Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Ads 10 Adv bie capami małočanaje zbožža adsoŭvajecca da ściany. Ja adnu star anu ŭžo adsadziŭ. Adsadzić П, ~dziŭ. Dz. z. Sadzić śvinčo ŭ katuch dla adkormlivańnia na miasa. Raman adsadziŭ dvuch parsiukoŭ karmić na miasia. Adsadzfć ІП, ~dziŭ. Dz. z. Druhi raz pasadzić harodninu na tym samym miescy. Kali hrad našu kapustu źbiŭ, dym my jaje adsadzili nanova. Adsapnŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Volna padychać. Trochi adpačyć. Так ni hani kania: daj jamu trochi adsapnucca. Adsiaŭnoja žyta. Kali na poli źbiaruć niejkuju pašniu, a na tym miescy vosieniaj uzaruć dy siejuć žyta. Adsiaŭnoja žyta byvaja hłuchoja. Adsiedka, ~ki. Naz. Karotkatarminovoje źnievalnieńnie. Kirmašnych bajcoŭ pasadzili ŭ vadsiedku. Adsiejić, ~jiŭ. Dz. z. Kali niejkaja zbažyna nia ŭzyšła, dyk na tymsamym miescy druhi raz siejuć. Kali pa vodka spałaskała jačmień, dyk my jaho adsiejili. Adsikacca, ~kaŭsia. Dz. nz. Na słušnuju zaŭvahu da vac brutalnyja repliki. Kali dzied staŭ łajić Janku, što kažuch padraŭ, dyk jon staŭ adsikacca. Adskočyć I, ~Čyŭ. Dz. z. Raptam vyraści. Jak doždž prajšoŭ, dyk atava adskočyła. Adskočyć II, ~čyŭ. Dz. z. Raptam uciačy. Kali ścina stała rycca, dyk jon adskočyŭ. Adsochnuć, ~chła. Dz. z. Sparaližavać, stać biaźdiejnym. Dziedu ruka adsochła. Adstajać, ~jaŭ. Dz. z. Doŭha stajać. Jon ceły dzień adstajaŭ ŭ čarzie. Adstaŭka, ~ki. Naz. Vialikaja šmata adstaŭlać haračyja harški. Vaźmi, dačuška adstaŭku dy adcadzi bulbu. Adstupić I, ~piŭ. Dz. z. Zrabić ustupku, spuścić. Adstupi mnie hetu strelbu, a ty sabie novaju kupiš. Adstupić II, ~piŭ. Dz. z. Stupić niekalki krokaŭ. Adstupi na try kroki, a ja kania praviadu. Adstŭpnaja, ~naha. Naz. Płata kankurentu pry handli. Daj mnie try rubli adstupnaha, dyk ja nia budu tabie сапу nabivać. Adsyčeć, ~čeła. Dz. z. Kali viasnoj pad karoj na drevie źjaŭlajecca sok i lohka adstaje kara ad dreva. Lipa ŭžo adsyčeła, možna łyki drać na łapci. Adsypać, ~paŭ. Dz. z. Častku niejkaha rečyva vysypać u jinšaje miesca. Ja pšanicy na nasieńnia adsypaŭ, a reštu zmałoŭ. Adsyreć, ўгeŭ. Stacca vołkim, makravatym. Na tumania siena adsyreła. Adšaleć, ўleŭ. Dz. z. abo — Ašalść, ўleŭ. Zachvareć na šalenstva. Jaśkaŭ sabaka adšaleŭ. Adškadavać, ўvaŭ. Dz. z. Dać nieškadujuČy. Silania adškadavali pa piać rubloŭ z chaty na abharodku škoły. Adšpilfć, ~liŭ. Dz. z. Vyniać guziki z piatlic. Adšpili guziki, dyk pry rabocia valniej budzia rukam. Adšukać, ўkaŭ. Dz. z. Doŭha šukać. Vośža my adšukali koni na načlezie, a jany damoŭ uciakli. Adtapyryć, ~ryŭ. Dz. z. Adstavić u bok. Jon adtapyryŭ pakalečany palic. Adtarminavać, ўvaŭ. Dz. z. Pradoŭžyć termin vypłaty. Jamu doŭh adtarminavali. Adtatŭrknuć, ~naŭ. Dz. z. Vytarkać, vypučyvacca. U silanina zupazucha adtaturkła, bo tam jaho kapšuk i rukavicy. Adtŭl. Prs. Z taho dalejšaha miesca. Adtul da raki dva kilametry. Adubieć, ~bieŭ. Dz. z. Stacca kalanym, niahnutkim. Jahonyja ruki adubieli. Adŭmacca, ~maŭsia. Dz. z. Pieramianić papiaredniuju dumku. Jon adumaŭsia: domu kuplać nia budzia, a lepi pałoža hrošy ŭ bank. Adŭm, ~mu. Naz. Nierazvažalnaja dumka. Jon ni hladzić, jak ludzi žyvuć, ali žyvie svajim adumam: što na dumku ŭzbryło, tak i robia. Adurnieć, ~nieŭ. Dz. z. Stacca durnym. Jon ź vialikaha rozumu zusim adurnieŭ. Adusiŭl. Prs. Z usich bakoŭ. Adusiul ludzi źjechalisia na kirmaš. Adušycca, ўšyŭsia. Dz. z. Ad prazmiernaj biahi nabyć udušša. Jon na vajnie adušyŭsia, dyk skora j pamior. Advadzianieć, ~nieŭ. Dz. z. Kali z hustoj stravy ci jinšaha rečyva vyłučajecca vada. Heta jaječnia advadzianieła, bo adpikłasia. Advaha, ўhi. Naz. śmiełaść, ryzyka. Advaha j harady biare. (Fal. Pryk.) Advalmsia maroz. Hetak kažuć, kali nastała adleha. Treba łysych paličyć, dyk maroz advalicca. (Fal. Zab.) Advavŭlić, ~vŭliŭ. Dz. z. (Vulh.) Adrezać ci adłamać vialiki kavałak chleba, ci čaho jinšaha. Jurka advauliŭ abiartniu chleba dy ŭ torbu. Advažny, ўnaha. Prm. Śmieły, ryzykovy. Advažny — pan važny. (Fal. Pryk.) Advažycca, ўžyŭsia. Dz. z. Zryzykavać. Vinceś advažyŭsia vozira pirapłyć. Adviačorak, ўгka. Naz. častka dnia pierad viečaram. Niejak raz adviačorkam siradoj ci aŭtorkam. (J. Kup.) Adviamŭć, ўnŭŭ. Dz. z.Paviarnuć, nakiravać u druhi bok. Biažy, chłopic, adviarni statak ad sanažaci. Adviarnŭć kasŭ. Adahnuć kasu ŭ šyjca. Dziadźka adviarnuŭ kasu, kali kasiŭ čarot u zatoccy. Advichnŭć, ўnŭŭ. Dz. z. Vyvichnuć, vyščapić z pnia dreva suk. Bura advichnuła
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

reŭ
1 👁
 ◀  / 177  ▶