Uch 140 Uda chadniu kala niejkaj raboty. Mama, kali u-j chadziłasia kala statku dy kala piecy, dyk | prylihła adpačyć. j Ucfaadzicca III, ~dziusia. Dz. z. Vybicca z j sił, stracić zdaroŭje. Stapan byŭ dobry cha-1 dyka i skakun, ali ŭžo ŭhadziŭsia, bo praz i vulicu ni piare jdzia. j Uehavać, ~vaŭ. Dz. z. Trymać pry sabie, I uscieraheysia ad rastraty. Jon mieŭ hrošy, j ali nia ŭmieŭ uchavać jich. | Uchilacca, ~laŭsia. Dz. nz. Uscierahacca, | unikac. Jon ustaŭnia ŭchilaŭsia roznych zvadak dy sprečak. Uchinŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Uviarcieć. Uehini, dzietki, chleb u vabrus dy pałažy siarod stała. Uchmylacca, ~laŭsia.. Dz. nz. 1) Koń uehmylajeeca, kali choča ŭkusić. Koń na mianie ŭchmyliŭsia, ali ni ŭkusiŭ. 2) čałaviek uchmylajecca, kali ehoča zaśmiajacea. Dziadźka ŭchmyłajicca, musia niešta śmiešnaja chcča skazać. Uchmylka, ~ki. Naz. Kali naciahnienyja vusny da śmiechu. U jaho na tvary źjaviłasia uehmyłka. Uchdd, ~du. Naz. Upynak. Zamoranaść. Jon užo stary, ali na jaho uchodu nima: jon sam usiudy dahledzia, usiudy spraŭlajicea. Uchodać, ~daŭ. Dz. z. Zmahčy, asilić, skončye. žješ usio, dzietki. — Nie, ciotačka, ja ŭsiaho nia ŭchodaju. Uchodzić I, ~dziŭ. Dz.nz. Umiešavacca, pratandavać. Ja nia budu ŭehodzie u hetu spadčynu. Uchodzie II, ~dziŭ. Dz. nz. Pačynać žyć u novaj chacie. Jany zaŭtra buduć uchodzić u novaju chatu. Uehodziny ~naŭ. Naz. Chatniaja śviata. Pačastunak. Tadeŭščyki zaŭtra buduć spraŭlać uehodziny. Uchŭtać, ~taŭ. Dz. z.Ciopła uchinuć. Jina uehutała dzicia ŭ kažuch. Uciałmŭcca, ~nŭŭsia.Dz. z. Pryzvyčajicca. Jon uciahnuŭsia ŭ hetu rabotu. Uciamić, ~miŭ. Dz. z.Zrazumiee, zdahadacca. Ja ŭciamiŭ čaho jon choča. Uciažkŭ. Prs. Ciažarnaja. Ja tady była ŭciažku, jak brat pamior. Ucichamiryć, ~ryŭ. Dz. z. UšČunuć, uścišye. Narešcia j hetaha zavadevuša uciehamiryli. Ucikać, ~kaŭ. Dz. nz. Biehčy ź niebiaśpiečnaha miesca. Zajic ucikaŭ ad sabaki. Ucldki, ~kaŭ. Naz. Pakidańnia niepažadanaha miesca. Ucioki kniazia K. Astroskaha z Maskoŭskaha pałonu. Ucisk, ~ku. Naz. Prymus, pryhniečańnia. Nialohka vyzvalieca narodu z-pad čužackaha ueisku. Uciskać I, ~kaŭ. Dz. nz. Paniavolvae, pryhniatać. Taho narodu nichto ni ŭciskaja, jaki maja svaju nizaležnaju dziržavu. Ucisk&ć II, ~kaŭ. Dz. nz. Uščylniać, uvia zavać. Padavaj parubień, budzim uciskać kalaśnik siena. Ucisnueca, ~naŭsia. Dz. z. Praz siłu ŭleźci. My ledź ucisnulisia ŭ vahon. Učadzić, ~dziŭ. Dz. z. Zachvareć ad piečnaha čadu. Chłopic učadziŭ, dyk vanitavaŭ. Učałopić, ~piŭ. Dz. Ubić sabie ŭ hałavu. Jon ueałopiŭ, što byccam jaho zvalniajuć z p r a e y. Učapieca I, ~piŭsia. Dz. z. Mocna uchapicca abiedźviumi rukami. Pjany Ryhor učapiŭsia za dziadźku dy ciahnuŭ jaho ŭ karčmu. Шарісса II, ~plŭsia. Dz. z. Jeduey vośsiu začapicca za plot ci za šuło.Chłopic vioz hnoj i zaeapiŭsia vośsiu za vuhoł. Шагёрісса, ~piŭsia. Dz. z. Mocna abchapieca abiedźviumi rukami. Dzicia abiedźviumi rukami učarepiłasia za šyju matki. Učas I. Prs. Jakraz u mieru, ni vialika ni mała. Pamier hetyja boty, kali jany tabie buduć učas, dyk ja jich kuplu tabie. Učas II. Prs. U svajim časie: ni pozna ni rana. Dobra, što ty pryšoŭ učas, bo ja dla ciabie maju rabotu. Učaščać, ~čaŭ. Dz. nz. Časta naviedavać. Ту niešta staŭ učaščać da Supreja. Ci ni dali tabie tam źjeści niešta, abniesinaja kala staŭpa. (Fal. Zab.). Učerstvić, ~viŭ. Dz. z. Zrabicca ćviardym, čarstvym. Hety ehleb učerstviŭ. Шуме I Лпш. Dz. z. Zrabie ciesta. Haspadynia ŭčyniła chleb. Ucynić II, ~niŭ. Dz. z. Zrabić. Maryla Vasilu nisłavu ŭčyniła. (Fal. Pieś.). Udacca I, udaŭsia. Dz. z. Być padobnym. Heta dziaŭčyna udałasia pa matca. Udacca II, udałosia. Dz. z. Pašancavała. Jamu udałosia zabić vaŭka. Udae, udaŭ. Dz. z. Abvinavacić, nahavaryć. Hanna udała mianie tatu, što ja jejnyja jihołki parassypaŭ. Udača, ~ey. Naz. Vypadak, zdareńnie. Heta naša hetkaja udača, što chłopie udaŭsia błahi. Udadziny, ~naha. Prm. zavočna abvinavačany. Udadziny, jak zabity. (Fal. Pryk.) Udahodu. Prs. Kab dahadzić. Udahodu čužyncu, jany pradajuć svoj narod. Udakładnić, ~niŭ.Dz. z. Zrabić vyraźniej, dakładniej. Jon udakładniŭ heta pytańnie. Udarožycca, ~žyŭsia. Dz. z. U vadno miesca časta ehadzić. Naš Adam udarožyŭsia kožnaha viečaru da Maciajonka chadzic. Udaŭnić, ~niŭ. Dz. z. Doŭha być na adnym miescy. Lacy hetu bolku, kab ni ŭdaŭniła, ato nia vyličyš. Udaŭniny, ~naha. Prm. Doŭka być na adnym miescy. Udaŭninaju chvarobu ciažka laбус. Udavać I, ~vaŭ. Dz. nz. Zavočna abvinavačavać. Ту mianie udavaŭ baćku, ali ty sam boli vinin za mianie. Udavść II, ~vaŭ. Dz. nz. Ujaŭlać. Jon udaje siabie niejkim načalnikam
0 👁