Uzv 147 Van 2) Byk, kali ŭznaravicca, dyk stanavicca ci kładziecca na darozie. Byk uznaraviŭsia i loh na baraźnie. Uzvalačysia, ~łoksia. Dz. z. Ledź ustaŭ. Baćka chvory uzvałoksia z paścieli dy pašoŭ statak pajić. Uzvažyć, ~žyŭ. Dz. z. Dobra pradumać. Ту sam dobra ŭzvaž jak majiš rabie. Uzyčye, ~cy\i- Dz. z. Dać z łaski, daremna. Susied uzyčyŭ nam torbu sałodkich jabłykaŭ. Brat uzyčyŭ bobu na nasieńnia. Uzžehrycca, ~ryŭsia. Dz. z. Raptam i pilna zažadać. Siońnia my kasić nia pojdzim, bo chłopcy uzžehrylisia jechać na kirmaš. Uźbiarežža, ~ža, Bierah raki, voziera, mora. Na uźbiarežžy vozira stajali chatki. Uźbiehła na dŭmku. Žjaviłasia na dumcy. Uzdumałasia. Jamu ŭźbiehła na dumku žyćcio na baćkaŭščynie. Uździabŭryć, ~ryŭ. Dz. z. Nadzieć. (Vul.) Ту čamu maju sukienku ŭździaburyła? Uźjeścisia, ~jeŭsia. Dz. z. Razazłavaeea. Nadta jon uzjeŭsia na majho Adama. Uźmiežak, ~žka. Naz. Pry miažy nieŭzaranaja ziamla. Papasi kania na ŭźmiežku. Uźniać I, ~niaŭ. Dz. z. Padniać niešta ciažkoje. Heta-ž toiki łapciej jak uźniać. Uźniać II, ~niaŭ. Dz. z. Raspačać svarku ci bojku. Chto ŭźniaŭ hetu svarku. Užarye, ~ryŭ. Dz. z. Ścibanuć puhaj, bizunom. Užar kaniu puhaj, dyk paciahnia. Užon, ~nu. Naz. Kolkaść nažatych snapoŭ. Jaki ŭžon, taki i ŭmałot. (Fal. Pryk.). Užycca I, užyŭsia. Dz. z. Pierasadžnaje dreŭca pryžyło. Hety ščep užyŭsia. Užycca II, užyŭsia. Dz. z. Ładzić, ni svarycca. Jak ty moh užycca z tym susiedam. Užyvacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Žyć u zhodzie. Dobryja ludzi z błahimi ŭžyvajucca. Užyvać I, ~vaŭ. Dz. nz. Charčavacca. Macia jonki dobra ŭžyvajue, bo simja małaja. Užyvać II, ~vaŭ. Dz. nz. Vykarystoŭvajuć па niejkaju patrebu. Smału ŭžyvajuć na absmalavańnia čaŭnoŭ i mazańnia kołaŭ u kalosach. Užyvany, ~naha. Prm. Reč, što była ŭ karystańni. Mama kupila ŭžyvanaju šapu. V Vabić, ~biŭ. Dz. nz. Zvodzić, vyklikać. Pałaŭničy vabiŭ vaŭčaniat. Vada, ~dy. Naz. Hańba, chvalš, chiba. Hety koń biz nijakaj vady. Vadziana. Prs. šmat vady. Na darozia vadziana, dyk ja ledź pryjeehaŭ. Vadziany I, ~noha. Prm. Vadziany prastor. Vadziany prastor pakryŭ kruhavid. Vadziany II, ~noha. Prm. Vadziany ruchavik. U nas vadzianaja małatarnia. Vadziany III, ~noha. Prm. Vadzianaja žyvioła, Vun papłyŭ vadziany pacuk.ў Vadzicca, ~dziŭsia. Dz. nz. Viaści zvadku. Našy susiedzi miž saboj časta vadziucca. Vadzicca I, ~dziŭsia. Dz. nz. Vadzić niekaha. Ty boli ni vadzisia z čužymi dziaćmi pa svajim sadku i harodzia. Vadzicca II, ~dziŭsia. Dz. nz. Pry zmahańni ciahaeca. Jany jak chapilisia nabarca, dyk boli hadziny vadzilisia. Vajaŭničy, ~čaha. Prm. Achvočy da bojki, sprytny j advažny. Hladzi, jaki vajaŭničy hety Mikoła: adzin lezia bicca da hramady. Vajciać, ~ciaŭ. Dz. nz. Rabić vymovu, upikać. Mnie Darota vajciała, što žać ni pamahła. Vajnu tačyć. Biazupynku svarycca łajicca, ato j bicca. Ja z taboj vajny tačyć nia budu, a kali budziš čapicca, dyk ja prava znajdu. Vajoŭny, ~naha. Prm. Zdolny da vajny, umiela vajuje i pieramahaje. Daŭna švedy byli vajoŭnym narodam. Valinki, ~nak. kaŭ. Naz. Valeny z voŭny abutak. Prasušy svaje valinki. Valonka, ~ki. Naz. Valenaja z voŭny zimovaja šapka. Našy praščury zimoj nasili bielyja valonki. Valuhać, ~haŭ. Dz. nz. Pry chadźbie kivaca na baki. U jich usia simja valuhaja. Vałacaka, ~ki. Naz. abo — Vałacucha, '"hi. Asoba, što biez patreby vałočycca pa śviecie. Toj vałacaka jiznoŭ pryšoŭ da nas. Vałačaščy, ўčajia. Prm. 1) Asoba, što nia maje peŭnaha miesca žyćcia j pracy. Vałačaščyja ludzi nia lubiuć pracy. 2) Vałačaščy sabaka, što adbiŭsia ad haspadara, abo haspadar jaho źvioŭ z domu. Vałačaščy sabaka da koždaha łaščycca. (Fai. Pryk.) Vałačobniki, ~kaŭ. Naz. Hrupa vandroŭnych piesielnikaŭ, što na Vialikdzień admysłovymi pieśniami vitajuć haspadara j jahonuju siarnju. Jišli, pašli vałačobnički. (Fal. Pieś.) Valaknina, ~ny. Naz. Miaty lon i płaskani. My ŭžo ŭsiu vałakninu paprali. Vatasień, ~śnia. Naz. Chvaroba palca, kali nohać zhanioje. Vałasień lečuć palivańniem varu na bolučy palic. Vałavodzicca, ~dziŭsia. Dz. nz. Tracić čas na biezkarysnyja sprečki. Nima čaho tut ź jim vałavodzicca; kali ni da schodu, dyk pojdzim. Vałtŭzicca, ~ziŭsia. Dz. nz. Spračacea, łajacca. Ja ni dzila taho siudy pryšoŭ, kab tut z vami vałtuzicca, ali kab ab spravia pahavaryć. Vałtuźnia, ~ni. Naz. Sprečka, zvadka. Heta vałtuźnia praciahvałasia praz ceły viečar. Vancaž, ~žu. Naz. Chvaroba j raptoŭnaja śmierć u koni, ale, jak klonka, tarnujecca j da ludziej. Kab ciabie vancaž kinaŭ. (Fal. Klon.) Vandzonka, ўki. Naz. Vendzanaja śvińnina. Ciotka častavała nas vandzonkaj. Vanitavać, '"vaŭ. Dz# n . Kazły drać, varae ać. My uhareli, dyk ŭsie vanitavali
2 👁