Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Abv И АЫ suk u našaj jabłynca. Adviedać, ~daŭ. Dz. z. Prychodzić davie™ dacca. Ja adviedaŭ svajich baćkoŭ. Adviedziny, ~naŭ. Naz. Kali susiedki prychodziać adviedać ab zdaroŭji j pryvitać radzichu. Mama pašła da Rahorychi ŭ vadviedziny. Advilivać, ~vaŭ. Dz. z. Chitryć, uchilacca ad niejkaj hutarki ci raboty. Jon nałažyŭsia advilivać ad ciažkaj raboty. Advilžeć, ~žeŭ. Dz. z. Zrabicca vołkim. Snapy na tumania advilželi. Advitacca, ~taŭsia. Dz. z. Pažadać ščaścia pry razychodžańni. Jon śpiašyŭ na ciahnik i nia zmoh z nami advitacca. Advŭčavać, ~vaŭ. Dz. nz. Prymušać zabyvacca. Baćki pavinny advučavać dziaciej ad błahich nałohaŭ. Adyjści I, adyšoŭ. Dz. z. Pakinuć heta miesca. Jon adyšoŭ ad nas. Adyjści II, adyšoŭ. Dz. z. Papravicca. Vyzdaravieć. My dumali, što naš stary pamre, až adyšoŭ. Adzičeć, ~čeŭ. Dz. z. Stacca dzikim. Naš kot adzičeŭ, kali pažyŭ leta ŭ lesia. Adziecca, adzieŭsia. Dz. z. Spravić adzietak. Stapan dva hady pasłužyŭ, dyk choć adzieŭsia paludzku. Adzieć, adzieŭ. Dz. z. Nadzieć, uzłažyć na siabie. Jon adzieŭ novy kažuch. Adzietak, ~tku. Naz. Adzieža, vopratka. U jaho adzietak novy i čysty. Adzm-na-adzm. Tolki ŭ dvueh. Jany bilisia adzin-na-adzin. Adzinočny, ~naha. Prm. Adno cełaje. U nas na kuchni adzinočnyja dźviery. Adzinota I, ~ty. Naz. abo — Adzinotka, ~ki. Pasielišča z adnej haspadarki. Na 'dzinocia, jak u złocia, a ŭ siale, jak u sile. (Fal. Pryk.) Adzinota II, ~ty. Naz. Niedaehop rabotnikaŭ u siamji. A Boža-ž moj, adzinota maja— śvińnia ŭ repia, ni rabota maja. (Fal. Pieś.) Adzinotnik, ~ka. Naz. Haspadar, što žyvie na adzinocie. Adzinotniki pryšli ŭ viosku na zborku. Adzln-u-vadzm. Usie roŭnyja, adbornyja. Tam było piać chłapcoŭ, a ŭsie adzin-u-vadzin. Adzivacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Miec dla ŭžytku adziežu. Jon adziajecca čysta j pa-modzia. Adzivać, ~vaŭ. Dz. nz. Dabyvać dla niekśha adzietak i dahladać, kab jon byŭ čysty * j prystojny. Babulka adziaje hetych sirat. Ad'značyć, ~čyŭ. Dz. z. Zrabić znak, kab svaju reč adroźnić ad čužoj. Ja svajo biarvieńnia ad'značyŭ kryžykam u kružku. Ad'znaka, ~ki. Naz. Znak na svajej rečy. Ad'znaka našaha stohu na bałocia — vitka na pakałku. Ad'žyć I, ~žyŭ. Dz. z. Končyć žyćcio, pamiorci. Naš dzied ad'žyŭ svoj viek. Učora jaho pachavali. Ad'žyć II, ~žyŭ. Dz. z. Jiznoŭ stać žyć paśla śmierci. žaba zimoj była źmierzła ŭ lidzianku, a kali viasńoj odtała, dyk ad'žyła. Ad'žymać, ~maŭ. Dz. z. Namylić myłam bializnu dy ciorci. Mama ŭčora ad'žymała bializnu, a siahońnia pałošča. Ad'žydzieć, ~dzieŭ. Dz. z. Kali hustaja strava ci rečyva robicca žydkim. Jeścia, dzieci, kisiel, ato zaŭtra ad'žydzieja. Ad'žyrgnŭć, ~gnŭŭ. Dz. z. Kali chto casam pieražyrgnie (pierastupie praz lažačaha) nohi, dyk treba adžyrgnuć (zadam adstupić) nazad praz nohi), bo hety čałaviek raści nia budzie. Ja-ž tvaje nohi ad'žyrgnuŭ. (Fal. Zab.) Aha. Prs. Patakvańnie. Ту byŭ u lesia? — Aha, byŭ. Ahadać, ~daŭ. Dz. z. Nabyć — kupić, uziać napavier, atrymać u padarku. Jon choć i biedna žyvie, ali ahadaŭ dziaŭčynia čaravički. Ahakać, ~kaŭ. Dz. z. U hutarcy časta ŭžyvać słava — aha. A kab ty astatni raz ahakaŭ. (Fal. Klon.) Aharak, ~ka. Naz. Kaniec niedapalenaj łučynki. Padbiary, dačuška, aharki dy padmiaci chatu. Aharnŭć I, ~nŭŭ. Achapić, aŭładać Kali ź lesu vyskačyŭ voŭk, dyk dzaiciej aharnuŭ strach. Aharnuć II, ~nŭŭ. Dz. z. Prybyć, abkružyć, apanavać. Ja maładaja zarnuž vyšła, a potym uskoraści dzieci aharnuli, dyk viek praśviatłaści nia vidziła. Aha-tŭ-ha! abo — Aha-tŭj ha! Kl. Hetak krycać na vaŭka. My čujim pastušok zakryčeu: Aha-tuj-ha! Hladzim, až voŭk aviečku panios. Ahazna. Prs. Hetak kažuć na reč, jakaja niaŭdała zroblena i vyhladu nia rnaje. Moža hetyja boty i krepkija, ali ahazna zrobliny. Ahazny, ~naha. Prym.Kali reč, adziežyna ci sudzina vyhladu nia maje. Heta viadro ahaznaja, vidać što Maciejavaj raboty. Ahida, ~dy. Naz. Niešta praciŭnaje na vyhlad. Heta ahida jiznoŭ mazola vočy. Ahidny, ~naha. Prm. Nienavisny źnialubieły. Voś ahidny čałaviek hety Piatruś. kolki jon niavinnych ludziej zahubiŭ. Ahledzicca I, ~dziŭsia. Dz. z. Razhledzicca naŭkoła, ahoŭtacca, śkiemić. Narešcia ja ahledziŭsia, što pašoŭ nia tej darohaj. Ahledzicca II, ~dziŭsia. Dz. z. Paznacca, asvojicca adno z adnym. Tarnujecca da ludziej i da statku, kali viasnoj pieršy raz vyhaniajuć na pašu. Vy, dzietki, pilnujcia statku pakul ahledzicca, ato hatoŭ pakałocca. Ahlidacca, ~daŭsia. Dz. nz. čas-ad-času
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

adznaka, adznačyć, adznačyŭ, adžydzieja, adžydzieć, adžymać, adžymała, adžyrgnuŭ, adžyrgnŭć, adžyć, adžyła, adžyŭ
1 👁
 ◀  / 177  ▶