Šlu 134 Štu ładyja pajechali da šlubu. Šlubaŭniki, ~koŭ. Naz. Kandydaty da šlubu. Tam było piać par šlubaŭnikoŭ. Šiŭcha, ~chi. Naz. Raspuščanaja žančyna. Henam vidać niejkaja šlucha pašła. Šłapaki, ~koŭ. Naz. Drennyja, niedalikatnyja boty, Pasi karoŭki, a ja tabie uvosiń niejkija šłapaki kuplu. Šłepać, ~paŭ. Dz. nz. Jiści pa hrazi, taptacca. Niejki stary šłepaje pa hrazi. Šłepnuć, ~naŭ. Dz. z. Vyciać, udaryć. Ja jaho nia biŭ; praŭda raz šłepnaŭ pa karku. Šłychać, ~chaŭ. Dz. nz. Jiści, śpiašyć. I jon šłychaja nazirkam za nami. Šłychta,~chty. Naz. Asoba, što biez patreby biehaja pa chatach. Hetaja šłychta musia ŭžo ŭsiu viosku abiehała. Šłynda, ~dy. Naz. (Hiadzi — šłychta) (Kulnieva, Mhlinski raj.) Šmanać, ~naŭ. Dz. nz. Brać pad uvahu, brae u razhon. Naš haspadar na heta ni šmanaja, što sanažać zastojiła, ali pajechaŭ kania kuplać. Šmaravać, ~vaŭ. Dz. nz. Mazać. Dziadźka zdoram šmaruja boty. Šmaravoz, ~za. Rabotnik, što maža koły ŭ vozia. Tut sabralisia šmaravozy j vadavozy. Šmat. Prs. Mnoha. šmat ludziej było na kirmašy. Šmata, ~ty. Naz. Anuča vyeirać brud. Vaźmi šmatu dy vytry boty. Šmatać, ~taŭ. Dz. nz. Treści, tuzae, kałacić. Viecir šmataja biarozku. Šmat boli. Paraŭnańnie. U nas smat boli knižak, jak u vas. Šmat chto. Zamiesta — niekataryja. Šmat chto ŭžo arać pašoŭ. Šmat jakfja. Zamiesta — niekataryja. šmat jakija ptuški zimujue u nas. Šmatok. Prs. Nia zusim mała. Kolki ŭ jich kurej? — A šmatok: boli za siem. Šmotki, ~tak. Naz. Babski sprat: miašečki, vuzielčyki, kłubočki. U hetym miašečku babuliny šmotki. Šmyk! Kl. Raptam uskoeyć. A myška, šmyk! u norku. Šmykacca, ~kaŭsia. Dz. nz, Biez patreby uchodzić, vychodzić. A čaho tut hetyja dzieci šmykajucca? Šnur I, ~ra. Naz. Sialanskaja pałosa ziamH Naš šnur byŭ uhnojiny. Šnur II, ~ra. Žvity tonki doŭhi šnurok. Pilščyki šnuram adbili piłoŭku. Šnuroŭka, ~ki. Naz. Garset. Žanočaja vopratka. Staradaŭnyja našy žančyny nasili šnuroŭki. Šnyryć, ~ryŭ. Dz. nz. abo — šnyparyć, ~ryŭ. Biehać, łazić, vyšukavać. Niejki čałaviek tut šnyryŭ dy niehdzia schavaŭsia. Šołudzi, ~dziaŭ. Naz. Chvaroba skury na hałavie. šołudzi sašpecili hałavu hetamu chłopcu. Šorach, ~chu. Naz. Strach dziejučy na nervy. Pašoŭ šorach pazaskurju, kali nidaloka chaty vaŭki zavyli. Šorstki, ~kaha. Prym. Ćviardy, kalany. Paścialu ja portki, Piatruś kaža: šorstki. (Fal. Pieś.) Špar, ~ru. Naz. Vybrany ŭzdoŭž biarna ci doški ravok. U hetaj došca špar niadobra vybrany. Šparak, ~ka. Naz. Naeyńnie vybirać špary. šparak lažyć na atramia. Šparavany, ~naha. Prm. Z vybranymi sparami. Hetyja dźviery šparavanyja. Šparka. Prs. Chutka, borzda. Jak šparka lacie čas? Šparki, ~kaha. Prm. Chutki, borzdy. Oho! Jaki ty šparki? Jašče da viečara ni darabiŭ, a ŭžo j płatu spahaniajiš. Šparyć, ~ryŭ. Dz. nz. Chutka jści ci jechać. Treba šparyć, kab na viačeru ni spaźnicca. Špecić, ~ciŭ. Dz. nz. Psavać, paskudzić. Heta hniłaja doška špecia ŭsiu rabotu. Špental, ~la. Naz. Zavostranaja ščepka. Ja hladžu, až jon špentalam рога ŭ vulej praz lotku. Špień, špnia. Naz. Ubity ci pryrodny niejki kolik u drevie. Kali budzicia jimšyć chatu, dyk na hetyja spni uździvajcie vierchnija biarny. Špetny, ~naha. Prm. Brydki, papsuty, niapryhožy. Hetki špetny staŭ jahony tvar paśla apioku. Špik, ~ku. Naz. Kaścianyja mazgi (z halonak). Dzikuny lubiuć łasavacca kaścianym špikam. Špil, ~la. Naz. Zavostranaja pałačka. Užyvaj hety špil zamiesta videlcaŭ. Špilać, ~laŭ. Dz. nz. Drabniusieńka rezać. Našto ty drobna špilajiš bulbu? Sponga, ~gi Naz. Błanki, što ŭ hare i nizie zamacoŭvajuć prostyja dźviery. Kali dźviery rassochlisia, dyk i špongi vyvalilisia. Špulać, ~laŭ. Dz. nz# Kidać daloka. Pastuški na vaŭka špulali kamieńniam. Špyrka, ўki. Naz. Skvarka. Ja bačyŭ, što mama mnie ŭ kišeń špyrku pałažyła. Šram, ~mu. Naz. Pradaŭhavaty znak na ciele paśla bolki ci rany. U jaho na tvary dva šramy. ššora, ~ry. Naz. Niepatrebny vydatak. Heta dzicia mnie šmat ššory narabiła. ššoryć, ўгyŭ. Dz. z. Zakinuć, stracić, zhubić. Dzieci niehdzia ššoryli nož. štałt, ~tu. Naz. Vyhlad. Moža heta j dobry koń, ali štałtu ni maja. štŭčny ўnaha. Prm. Nienaturalny. Pryviaźli dva vazy štučnaha ŭhnajeńnia. štŭka I, ўki Naz. Adna adzinka niejkaje rečy. My mieli try štuki statku. Štŭka II„ "'ki. Naz. Dziva. Heta dyk štuka, što dziŭČaty ŭ cyrku pa drocia biehali. Štukar, ~ra. Naz. Čałaviek, što Štuki vyrablaje. Ja ŭ cyrku bačyŭ štukara, što ŭ pavietry kulajicca ni dakranajičysia dołu
2 👁