Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Ašč 17 aščedna. Aščedny, ~naha. Prm. Ścisklivy, zapaślivy, niraskidlivy. Aščedny čałaviek razvažaja: "Nichaj lepi astaniecca, jak ni stania." Aškyra! Kl. Hetak hamoniać, kali honiać aviečki. Aškyra, u pola. Ašłapić, ~piŭ. Dz. z. Abchapicca nahami j rukami. Miadźviedź ašłapiŭ vulej dy razam ź jim i zvaliŭsia ź jełki. Ašłapki, ~pak., ~pkaŭ. Naz. Abchoplivańnie rukami j nahami. Adam ašłapkami uźlez na vysokaju j padhałaju sosnu. Ašuhnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Abstupić, abkružyć, aharnuć. Kali tolki my z svajimi berami ŭźjechali na bazar, dyk kupcy ašuhnuli naš voz. Ašukacca, ~kaŭsia. Dz. z. Zrabić pamyłku na škodu dla siabie. Ja ašukaŭsia, što kupiŭ toj dom. Ašukać, ~kaŭ. Dz. z. Vykarystać davier niepraktykoŭnaj asoby, dy zrabić jej matarjalnuju ci maralnuju kryŭdu. Ту mianie ni ašukajiš, bo ja tvaje chitryki znaju. Ašukanic, ~nca. Naz. Machlar, złydzień, maniuka. Ašukancaŭ treba vyścirahacca. Ašŭškacca, ~kaŭsia. Dz. z. Choć niechvaśliva, ale ciopła adziecca ŭ šmat adziežyn. Ja ciopła ašuškałasia, dyk usiu darohu z saniej ni złaziła. At! Admoŭje. Schadzi, synok, zhani kury z hrad. — At! Nichaj Maryla schodzia. Atabarycca, ~ryŭsia. Dz. z. Stać tabaram. Našy chłopcy atabarylisia ŭ lesia. Ataryca, ~cy. Naz. Ralla pryhatavanaja pad zasieŭ. Na maju atarycu chvacia svajho nasieńnia. Ataščać, ~eaŭ. Dz. z. abo — Ataščeć, ~čeŭ. Asłabieć ad ciažkaj pracy j hoładu. Dyj syty koń ataščaja, kali pirahoniš dy ni pakormiŠ. Ataŭkae, ~kaŭ. Dz. nz. Taŭčy ŭ stupie ziarniaty zbožža, kab darešty adbić pasieji ad ziarniaci. Maryla ataŭkaja grueu. A to. Zł. Zamiesta bo. Addaj mnie hrošy, ato ty zhubiš. Atopak, ~pka. Naz. Staptany łapać. Atopak vykiń na śmietnik. Atosy, ~saŭ. Naz. Piańkovyja ci dracianyja viaroŭki ad piaredniaj vosi da ahłabień. Pasłabi atosy, dyk lahčej budza chamut zasuponić. Atožałak, ~łka. Naz. Maładaja raślina, što vyrasła sa staroha pnia ci korania. Jabłynka ssochła, ali z korania atožałak puściła. Atrama, ~my. Naz. Padoŭžnaja balka chaty, na jakoj apirajucca jinšyja balki. Pad atramaj tarčeli bruski na łučynu. Atrapianieć, ~nieŭ. Dz. z. štučna dapuścić durnotu dziela śmieehu. Agata kali atrapianieła, dyk usiu darohu skakała j pieła.. Atrucić, ~ciŭ. Dz. z. Dać źjeści atruty. Adam atruciŭ piać vaŭkoŭ. Atrŭski, ~sak. Naz. Pry vozcy ci paradkavańni snapoŭ, kali natrecca ziarniat i kałośsia. žbiary atruski dy vysyp u karyta śvińniam. Atrŭta, ~ty. Naz. Rečyva, jakoje pry ŭvachodzie ŭ varhanizm čałavieka ci žyvioły daje śmierć. Strychnina mocnaja atruta. Atušto. Prs. Patakavańnie. Atušto, vaźmi dy pradaj kania. Aŭčar ~ra. Naz. čałaviek, jaki kiruje aviačča haspadarkaj. Za pryhonam aŭčary vyłuealisia z pryhonnych ludziej. Aŭčarnik, ~ka. Naz. abo Aviačnik, ~ka. Chleŭ dla aviečak. Zahani aviečki ŭ vaŭčarnik. Aŭčynka, ~ki. Naz. Skura z aviečki. Hety kažuch ź piaci aŭčynak. Aŭčyńnik, ~ka. Naz. Majstra vyrablać aŭčyny. Aŭčyńnik pryvioz aŭeynki. Aŭreścia. Prs. Naastatku. Aŭrešcia ty sam padumaj ab hetym. Aŭsianka, ~ki. Naz. Krupy z paranaha aŭsa. Mama ataŭkała aŭsianku. Aŭsiańnica, ~cy. Naz. Aŭsianaja sałoma. Jačnica, aŭsianica — dobraja trasianica. (Fal. Pryk.) Aŭsiańnia, ~nia. Naz. Pachań, dzie ros a vies. Aŭsiańnia pakinuli na papar. Aŭtarenia, ~ni. Naz. Jimia karovy, što ŭ vaŭtorak radziłasia. Aŭtareniu my pradali. Avantŭrnik, ~ka. Naz. Čałaviek achvoČy da aventur. Ni źviazvajsia z avanturnikam. Azadak, ~dka. Naz. Zadniaja častka tułava.Niechta nasamu pacvynku azadak pirabiŭ. Azaleć,~ leŭ. Dz. z. Zmoknuć i paziabnuć. Dzień pastajaŭ na słocia, dyk azaleŭ. Azałacić, ~ciŭ. Dz. z. Uzbahacić zołatam. Ty mianie azałaci, dyk ja ni zrablu hetaha. Azdabmčka, ~ki. Naz. Hetym słovam prytykajuć dziaŭčynie, jakaja doŭha pierad lusterkaj strojicca. Naša azdabnička ŭžo prystrojiłasia. Azdoba, ~by. Naz Charastvo. Viek azdoby ŭ vianku ni znasic. (Fal. Pryk.) Aziabnuć, aziab. Dz. z. Žmierznuć. Ja aziab, dyk bajusia, kab ni zachvarec. Aziać, aziaŭ. Dz. z. Zamiesta — uziac. Chto aziau maju puhu. Aziaredzić, ~dziŭ. Dz. nz. Padavac na aziarody zbazynu, a tarn zamacoŭvać. My z tatam siahońnia aziaredzili haroch. Aziarody, ~daŭ. Naz. Pabudova dla sušeńnia zbožža. U hetych aziarodach try rašatni, šeść padpor i dvaccać čatyry ahłaby. Aziracca, ~rausia. Dz. nz. Hladziec navakoła. Pazyčony chleb ješ dy azirajsia. (Fal. Pryk.) Azyzły, ~łaha. Prm. Spuchły. Heta jon azyzły ŭ tvary. Azyznuć, azyz. Dz. z. Žlohka spochnuć. U jaho nohi azyzli. Azy
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 177  ▶