. Strojicca, rupicca, pryhataŭlacea. Babulka čapurycca da ŭnučki na viasiella. Čaraŭnica, ~cy. Naz. Kabieta, što moža nasyłać chvaroby, lačyć ludziej i čałavieka pieratvaryć u vaŭka. Čaraŭnica piraviamuła chłopca ŭ vaŭkałaku. Čaraŭnik, ~ka. Naz. Mužčyna, što moža čaravać, zamovy rabić i razrablać. Ciapier ludzi čaraŭnikam nia vieruć. Čarepać, ~paŭ. Dz. nz. Vybirać niešta mienšaj sudzinaj z bolšaj. Chłopcy čerpali šapkami vadu z rečki. Caropka, ~ki. Naz. Hlinianaja małaja misačka vyhladam jak ciorlica. Mama mnie nakłała čaropku kašy. čarpaška, ~ki. Naz. Maleńkaja draŭlanaja sudzinka z doŭhaj ručkaj, jaje ŭžyvali zamiesta konaŭki j padlivali harški ŭ piečy. My čarpaškaj pili vadu. čarviatočyna, ~ny. Naz. Dreva patočana čarviami. Heta doška z čarviatočynaj. čas-ad času. Prs. Pa niejkim časie. Časad-času my j konika dahadujimsia. časać I, ~saŭ. Dz. nz. Vostraj siakieraj abčosavać baki biarna. Jon češa łaty. časać II, ~saŭ. Dz. nz. Rasčosavać vałasy. Ciotka češa vałasy. časami. Prs. Radkavata. Časami j my na prystaŭleńni byvajim. Časova. Prs. Na karotki čas. Jon tut časova pasialiŭsia. časovy, ~vaha. Prm. Karotkaterminovy. Jon tut časovy kiraŭnik. Častavać, ~vaŭ. Dz. nz. Sadzić za stoł dy prasie jeści j pić. Babula nas častavała jaječniaj i blinami. Častoja rešata. Rešata, što husta tkana. Ciotka prasiejiła muku na častoja rešata. čaścić, ~ciŭ. Dz. nz. časta dziejić. Ту, chłopic, ni čaści: hladzi jak ja małaču. čaška, ~ki. Naz. Jamka ŭ balca puni, kab potym u jaje stavić kaniec kozłaŭ. U vysičanyja čaški cieśli staviuć kozły. Čaŭkać, ~kaŭ. Dz. nz. (Vul.). Niešta ćviardoje biazzuby jeść. Stary na piečy сайка ja skarynku. čaŭpści, čoŭp. Dz. nz. Ha vary ć vidavočnuju chłuśniu. Što ty čaŭpieš duba smalanoha. (Fal. Pryk.) Čchać, čchaŭ. Dz. nz.Vypyrskavać z nosu pavietra z častačkami smarkačoŭ. Chvory kašlija j čchaja. čečyk, ~ka. Naz. Chłopiec padletak, jaki siabie ŭjaŭlaje dziaciukom. Hetyja čečyki viečaram usiudy dapilnujuć, što dzie robicca pazavuhollu