Dap hlidaja dziaciej. 2) Sačyć, kab statak u svoj čas byŭ nakormleny, napojeny, padscieleny. Jichny dzied dobra dahiidaja statku. Dajcisia I, ~šłosia. Dz. z. Vyjaviłasia, znašłosia. Ci dajšłasia-ž vaša kraža? Dajcisia II, ~ šłosia. Dz. z. Atrymać viestku, daviedacca. Jamu dajšłosia, što my ab jim tady havaryli. Dajeści I, ~jeŭ. Dz. z. Skončyli jeści. Hości dajeli svoj abied. Dajeści II, ~jeŭ. Dz. z. Naprykryć. Vy nam, svatovia, dajeli — jačnaju miakinu pajeii. (Fal. Pieś.) Dajmajilam. Prs. Prystavańniem, zadavańniem niečakanych pyfcańn£aŭ, kab toj niaŭmyśle pryhavaryŭsia. Jon u dziaciej dajmajiłam dachodziŭ, chto ŭ nas byŭ. Dajmy. Prs. Zamiest — prykładam. Kab jon choć što zrabiŭ. Dajmy, kab jon choć vady prynios. Dakanać, ~naŭ. Dz. z. Damahčysia svajho, asiahnuć. Jon dakanaŭ svajho: sud vyjhraŭ. Dakarać, ~raŭ. Dz. nz. Rabić vymovu. Vajciać. Baćka dakaraŭ synoŭ, što hrošy ni dajuć u haspadarku. Dakazać I, ~zaŭ. Dz. z.Danieści ŭładam. Padkazać. Jon dakazaŭ, što susied samatužku robia. Dakazać II, ~zaŭ. Dz. z. Udavodnić. Mała na čałavieka skazać, ali treba dakazać, što jon złodzi. Dakazać III, ~zaŭ. Dz. z. Dahavaryć da kanca. Ciapier ty dakažy da kanca tuju kazku. Dakazać słavy. Praz siłu vykanać niejkuju rabotu. Ja baču, sto tabie naha balić, ali dakažy słavy: papasi da viečara karovy. Dakazavać, ~vaŭ. Dz. nz. Vydumlać čaho nia było. Zavočna łajać, źniavažać. Kab ty čuła, što na ciabie Agata dakazavała la studni. Dakaźlivy, ~vaha. Prm. Nastojlivy, ščyry, jaki davodzie spravu da kanca. Voś da~ kaźlivy naš nastaŭnik, kali navažyŭ škołu pabudavać, dyk pabudavaŭ. Dakliravać, ~vaŭ. Dz. z. Abiacać. Susied dakliravaŭ hrošy pazyčyć. Dakładna. Prs. Punktoŭna. Jon pryšoŭ dakładna a sostaj hadzinia. Dakor, ~ru. Naz. Vymova, narakańnie. Ja ni zvažaju na tvoj dakor, bo jon bispadstaŭny. Dakranŭcca, ~nuŭsia. Dz. z. Datknucca. Jo da jaho navit ni dakranuŭsia, a jon kaža, što ja jaho biŭ. Dakučać, ~čaŭ. Dz. nz. Rabić prykraści. Vybačajcia, sto ja vam dakučaŭ. Dakŭclivy, ~vaha. Prm. Toj, chto dakučaje. Heta Alžbieta dakučlivaja baba: kožny dzień to tabo to siaho prychodzia pazyčać. Dakŭčyć, ~čyŭ. Dz. z.Zrabić niapryjemnaść svajej prysutnaściu ci dziejańniem. Daj Voś dakučyli niaprošanyja hości. Dakŭka, ~ki. Naz. Prykraść, niavyhada. Prykra nam i samim, što my robim ludziam daiuiku. Dakŭl. I, Prs. Da jakoha miesca. Dakul ly mianie padviadzieš? — Da lesu. Dakul II. Prs. Da jakoha času. Dakul ty budziš doma? — Tolki da paŭdnia. Daliboh! Kl. Bažba. Daiiboh-ža, ja jaho tam bačyła. Dali-boli. Prs. U dalejšym časie. Ty jamu papuścisia, dyk dali-boli jon ciabie jiz chaty vyhania. Dalikatny, ~naha. Prm. Uvažlivy, šlachotny, łahodny. Hety novy nastaŭnik dla našych dziaciej zanadta dalikatny. Dalipan! Kl. Bažba. Dalipan-ža pajdu za jaho, kali pasvataja. Daładu. Prs. Tolkam, słušna. Heta jon skazaŭ daładu. Dalakop, ~pa. Naz. Rabotnik, što kapaje doł dla niaboščyka. Hej, kapajcia, dałakopy, jaminu-mahiłu! (J. Kup.) Dałazić I, ~ziŭ. Dz. nz. Užyvać fizyčnyja mažlivaści, kab daleźci da peŭnaha miesca. Adam ašłapkami dałazia až da sučča padhałaj sasonki. Dałazić II, ~ziŭ. Dz. nz. Damahacca uprašavae. Ja nia budu dałazić, ali tolki papytajusia. kali schodna pradaść dyk kuplu. Daloŭ. Prs. Na doł, uniz. Zvaliłasia šapka z staŭpa dałoŭ... (Fal. Pieś.) Damahacca, ~haŭsia. Dz. nz. Užyvać usie mahčymaści. Budu damahacca, kab jon zapłaciŭ uvieś doŭh. Damok, ~mka. Maleńki dom. U hetym damku žyvie moj siabra. Damoknuć, damok. Dz. z. Končyć moknuć. Naša pińka damokła ŭ kučy na daždžy. Damoŭ. Prs. Da rodnaha prychinku, da siamji. Pajdu damoŭ da baćkoŭ. Daniać, ~niml. Dz. z. Mocna dakučyć. Viasielliika daniało, kab jamu dychnuć ni dale. (Fal. Pies.) Dapadkdvy, ~vaha. Prm. Chvaravity, słaby. jakomu ŭsio škodzie. Kali ty dapadkovy čałaviek, dyk ty aby čaho nia jeŠ. Dapamoha, ~hi. Naz. Pomač. Ja paklikaŭ susiedziaŭ na dapamohu padniać voz iź sienam. Dapaści, ~paŭ. Dz. z. Dabiehčy, daleźci, paśpieć. Kali dzie jihryšča ci viasiella, dyk jina dapadzie. Dapikać, ~kaŭ. Dz. nz. Nazalacca, padkusavać karotkimi abraźlivymi replikami. Ab čym-by Symon ni zavioŭ hutarki, dyk Janačka na kožnym słovia dapikaŭ jamu. Daprafidy. Prs. Słušna, praŭdziva. Jon skazaŭ dapraŭdy, sto my ŭsie tut vinny. Dapuskać I, ~kaŭ. Dz. nz. Dazvolić, dać zhodu. Majstra jaho nia choča dapuskać da raboty
4 👁