Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Ski ' Siŭ Siŭka, ~ki. Naz. Jimia sabaki sivoj paŭś*ci. My majim Siŭku i Łysku. Sivak, ~ka. Naz. Sivy koń. Janka na sivaku ŭ młyn pajechaŭ. Sivizna, ~ny. Naz. Sivyja vałasy. U našaha dzieda sivizna kala vušej. ' Sivucha, ўchi. Naz. Łajanka na starejšuju dziaŭcynu. Našto ty, sivueha, dziaciej pakryŭdziła; nichaj-by hulali, jak sami chacieli. Skaba, "by. Naz. abo — Skabina, ~ny. Kryvyja kostki, što złučajuć śpinny chrybt z hrudnoj kostkaj. Skablić, ~liŭ. Dz. nz. 1) Ačyščać karu z dreva. Dziadźka skabliŭ biarvieńnia. 2) Ačyščać bulbu ad šałupiny. Dzieci skobluć bulbu. Skaciaty, ~ciat. Naz. Statak. Jidzi, chłopču, skaciaty napaji. Skacio, ciaci. Adna štuka statku. U lesia adno skacio zhubiłasia. Skacić I, ~ciŭ. Dz. z. Pałatno tuha skrucić u trubu. Pałatno ŭžo vybiliłasia. Treba jaho skacić u trubu. Skacić II, ~ciŭ. Dz. z. Zhramadzić biarvieńnie ŭ kuču. Biarvieńnia paskreblina j vysachła: treba jaho skacić u šlichtu. Skacić krosny. Zaradžanyja j zatkanyja krosny źniać sa stavoŭ dy, razam ź nitami, 'bierdam i natkanym pałatnom, skrucić na pražny navoj. Kali mama raptam zachvareła, dyk susiedki skacili krosny dy vynieśli ŭ kleć. Skaholić I, ~liŭ. Dz. nz. abo — Skohlić, ~liŭ. Kali sabaki brešuć z zavyvańniem ci vyjuć. Chorciki skohluć, palavaci chočuć. (Fal. Pieś.) Skaholić II, ~liŭ. Dz. nz. Hałosny płač z uschlipami. (Vul.). Čaho ty skaholiš na ŭsio pola, niabitaja. Skaki, ~kaŭ. Naz. Tancy. Jina tolki da skaкай i hulaŭ, a ni dla raboty. Skakiel! Kl. Raptam skočyć. A voŭk, skakiel! и vaviečki. Skakŭcha, ~chi Naz. Dziaŭčyna zdatnaja da tancaŭ. Jina była dobraja skakucha, kali była maładaja Skakŭn, ~na. Naz. Dziaciuk zdolny da tancaŭ. Skakuny j pijuny pašli na kirmaš. Skałatnŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Strasanucca. ' Jon skałatnuŭsia ad strachu. Skałatnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Strasanuć. Uskoč, chłopic, skałatni jabłynu. Skałatnŭŭsia śviet. Hetak prykazvajuć pry suśvietnaj tryvozie: pry vajnie, mory, pry vysyłcy ludziej na pakutu j śmierć. Skałatnuŭsia śviet ad hetaj vysyłki ludziej. Skałociny, ~naŭ. Naz. Maślanka. Małako, što astałosia paśla vyrabu masła. Na viačeru nam dali skałocinaŭ z bulbaj. Skanać, ~naŭ. Dz. z. Pamiorci. Vypuścić apošni duch. Jon skanaŭ и rańni. Skapŭcicca, ~ciŭsia. Dz. z. Hetak kažuć, kali pamre nialuby čałaviek. Kažuć, što toj złodzi ŭžo skapuciŭsia. Skapycicca, ~ciŭsia. Dz. z. Spatyknuŭsia. Nočy koń na kamiń skapyciŭsia. Skapytavać, ~vaŭ. Dz. z. Staptać kapytamL Koni skapytavali uschody jačmieniu. Skaramiaka, ~ki. Naz. Hetak zavuć taho, chto kradzie skaromninu. Za ukradzinaju kiłbasu, jaho pryzvali skaramiakam. Skarb, ~bu. Naz. Ahramadžanyja kaštoŭnaści, j hrošy. Dla čałavieka nima lepšaha skarbu, jak volnaja žyćcio j rozum. Skarbovy, ~vaha. Prm. Dziaržaŭny ci hramadzki. Zahareŭsia skarbovy les. Skarodzić, ~dziŭ. Dz. nz. Baranavać uzaranuju calinu. Pajdu skarodzic papar. Skaromnina, ~ny. Naz. Miasny j małočny charč. Starac prasiŭ skaromniny. Skarynka, ~ki. Naz. Zasochły płast chleba na bułcy. Hetu skarynku kiń sabaku. Skasavać, ~vaŭ. Dz. z. Zrabić znak, što peŭnaja ree niapryhodnaja. Vučań skasavaŭ malunak. Skasavany, ~naha. Prm. Pryznany niapryhodnym. Skasavanaju rabotu vučań piša nanava. Skasić I, ~siŭ. Dz. z. Zrezać travu kasoj. My skasili asiełačku. Skasić II, ~siŭ. Dz. z. Zrabić kosym. Čamu ty krosny skasiła? Skaŭzanŭcca, ~nŭŭsia. Dz. z. Paśliznucca. Jon skaŭzanuŭsia dy nahu źvichnuŭ. Skavytać, ~taŭ. Dz. nz. Piščeć, vyć. Sabaka skavyča, musia niešta chvory. Skaza, ~zy. Naz. Paškodžanaje miesca. Na hetaj skury nima skazy. Sklapieńnia, ~nia. Naz. Stalavańnie ŭ mura vanaj budyninie ci piečy. Sklapieńnia nikoli nia ŭłomicca, bo jano apirajicca na ścienach. Sklecić, ~ciŭ. Dz. z. Abyjak zbudavae draŭlanuju budyninu. Skleciŭ-by ja chatu, pastaviŭ-by žorny. (F. Bah.). Skład I, ~du. Naz. Złožanyja dźvie barazny adna na adnu. Skład złažyŭ, kruhom abyšoŭ i damoŭ pryšoŭ. (Fal. žart.). Skład II, ~du. Naz. Pryzvyčajeńnie da raboty. Jon maja skład da raboty. Skład III, ~du. Naz. Zhurtavańnie. Janka uvašoŭ и skład kamisiji. Skład IV, ~du. Častka słova. Vučań čytaja pa składach. Skład V, ~du. Naz. Pamieškańnie, dzie składajucca rečy. Zdaj miaški ŭ skład. Składae I, ўdaŭ. Dz. nz. Kłaści rečy, matarjał. My składali siena ŭ stoh. Składać II, ~daŭ. Dz. nz. Składać vinu, abvinavačavać. Jon hrošy ŭkraŭ, dy składaja na Marcina. Składany nožyk. Kali lazo nožyka zakładajecca ŭ tronki. Składany nožyk pałažy ŭ kišeń. Skladanaja mašyna. Mašyna, što maje šmat častak. Heta mašyna składanaja. Składka I, ~ki. Naz. Zborka hrošy. Heta dabravolnyja składki
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
0 👁
 ◀  / 177  ▶