Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Aks aziracca nazad. Jon bieh šparka dy časta ahlidaŭsia nazad. Ahlidać I, ~daŭ. Dz. z. Mieć apieku nad sirotami ci biezdapamoznymi, kab u jich byŭ adzietak i kab byli adziety i cystyja. A chto-ž ahlidaja tych starych? Ahlidać II, ~daŭ. Dz. z. Pabačyć paciešycca. Haspadar pašoŭ ahlidać jirynŭ. Ahłaba, ~by. Naz. Žardzina ŭ vaziarodach. Našy aziarody na dvanancać ahłob. Ahlamaździć, ~dziŭ. Dz. z. Zbolšaha ačasać. Dzied ahłamaździŭ biarno na kładku. Ahorknuć, ahork. Dz. z. Abrydać, źnialubieć. Och i ahorkli hetyja kpiny. (J. Koł.) Ahoŭtacca, ~taŭsia. Dz. z. Pryści da pamiaci. Narešcia jina ahoŭtałasia, što adna siarod dzikaha bałota. Ahrabić, ~biŭ. Dz. z. Hrablami abciahnuć kapu, voz, stoh siena. Treba ahrabić voz, kab siena ni rastrasałasia. Ahrech, ~chu. Naz. Chiba pry vorancy, kali miž dźviuch barazion zastajecca calina pad baraznoj. Jahonaja ralla ŭsia ŭ vahrechach. Ahryzacca, ~zaŭsia. Dz. z. Užyvać brutalnyja repliki pry spreččy. Jany časta miž saboj ahryzajucca. Ahŭlna. Prs. Sumiesna, razam. Jany ahulna pracujuć, ahulna j jaduć. Ahŭlny, ~naha. Prm. Sumiesny, usim naležycca. Hety les ahulny — usich nas. Ahureć, ~reŭ. Dz. z. Raźlanieca, stać niepavarotlivym. Jon ahureŭ i snoŭdajicca ledź naha za nahu. Ahureń, ~rnia. Naz. Hultaj, jaki samachoć paddajecca hultajstvu. A na abied, dyk i hety ahureń parupiŭsia. Aj! Kl. Užyvajecca pry ździŭleńni, ci spužańni. Aj! što heta? A-ja-ja! Kl. Užyvajecca pry ździŭleńni. A-ja-ia! jaki vysoki dom. Ajakža. Prs. Upeŭnieńnie. A ty prydzieš da nas? — Ajakža, prydu. Ajŭś! abo — Ajŭc! Kl. Hetak adhaniajuć śvińniej. Ajuc, u pola! Akacicca, ~eiłasia. Dz. z. Naradzić novaje patomstva. Tamujecca da aviečak, trusak, zajčych i kotak. Naša čornaja aviečka užo akaciłasia. Akaleć, ўleŭ. Dz. z. Paziabnuć, zrabicca niahnutkim. Jahonyja palcy akaleli, što nia moh i pajisa raśpirazać. Akałacić, ўciŭ. Dz. z. Abtraści. My svaju jihrušu ŭžo akałacili. Akałot, Пи. Naz. žytnija snapy, ź jakich ziarniaty vybity. Akałot złažyli pad strachoj. Akanica, ўcy. Naz. Dźviercy, začyniać vokny znadvorku. Jidzi začyni akanicu. Akaryć, ўгyŭ. Dz. z.Askrabści karu z dreva. Paŭluk akaryŭ kapu biarvion. Ah! 12 Akazacca, ~zaŭsia. Dz. z. Adkliknucca na zoŭ. Ja akazaŭsia, kali ty mianie klikaŭ. Akazicca, ~ziłasia. Dz. z. Radzić kazianio Pirapialostaja kozačka akaziłasia. Akiłzać, ўzaŭ. Dz. z. Załažyć cugli kaniu ŭ zuby. Symon akiłzaŭ kania. Akmieny, ўnaha. Prm. Asoba na jakuju nie źviartajuć u vahi, i jakoj nie pamahajuć u biadzie. Akininaj asobia ciažka žyć. Alunuć, "naŭ. Dz. z. Zaniadbać i niedapamahać u biadzie. Jaho ŭsie akinuli. Akfnuć poršy. (Vul.). 1) Što tyčycca statku, dyk vylinać i stać sycieć. Čorny bycok užo poršy akinuŭ. 2) Sto tyčycca čałavieka, dyk pabahacieć i stać chanaberycea. Baŭtruk, kali akinaŭ poršy, dyk na nas užo ni hladzić. Akmuć vačyma. Uvažliva hlanuć. Jon akinaŭ vačyma hramadu i zaŭvažyŭ nas. Akno I, ўna. Naz. Adtulina ŭ ścianie dla prachodu śviatła. Adčyni vakno. Akno II, ~na Naz. Zhodna vierańnia našych staradaŭnyeh ludziej, što na bałotnych krynicach, u viroch vialikich rek i vaziorach jość biazdonnyja prorvy-lochi, jakija złučany z padziamielnymi rekami j vaziorami, a navat z paviarchoŭnymi rekami j vaziorami. U biazdonnych voknach zimujuć rusałki. Akopak, ўpka. Naz. Miesca, dzie stajała кара siena. Jidzi zahrabi akopak. Akośsia, ўsia. Naz. abo — Kasiłno ўna. Jomki drucok, da jakoha prysadžvajecca kasa. Heta akośsia jałovaja. Akrajic, ўjca. Naz. Adkrojeny kaniec ad bułki chleba. ŽjeŠ akrajcyk, dyk budzia syn Mikałajčyk. (Fal. žart.). (žartujuć z ciažarnaj žančyny). Akrajki, ~jak, ўjkaŭ.Naz. Kutnija zuby, što vyrastajuć u čałavieka paśla dvaccaci hadoŭ. U jaho jašče akrajkaŭ nima. Akramioski, ўkaŭ. Naz. Pradaŭhavatyja kavałki tkaniny, što dastajucca paśla krojki matarjału. Rolšyja akramioski adbiary, а mienšyja vykiń von. Akraŭki, akravak. Naz. Doŭhija pałosy (abrezki) łykaŭ, skury ci tkaniny. Sa skuranych akraŭkaŭ Symon bizuny placie. ■ Akrepnuć, ўгep, ўnaŭ. Dz. z. Nabyć siły. Ci daŭna jon ad vietru valiŭsia, a ciapier — bač jak akrep. Akrucień, akrutnia. Naz. Puta, što pryviazavać ahłobniu da kapyła saniej. Siahońnia ja začapiŭ novyja akrutni. Akryjać, ўjaŭ. Dz. z. Papravicca paśla chvaroby ci paśla harotnaha žyćcia. Jon piśla svajej chvaroby ŭžo akryjaŭ. Aksamit, "'tu. Naz. abo — Mošast, ~tu. Darahaja machnataja tkanina. Hannina pal
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 177  ▶