Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Skv 122 rešsia, dumajiš, što ciabie niechta bajicca. Skvirna, skviarny. Naz. Nahar, brud na knocie łampy. ščyści skviarnu z knota, dyk lanpa lepi budzia hareć. Skvitavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Skončycca, pamiorci. Padstreliny złodzi skvitavaŭsia. Slabŭń, ~na. Naz. Kažuć na słaboha kania. Słabun tvoj konik: try miaohi pałažyli, dyk jon i spacieŭ. Stać I, słaŭ. Dz. nz. Niešta raśściłać. Matka słała dzieciam paściel. Słać II, słaŭ. Dz. nz. Niekaha pasyłać. Ha~ spadar słaŭ pasłanca pa haściej. Słaniacca, ~niaŭsia. Dz. nz. Chistacca na baki ad słabaści. Chvory słaniaŭsia, jiduey da voza. Słata, ~ty. Naz. Niešta jak-by čarami nasłanaje. Hanuliny kury jak słata lezuć na hrady. Słojik, ~ka. Naz. Vysokaja sudzina. Smažanyja višni ŭ słojiku. Slota, ~ty. Naz. Mokraje nadvorje, kali doždž, śnieh, syraść. Jak-ža ty u hetkaju słotu vyjichaŭ u darohu. Słŭchać I, ~chaŭ. Dz. nz. Čuć vušami. Jon słuchaja jak ptuški piajuć. Słuchać II, ~chaŭ. Dz. nz. Być pasłušnym. Janačka słuchaja тпату. Słŭšna. Prs. Praŭdziva, dobra. Tut jon choc raz słušna skazaŭ. Słŭšny, ~naha. Prrn. Dobry, adpaviedny. Dy jon chłopic słušny. (J. Koł.). Słužebnica, ~cy. Naz. Žančyna, što słuža ŭ čyžych za płatu. Našy susiedzi svaju słužebnicu adpravili damoŭ. Słužebnik, ~ka. Mužčyna, sto pracuje ŭ čužych za hrošy. Jichny słužebnik viaskovy chłopic. Słńžka, ~ki. Naz. Daŭna na Litvie pry mahnatach na pasłuhach byli maładyja šlachcicy. Słužka słužca, a panu trasca. (Fal. Pryk.). Slych, ~chu. Naz. Patrabavalnaja vola vyšejšych asobaŭ. U dziadźki dzieci ŭ słychu žyvuć: jany biz pytańnia jiz chaty nia vyjduć. Słyšyć, ~šyŭ. Dz. nz. Patrabavać pasłušenstva. Dzie baćki słyšuć dziaciej, tam jany pasłuchmianyja. Smaha, ~hi. Naz. Bieły zhustak na vusnach, ad vysaehłaj śliny. Smak, ~ku. Naz. Pryjemnaje adčuvańnie ŭ rocie ad dobraj ježy. Smaku, jak u piačonym raku. (Fal. Pryk.). Smakanŭć, ~nŭŭ. Niečaha žydkaha paspytać, vypić. Koń tolki smakanuŭ vady, all nia piŭ. Smakavać, ~vaŭ. Dz. nz. Časta kaštavać, jeści sa smakam. Jon smakavaŭ patrochi, pakul usiaho nia źjeŭ. Smalak, ~ka. Naz. Smołnaje palena. Pakiŭ hety smalak na raspałku droŭ. Smalar, ~r&. Naz. Majstra-haspadar smalarni. Smalar pradaje dziohać. Smalnik ~ka. Naz. Majstra pa vyrabu dziohciu z karčoŭ. Smalnik nakładaja karčy ŭ kacioł. Smał, ~łu. Naz. Haračynia, dzie zdajecca ŭsio až haryć, smylić. Jon u hucia, u smala, ceły dzień pracuja. Smarkacha, ~chi. Naz. Zasmarkanaja dziaŭčyna. Abatry nos smarkacha dy jdzi na pieč. Smarkać, ~kaŭ. Dz. nz. Čyścić nos. Treba, dzieci, smarkać u chustačku. Smarkač, ~ča. Naz. 1) žniavažlivaje słova na padletka, jaki ŭmiešvajecca ŭ hutarku starejšych. Siadź smarkač dy maŭčy. 2) Zasmarkany chłapiec. Nos utry, smarkač. Smarkaey, ~čoŭ. Naz. abo — Vazgračy, ~čoŭ. Śliskaje rečyva ŭ nosie, asabliva ŭ časie kataru. Abatry, niańka, dziciaci smarkačy. Smažyć, ~žyŭ. Dz. nz. Piačy ŭ haračaj piečy. Ciotka smažyła kurku z bulbaj. Smok, ~ka. Naz. abo — Сток, ~ka. KazaČnaja jistota. Byccam jon svajim dychańniem pryciahvaje da siabie svaju achviaru. Mianie da jaho smokam ciahnia. (J. Kup.). Smollu. Prs. Nieadčepna prystaje. Heny pjany smollu lezia, kab ja jamu hrošy pažyčyŭ. Smołka I, ~ki. Naz. Dreŭka sa smolnaha palena na padpałku droŭ u piečy. Dzied naščapaŭ smołki. Smołka II, ~ki. Naz. Palavaja kraska z Čyrvonym cvetam, а су bina nižej cvetu lipučaja. Kali smołka cvycić, dyk tady karovy šmat małaka dajuć. Smucicca, ~ciŭsia. Dz. nz. Nudzicca, biedavać. Dosia tabie smucicca: treba-ž samomu siabie razvažać. Smuha, ~hi. Naz. 1) Muć na vadzie. Vada naniesła smuhi na travu, dyk siena kuravaja. 2) Tumannaja dalačynia ŭ prastory. Daloki les smuhoj pakryty. (J. Koł.) Smurod I, ~du. Kiepski, niapryjemny pach. Paciahnuła smurodam z harełaha bałota. Smurod II, ~rada. Łajanka dziaciej. Vy, smurady, nia leźcia ŭ ściudzionaju vadu, bo pachvarejicia. Smurodaŭka, ~ki. Naz. Łajanka dziaŭčyny. Ту, smurodaŭka, piłnuj dziaciej, ato ja tabie kudły pavydziraju. Smŭtak, ~ku. Naz. Nuda, sum, ciažkija dumki. žoŭty les navodzia smutak na ludziej. Smŭtna. Prs. Nuda, sum, niaviesieła. Smutna vyhladaja pola ŭ vosiń. Smyčyć, ~čyŭ. Dz. nz. Biazupynku praści kudzielu; ciahnuć nitku, ślinić. Naša staraja dzień i noč smyča kudzielu. Smyččd, ~ča. Naz. Apraŭlenaje jałovaje vierchaŭjo na smyki. My z tatam apravili voz smyčča na smyki. Smyčyna, ~ny. Naz. Adna štuka z apraŭlenaha smyčča. Dzieci z smyčyny zrabili sabie ŭsłončyk. Smy
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 177  ▶