Aplik, ~ka. Naz. Draciany kručok zašpilać adziežu. Ušyj, dacuška, aplik u kaŭnier. Apłevuch, ~cha. Naz. Abvisłaje vucha abłavuchaj šapki. Hetak łajuć niastojkaha čałavieka. Apłevuch ty, čaho ty papuściŭsia, kab ciabie ašukali. Apochły, ~łaha abo — Apŭchły, ~łaha. Prm. Pataŭścieńnie cieła ad chvaroby. Jon uvieś apuchły, jak ślivina. Apochnuć, 'apoch. Dz. z. Pataŭścieŭ ad chvaroby. Jon apoch i lažyć u paścieli, jak kałoda. Apojki, ~kaŭ. Naz. Chvaroba žyvioły, kali jaje zamoranuju napajić. U hetaha kania apojki. Apoknucca, ~naŭsia. Dz. z. Kali na sudzinie łopnie abruc. Cebar apoknaŭsia. Apoliny, ~naŭ. Naz. Pasieji ad toŭčanaj grucy. Jon (kazioł) na stajinca stajaŭ, jon apolinki smaktaŭ. (Fal. Pieś.) Apołak, ~łka. Naz. Samaja krajniaja z karoj doška z kałody. Apołak siačy na drovy. Apomnicca, ~niŭsia. Dz. z. Pryści da pamiaci da razvahi. Jon apomniŭsia, što ni ŭ svajo palez, dyk pacisnaŭ damoŭ. Apora, ~ry. Naz. 1) Hrunt, chundamant pad toj ci jinšy ciažar. Padmurak apora usiej budyniny. 2) Matarjalnaja i praŭnaja padtrymka słabych ludziej. Dzieci — apora baćkoŭ na staraści Apošnl, ~niaha.Prm. abo — Astatnl ~niaha. Hetak kažuć, kali bolej ničoha nie zastałosia. Apošniaha j u sałdaty ni biaruć. (Fal. Pryk.) Apoŭźlik, ~ka. Naz. 1) Chudaja zacharčavanaja žyviolina, što poŭść apaŭzła. I Aloksa svajho apoŭźlika u sachu ŭšČamiŭ (zaproh). 2) Hetak łajuć niadešłych ludziej, što pamału chodziać. Kudy jon heny apoŭźlik paciahnuŭsia? Ciahnisia-ž barziej! Aprača. Prs. Nia ŭličajučj Aprača jaho tam było jašče dvoja. Aprahaeea, ~haŭsia. Dz. nz. Zašmat spažyvać ježy ci pitva. Jon viečna aprahajicca čužym dabrom. Aprahčysia, aprohsia. Dz. z. Nia vytryvać, łopnuć zašmat zjeŭšy ci vypiŭšy. Siadzi miła čamabryva, choć ty apražysia. (Fal. Pieś.) Apranacha, ~chi. NazJ Adziežyna, ato chustka ci paściłka. Ni nadzivajsia, ali nakiń jakuju apranachu dy bardziej vyskač adčyni varoty, bo aviecki honiuć z pašy. Aprava, ~vy. Naz. Pryłada da niejkaj rečy, kab jana była pryhodna da ŭžytku. U našaha dziadźki akulary ŭ załatoj apravia. Apravavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Na padstavie prava uniavinnicca. Dobra było jamu apravavacca, kali jon byŭ niavinny. Apravavać, ~vaŭ. Dz. z. Uniavińnić, vyzvalić ad viny. śviedki dobra paśviedčyli, dyk sud jaho j apravavaŭ. Api 14 Apravicca, ~viŭsia. Dz. z. Stać pravym. Nia być vinnym. Usie dziviucca, jak jon moh apravicca. Apraŭlać I, ~laŭ. Dz. nz. Papraŭlać davodzić da ładu. Ja łaty časaŭ, a tata vostraj siakieraj apraŭlaŭ jich. Apraŭlać II, ~laŭ. Dz. nz. Udaskanalivać, davodzić da paradku. Brat bulbu abhaniaŭ płužkom, a my rukami apraŭlali: abhortvali piaskom kaliŭja i rvali travu na rysoch. Aproč. Prs. Asobna. Jaho pasadzili aproč za druhim stałom. Apryčoniki, ~kaŭ. Naz. Asablivaja łasaja ježa. Jina razam za stałom nia jeść, ali apryčonikaŭ pahaniaja. Aprykracca, ~kraŭsia. Dz. nz. Łajacca, svarycca, źniavažać adzin adnaho. Nima tut za što aprykracca. Aprykronik, ~ka. Naz. Achvotnik da zvadki. Ty hladzi j ni spatykajsia z henym aprykronikam. Aprykrycca, ~ryŭsia. Dz. z. Spračacca, łajacca. Ту aprykryŭsia z susiedam, a mnie śviaci vačyma. Apŭcha, ~chi. Naz. Doška, što prybivajecca na kaney łataŭ sałamianaj strachi. Siońnia tata na łatach zamacavaŭ apuchi, а zaŭtra budzia kryć novaju chatu. Apuchnuć, apŭch. Dz. z. Chvarablivaje pataŭścieńnie cieła. Chvory apuch. Apimdyryć, ~ryŭ. Dz. z. Razadźmuć, stacca taŭstym. Kab ciabie apundyryła. (Fal. Klon). Apŭpirycca, ~ryŭsia. Dz. z. Aprahčysia, łopnuć. Ty-ž apupiryšsia, kali źjasi hetyja jihrušy. Apuścicca I, ~ciŭsia. Dz. z. Skiravacca na doł. žuravy apuścilisia na hrečku. Apuścicca II, ~ciŭsia. Dz. z. 1) Stacca amaralnym. Jon apuściŭsia nižej žyvioły. 2) Stacca nieachajnym. Jon apuściŭsia praz svaju nidbałaść. Apuščeńnia, ~nia. Naz. Niadbalstva, niarupnaść. Hetamu nia biednaść vinna, ali svajo apuščeńnia. Apuščonik, ~ka. Naz. Niadbały, niarupny čałaviek. Hety apuščonik ni saromijicca ŭ hetkim vyhlidzia j na vulicu vyjci. Apynŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Žjavicca na peŭnym miescy. My dumali, što naš Jakim na vajnie zahinaŭ, až jon u Amerycy apynuŭsia. Apytać I, ~taŭ. Dz. z. Pytajučy najci. Tata apytaŭ tannaha konika, zaŭtra pojdzia kuplać. Apytać II, ~taŭ. Dz. z. Pierapytać, adakzaminavać. Nastaŭnik apytaŭ usich vučniaŭ. Arać, araŭ. Dz. nz. Sachoj ci płuham uźnimać ziamlu dy adsypać jaje na pravy bok. Zaŭtra tata pojdzia arać novym płuham. Arba, arby. Naz. abo — Aranka, ~ki, abo— Arb ў
3 👁