Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Vis 151 Vud Visiačy, ~čaha. Prm. Toje, što visić. U visiačym śvietačy tarčeła łučynka. Visiałŭcha, ~chi. Naz. Žančyna, što viesialić hramadu. Naša visiałucha ŭsich nas visialić. Visieć, ~seŭ. Dz. nz. Prysutničać tam, kudy nia byŭ zaprošeny. (Vul.) Čaho tabie tam trebała visieć, kali ciabie ni prasili. Visilnia, ~ni. Naz. abo — Šybilnica, ~cy. Pryładździe viešać ludziej. Ja praz ciabie na visilniu ni pajdu. Visilnik, ~ka. Naz. Asoba, jakaja pandoria praz paviešańnia. Visilniki na Dziady pryehodziuć u hości da svajakoŭ praz komin. (Fal. Vier.) Visna ŭ vočy lezia. Viasnoj pabyŭšy doŭha na dvare pry śniahu i soncy, dyk pryšoŭšy ŭ chatu ničoha nia vidać. Visna ŭ vočy lezia: ja ničoha ni baču. Vitacca, ~taŭsia. Dz. nz. Vyjaŭleńnia dobraha zyčeńnia pry spatkańni. Novy nacalnik z usimi nami vitaŭsia. Vitašok, ~ška. Naz. abo — Vietach, ~cha. Apošniaja kvadra miesiaca. Z hetaha vitaška — kožny z svajho miška. (Fal. Pryk.) Vltka, ~ki. Naz. Vialikaja halina na viersie zakručanaja ŭ vuzioł. Kali zabaraniŭ hety łažok, kab ni paścili na jim, dyk zatkni vitku. Vitŭcha, ~ehi. Naz. abo — Matavila, ~ła. Pryłada, što na jaje zvivajuć napradzienyja nitki, kab sochli. Maładzica z vituch snavała krosny. Vizavaty, ~taha. Prm. Dreva, što słaji łukavatyja, jakoje ciažka ščapajicca. Hetaha vizavataha kamluka ja ni paščapaju. Vižavać, ~vaŭ. Dz. nz. Vyhladać padsłuchavać. Čaho ty tut chodziš, kaho ty tut vižujiš. (Baran. akruha.). Vo. Prs. Tutka. Hlań, vo nožyk lažyć. Vobad, ~da. Naz. Draŭlany kruh, što naciahavajuć na koły kalosaŭ. Brat kupiŭ čatyry abady na stan kołaŭ. Vobmackam. Prs. Macajučy rukami. Było tak ciomna, što my tolki vobmackam znašii dźviery ŭ chatu. Vobmal. Prs. Małavata. Siolita ŭ nas bulby vobmal. Vobmiška, ~ki. Naz. Muka, bulba j usio toje, čym papraŭlajuć charčy statku, kab lepiej jelisia. Lepšaja vobmiška — heta bulba j muka. Vobrub, ~bu. Naz. Płošča ziamli ŭ vadnym kavałku. Ja chaču kupić vałoku ziamli, ali kab jina była u vadnym vobrubia. Vochkać, ~kaŭ. Dz. nz. Uzdychać, pazichać. Tam stary vochkaja na piečy. Vodal. Prs. abo — Voddal. Nia zusim blizka. Vodal vioski było vozira. Vodpaty, ~taŭ. Naz. abo — Vodpyty, ~tau Kali baby chodziać da svajich susiedak ci svajačak radzich, kab praviedać pra jichnaje zdaroŭje. Mama da Marceli ŭ vodpaty pašła. Vodsiŭ, ~sivu. Naz. Pasiejenaje žyta pasla jinšaj niejkaj paśni. My najboli robim vodsiŭ žyta pa harochaŭji j baboŭji. Vodra, ~ry. Naz. Dziacinaja chvaroba. Vučań zachvareŭ na vodru. Vodzia. Prs. Tut. Hetta. Vodzia lažyć zajčyk u barazionca. Vohnik, ~ku. Naz. Naskurnaja chvaroba, kali strupy absiadajuć tvar, asabliva kala rotu. U dziciaci na tvary vohnik. Vojčym, "ma. Naz. Matčyn muž. Pasynak vojčyma pabiŭ. Vojkać, "кай. Dz. nz. Stahnać. Baćka haspadarku nažyvaŭ vojkajuču. Vokrapna. Prs. Trochi bojazna. Ja niabožčykaŭ ni bajusia, ali nočy na mohalicy jiści trochi vokrapna. Vola I, ~la. Naz. abo — Valak, ~ka. Piaredniaja castka tułava ptuški. Spažyva ptušak piratraŭlajicca ŭ voli. Vola II, ~li. Naz. Svaboda, volnaść. Volnamu vola, a šalonamu pola. (Fal. Pryk.). Vołki, ~kaha. Prm. Syry vilkodny. Heta siena volkaja: treba prasušyć. Von. Prs. abo — Vonki. Jiści z pamieškańnia. Dzieci kinuiisia von z chaty. Vonkach. Prs. Na dvare. Vonkach śeiudzina. maroz kusaja. Voranka, ~ki. Naz. abo — Arba, ~by. Uźnimańnie ziamli. My voranku koncyli. Vosic, ~ci. Naz. Budynina z pieckaj, dzie sušyli snapy dla małaćby. Ciapier vosiciaŭ ni budujue. Vospa, ~py. Naz. Pošasnaja chvaroba, jakaja pakidaje na tvary jamki. Pahladzi, jak vospa sašpeciła hetu dziaŭČynu. Vostup, ~pu. Naz. Hramada ludziej na ablavie, jakaja padymaje sum i kryk, kab vauki biehli na stralcoŭ. Laśnik Žardecki pavioŭ vostup. Voś I, ~si. Naz. Pad nizam kalos dzvie vosi. Na vosi nadzivajuć koly. Voś II, Prs. Časta užyvajecca, jak prymaŭka. Vaś i jon tut jość. Voś tabie j na! Klič pry niečakanaści. Vos tabie j na! uzo j z chaty honiuc. Vości, ўciaŭ. Naz. Pryłada z catyrma zubami z zazubniami, jakaja ussadžana na tonki šastok. Adam vościami zabiŭ čatyry ščupaki. Votak, ўku. Nўz. Vadkaść, što vyciakaje z zastarełych ran. U Marcisi puchlina łopaja, a z ran votak ciače. Voŭna, ~ny. Naz. Aviačča poŭść. Z voŭny tkuć sukno i value šapki. Vuchom ni viadzie. Nie biare pad uvahu. Jon vuchom ni viadzie, što jamu kažuć, a robia svajo. Vucycil, ўla. Naz. Nastanik. Da nas pryjechaŭ malady vučycil. Vucycilka, "ki. Naz. Nastaŭnica. Maja plamienica vučycielka. Vudyr, ўгa. Naz. Bolka pry apioku ci na
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

n^z
0 👁
 ◀  / 177  ▶