Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Zye 16 9 Žle Zyčeńnia, ~nia. Naz. Pažadańni. Jaho zyčeńnia dla ŭsich nas było dobraja. Zyčlivy, ~vaha. Prm. Toj chto dobra zyča jinšym. Jon čałaviek dobry j zyčlivy. Zyčny, ~naha. Prm. Mocny prareźlivy krykhołas. Na vulicy pačuŭsia zyčny kryk. Zyčyć, ~čyŭ. Dz. nz. Žadać. Vynosić pažadańni. A ja svajej doli nia zyču nikomu: ni bratu radnomu, ni źvieru lasnomu. (Fal.Pieś.) Zyg, ~gu. Naz. Letni čas, kali gili kusajuć statak, a jon biažyć, jak šalony. U časia zygu ciažka statak paścić. Zygavać, ~vaŭ. Dz. nz. Statak zyguje, kali biažyć jak šalony. Statak zyguja tamu, što kusajuć gili. Zygza, ~zy. Naz. Žartaŭlivy nazoŭ rezvaj biaz stałaści dziaŭčyny. Zygzy hetyja ŭsiudy dabiahuć, dapilnujuć, dahledziuć, a potym chichikajuć. Zyjcisia I, zyšoŭsia. Dz. z. Pamierci, skaпаб. Jina zyšłasia uschodam sonca. Zyjcisia, II, zyšoŭsia. Dz. z. Spatkacca. Syšlisia staryja siabry. Zyjcisia III, zyšoŭsia. Dz. z. Kali kaniec da kanca dajšoŭ niejkaha šnura. Heta dziaha mnie zyšłasia. Zyjcisia IV, zyšoŭsia. Dz. z. Seanavacca. Ja spuściŭ, a jon nabaviŭ, dyk my j zyšlisia na canu. Zyk, ~ku. Naz. Prareźlivy zyčny hołas. Na poli čuŭsia adnatonny zyk žnijarki. Zymsa, ~sy. Naz. Uhare słupa, hrubki, šapy patoŭščanaje uvazdableńnie. U tej šapia zymsy adklejilisia. Zyr,~ ~ru. Naz. Haračynia, śpiakota. Chłapčanio na zyry ceły dzień piačecca. Zyrki, ~kaha. Prm. Haračy, jasny. Zyrkaja sonca piače nam u tvar. Zyryć, ~ryŭ. Dz. nz. Trymać u słychu. Aloksa pastuch dobry, ali pastuškoŭ nadta ŭžo zyra: jany jaho bajacca, jak ahniu. Zysk, ~ku. Naz. Prybytak. Mnie, babačka, treba nia tvoj vosk, ali zysk. (Fal. Pryk.) Zyskacca, ~kaŭsia. Dz.z. Prybyć, viarnucca. I naš susied na śviata zyskaŭsia damoŭ. Zzaśvietu. Prs. Vielmi zdaloku. Ž jinšaha śvietu. Zzaśvietu pryjiždžali da nas ludzi na kirrnaš. Zžabicca, ~biŭsia. Dz. z. Pry zhinańni trochi nadłomlivajecca zyspodu. Dobraja była-b dužka, kab ni zžabiłasia. Zžalicca, ~sia. Dz. z. Mieć litaść nad niaščasnym i dapamahčy jamu. Nichto i nikoli ni zžaliŭsia nad pakutami našaha narodu. Zžycca I, zžyŭsia. Dz. z. Abiadnieć. Tamaš na hetaj sialibia zžyŭsia. Zžycca II, zžyŭsia. Dz. z. Źsiabravacca. Stać žyć supolnym žyćciom. Voś hetyja dziŭčaty zžylisia: lepi žyvuć miž saboj, jak siostry. Zžychanŭcca, ~chanŭŭsia. Dz. z. Skałatnucca ad spužańnia. Jon zžychanuŭsia, kali pačuŭ hrukat piruna. ž Źbiajodać, ~daŭ. Dz. z. Žniščyć, zahubić. Kali navažyli čałavieka źbiajodać sa śvietu, dyk źbiajodali. Žbicca, źbiŭsia. Dz. z. Zhubić kirunak darohi, ci kirunak dumak. Laśnik źbiŭsia z darohi. Źbiednicca, ~niŭsia. Dz. z. Zrabić vyraz tvaru, jak-by čałaviek pieražyvaje biadu. Jon źbiedniŭšysia adzin siadzić u kutočku. Žbiehacca, ~haŭsia. Dz. z. Zamarycca biehajučy. Jina źbiehałasia raznosiučy naviny pa viosca. Žbihacca I, ~haŭsia. Dz. nz. Pa adnym prybiahać. Ludzi źbihajucca na pažar. Źbihacca II, ~haŭsia. Dz. nz. Rabicca mienšaj. Skura źbihajicca, kali vyrabicca. Žbiehčy, źbieh. Dz. z. Pabiehčy dy nie viarnucca. Michałkavy aviečki źbiehli. Žbihlak, ~ka. Naz. Uciokšy adniekul čałaviek. Niejki źbihlak z niamieckaha pałonu prybiŭsia ŭ našu viosku. Ździacinicca, ~niŭsia. Dz. z. Ptozumam dajści da rozumu dziciaci. Heny stary ŭžo zusim ździaciniŭsia. Ždzičeć, ~čeŭ. Dz. z. Hetak kažuć na sanažać, kali na jej stanie raści błahaja trava j moch. Łoh ździčeŭ: treba jaho zapuścic na pašu. Ždziejić, ~jiŭ. Dz. z. Prydumać chvalšyvuju navinu dy puścić jaje ŭ śviet. Niechta ździejiŭ, što vajna pačynajicca. Ździek, ~ku. Naz. Čynić svavolstva j gvałt nad čałaviekam. Śviadoma abvinavacić niavinnaha čałavieka, dyk heta vidavočny ździek. Ždziekavacca, ~vaŭsia. Dz. nz. žniavažać niavinnaha całavieka i čynie jamu pakuty. Jany nada mnoj ździekaŭlisia, jak sami chacieli. ždziekliva. Prs. žniavažalna, pahardliva. Jon ździekliva da шіапіе stavicca. ździelnica, ~cy. Naz. žančyna, što kiemnaja da roznaha ručnoha majsterstva. Heta Hanna vydatnaja ździelnica — i da krasion i da šviva. Ždzirstva, ~va. Naz. Bizpraŭny lichviarski vyzysk. Heta nijaki padatak, a vidavočnaja ździrstva. Źhinuć I, ~naŭ. Dz. z. Prapaści. Hety cala viek za nivošta zhinaŭ. žhinuć II, ~naŭ. Dz. z. Zdochnuć. (što da žyvioły). Jaho karova źhinuła. Žjareć, ~reŭ. Dz. z. Spuścieć. Tut kožny hod siejim, a hnoju nikoli ni kładziom, dyk zimla źjareła. žjed, ~du. Naz. Vydatki na ježu. Dzie simja małaja, tam i źjed mały. Žjdckać, ~kaŭ Dz. z. Sapsavać ci źniščyć. Kolki tabie, Agata, kaštavała heta rešata? — Čamu? Ту musia jaho ŭžo źjockała? Žlehčysia I, źlohsia. Dz. z. Zžycca, zsiabra
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 177  ▶