Ras 111 Ras Raschrystacca, ~taŭsia. Dz. z. Rasspilicca i raschinuć adzieńnie. Niejki eałaviek pašoŭ raschrystaŭšysia — pjany ci niprytomny. Rasčyna, ~ny. Naz. Raźviedzienaje žydkoje ciesta na chleb ci bliny. Ubiŭsia, jak sučka ŭ raščynu. (Fal. Pryk.) Rasčynić I, ўniŭ. Dz. z. Šyraka adčynić. Raščyni dźviery dy vyhań kurej von. Rasčynić II, ~niŭ. Zrabić ciesta na chleb ci bliny. Haspadynia raščyniła chleb. Raścirušyć, ~šyŭ. Dz. z. Redka rassypać. Čužaja navała raścirušyła nas pa ŭsim śvieсіа. Rasić, ~siŭ. Dz. z. Pažadać źjeści, dakranucca vusnami. Moj mały ceły dzień lažyć, jak płastok, kab jon choć što rasiŭ. Raskacfć I, ~сш. Dz. z. Paraskačavać u roznyja baki. My z bratam raskacili dźvie šlichty biarvieńnia: budzim skablić. Raskacić II, ~сш. Dz. z. Razmatać trubku pałatna. Jina raskaciła trubku kužalu dy parezała dzieciam na saročanki. Raskapŭścicca, ~ciŭsia. Dz. z. Rasšyrycca, zaniać šmat miesca. Čamu ty hetak raskapuściŭsia. Siadź ščylniej. Raskašavacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Žyć viesieła pry ŭsich vyhadach i ŭ dastatku. Na našaj ziamli tolki čužyncy raskašujucea. Raskazać I, ~zaŭ. Zahadać, rasparadzicca. Jon mnie ni raskaža z kim sibravać. Raskazać II, ~zaŭ. Apaviadać. Jon mnie raskazaŭ ab svajich pryhodach. Raskošny, ~naha. Prm. 1) šyrokaja adziežyna. Moj kažuch raskošny: pad jaho možna paddzieć žakietku. 2) Šyrokaja płošča. Naša kvatera raskošnaja: tam možna pastavić smat mebli. Raskratacca, ~taŭsia. Dz. z. Razvarušycca. Jon byŭ chvory, ali kali ŭstaŭ i raskrataŭsia, dyk pašoŭ na pracu. Raskudlacić, ~ciŭ. Dz. z. abo Raskudłošyć, ~šyŭ. Zrabić kasmatym, kudłatym. Vie~ cir raskudłaciŭ jejnyja vałasy. Raskudzielicca, ўliŭsia. Dz. z. Stacca miakkim, padobnym na kudzielu. Viaroŭka raskudzieliłasia: zaraz parviecca. Raskułažyć, ~žyŭ. Dz. z. Raźmišać u vadzie muku ci toŭčanuju bulbu na kułahu. Raskułaž bulbu dy abmišaj miaćva śvińniam. Raskŭrstacca, ~taŭsia. Dz. z. Razhłuzdacca, pryci da zvyčajnaj pamiaci. Jon nasiłu raskurstaŭsia i dahadaŭsia, što treba ŭcikać. Raskvasić, ~siŭ. Dz. z. Raźbić. Jak heta tabie sobiła misku raskvasić. Rasoł I, ~łu. Naz. Strava, kali varyłasia miasa z roznymi prypravami i padkałočanaja dobraj mukoj. My pałudnaviali rasoł z blinami j miasa. Rasoł II, ~łu. Naz. žyžka z kvašanaj kapusty. Kapusny rasoł vyli ŭ cebar. Raspahodzicca, ~dziŭsia. Dz. z. Stałasia pahoda. Paŭdniom raspahodziłasia. Raspałavinić, ~niŭ. Dz. z. Raździalić пара!. (Hłuski r.), My hety arkuš papiery raspałavinim, dyk budzia mnie j jej. Rasparošyć I, ~šyŭ. z. Raspuścić na viecier. Viecir rasparošyŭ muku. Rasparošyć II, ~šyŭ. Dz. z. Marna raspuścić hrošy. Tata rasparošyŭ hrošy, što pazyčaŭ na kania. Raspašoryć, ~ryŭ. Dz. z. Raspuścić, rastracić bahaćcie. Hetymi darohami dy pirajezdami ja raspašoryŭ svaje zapasy. Raspaznacca,~naŭsia. Dz. z. Paznać adno adnaho nia tolki z tvaru, ali j z natury. Užo piae hadoŭ, jak my adno z adnym raspaznalisia. Raspładzfcca, ~dziŭsia. Dz. z. Razmnožycca šlacham prypłodu. Siolita šmat raspładziłasia zajcaŭ. Raspłatacca, ~taŭsia. Dz. z. Pavalicca j vyciahnucca. Palaŭničy jak vystraliŭ u vaŭka, dyk jon i raspłataŭsia na śniahu. Rasprava, ~vy.Naz. 1) praŭnaja sudovaja. Pačakaj razbojnik, ja na ciabie znajdu raspravu: pojdziš łancuhami brazgać. 2) Rasprava natoŭpu. Bandyty paźviersku raspravilisia nad niavinnym čałaviekam. Raspravicca, ~viŭsia. Dz. z. Likvidavać spravu. Ni čapajcia jaho, ja sam ź jim raspraŭlusia. Raspuścicca I,~eiŭsia. Dz. z. Stacca raspusnym. Vaš chłopic raspuściŭsia, jak stareckaja pułia. Treba jaho uščuvać i słyšyć. Raspuścicca II, ~ciŭsia. Dz. z Žjaŭleńnie liścia na drevie. Naš sad užo raspuściŭsia. Raspuścicca III, ~ciŭsia. Dz. z. Rasstać, razyjścisia, źniknuć. Cukar padmok, dyk zusim raspuściŭsia. Raspuścić I, ~сш. Niepieraškadžać dziciaci ŭ błahich nałohach. Jany raspuścili svajho chłopca, a ciapier i sami jamu rady ni daduć. Raspuścić II, ~ciŭ. Dz. z. Razmatać. Raspuści viaroŭku dy naviažy kania. Raspŭsta, ~ty. Naz. Amaralnyja pavodziny. Praz jahonuju raspustu j baćkam soram na śviet vyjści. Raspuščonica, ~cy. Naz. abo — Raspŭśnica, ~cy. DziaŭČyna z drennymi pavodzinami. Ni siabruj z hetaj raspuščonicaj, bo jina navuča ciabie na pień brachać. (Fal. Pryk.). Raspuščonik, ~ka Naz. abo — Raspŭśnik, ўka. Chłopic z drennymi pavodzinami. Heny raspuśnik hatoŭ niejkaju štuku padstrojić. Rassabačycca, ўčyŭsia. Dz. z. Stacca biezsaromnym, žyć amaralna. Ja nikoli nia dumaŭ, što našaha susieda syn hetak rassabačycca. Rassadzfć I, ўdziŭ. Dz. z. Pasadzić u ziamłu raślinu. Rassadzi rasadu na hrady. Rassadzić II, ўdziŭ. Dz. z. Pasadzić ludziej za stały. Rassadzi vučniaŭ za stały. Rassadzić III, ~dziŭ. Dz. z. Raźbić sudzinu. Chto rassadziŭ hetu misu. Rasskvaryć, ўгyŭ. Dz. z. Razahreć sałaninu na haračym ahni na tuk i skvarki. Ras
1 👁