Pus kazaŭ, ali chto-ž pa vier a hetamu pustabrochu. Pustachod, ~da. Naz. 1) Asoba, što šmat chodzie, kab niešta dabyć, dastać abo kab załahodzić niejkuju spravu, ale niedasiahaje mety. Heny pustahod šmat chadziŭ, ali ničoha nia vychadziŭ. 2) Vałacaka, šta biaz mety vandruje pa śviecie, aby pražyć. Niejki pustachod u dziadźki načuja. Pustacvet, ~tu. Naz. Cvet, ź jakoha nasieńnia nia ŭtvarajecca. Usie cvaty pustacvety,— adzin vasiločyk... (Fal. Pieś.) Pustadomak, ~mka. Naz. Siemianin, jaki nia pryjaje domu, ale ciahnie z domu. Ciažka žyć tam, dzie ŭ chacia jość pustadomak. Pustahłŭm, ~ma. Naz. Chto bieskarysna marnuje hrošy ci jinšyja kaštoŭnyja rečy. Heny pustahłum praz paŭhoda rasšoryŭ haspadarku. Pustalha, ~hi. Naz. Asoba z niedarečnaj pustoj hutarkaj. Heny pustalha sam nia viedaja, što placie. Pustamałot, ~ta. Naz. Čałaviek, sto biaz sensu havora, kryčyć. Heny pustamałot svajim krykam usich zahłušaja. Pustapasam I, Prs. Vypuščany statak na pašu biez pastucha. Vosianiaj u nas koni pa poli chodziuć pustapasam. Pustapasam II, Prs. Kali dzieci puščany na volu biez dahladu starejsaha. Sto heta za backi, sto dzieci pa viosca ad chaty da chaty chodziuc pustapasam. Pustašyć, ~šyŭ. Dz. nz. Nieškadujučy źnišeać. Čužyncy pustošuś našy lasy. Pustavać, ~vaŭ. Dz. nz. Być niezaniatym. Unas adzin pakoj pustuja. Pusteča, ~čy. Naz. Adzinoctva, biazuciešnaść. Pusteča aharnuła maju dušu. Pustelnia, ~ni. Naz. Vialikaja j niaŭtulnaja chata. Ja ŭ hetaj pustelni ni chaču sialicca. Pŭstka, ~ki. Naz. Apuściełaja sialiba. U našaj vioscy dźvie pustki. Pustoja žyta. žyta ŭjakim nienalilisia kałasy. Za bramaj pustoja žyta. Pusty I, ~toha. Prm. Niezaniaty. Hety dom pusty. Pusty II, ~toha. Niepatrebny, niekarysny. Pakińcia vy pusty śmiech. Pustynia I, ~ni. čałaviek, što pustoje havora. Sto ty, pustynia, plavuzgajiš. Pustynia II, ~ni. Biazludnaja kraina. Pustynia nikoli nia stynia. (Fal. Pryk.). Pušany I, ~naha. Prm. Miakki, dzirkaty. U hetaj haspadyni chleb pušany. Pušany II, ~naha. Prm. Uhnojenaja j dobra apracovanaja ziamla. Pušanaja zimla dobra rodzia. Puščejšy, ~šaha. Prm. Trochi horšy. Na rabotu biary puščejšaju adziežynu. Pŭza, ~za. Naz. Taŭsty žyvot. (Vul.). I jon spacyruja, puza adstaviŭšy. Puzaty, ~taha. Prm. Z taŭstym puzam. Jidzie kaza rahataja, zbadzie dzicia puzataja. (Fal. Dzic.) 109 Pycha, ~chi. Naz. Hanarystaść. Jahonaja pycha jamu samomu škodzia. Pykać, ~kaŭ. Dz. nz. Kuryć tabaku, puskać dym. Moj Scipan siadzić, lulku pykaja. Pyrskać, ~kaŭ. Dz. nz. Ktfapić vadoj. Doždž pačynaja pyrskać. Pyrski, '"кай. Naz. Drabniusieńkija kapki vady. Nia plochaj, ato pyrski latuć. Pyski, ~sak. Naz. Morda ŭ statku. Karova ni piła, a tolki pyski pamačyła. Pyšny, ~naha. Prm. Pavažny, vieličny, mahutny. Pyšnaja jalinka zichacić ahniami j cackami. Pyza, ~zy. Naz. Strava daŭnych časoŭ, pryhatavanaja z kanaplanaha małaka. Pyzu varyli ŭ posnyja dni. R Rabacmnia, ~nia. Naz. Žoŭtyja plamki pa ciele, asabliva viasnoj. U vusiej našaj siamji jość rabacińnia. Rabaŭnik, ~ka. Naz. čałaviek, jaki z pahrozaj zabojstva zabiraje vartasnyja rečy. Adny rabaŭniki napadajuć dniom, a druhija nočy. Rabavać, ~bavaŭ. Dz. nz. Gvałtam zabirać ŭsio kaštoŭnaja. Chto choča, dyk i rabuja bizabaronnaja silanstva. Rabejka, ~ki. Naz. Hetak źniavažliva nazyvajuć vaspavataha čałavieka. Rabejka znašoŭ maju puhu dy nia 'ddaŭ. Rabmavaja noč. 1)Vosieńskaja noč z hrymotami j burami, и jakuju, zhodna vierańnia našych sialan, hrom jidzie ŭ vyraj. Minułaja noč była rabinavaja noč. 2) Biassonnaja tryvožnaja noč. U jaje ŭČora była rabinavaja noč: jina calusieńkaju noč z chvorym dziciam nasiłasia. Rabka, ~ki. Naz. abo — RabČyk, ~ka. Nazoŭ sabaki raboj paŭści. Rabka pabieh и pola za pastuchami. Rabocina, ~ny. Naz. Rabota kala adnej rečy. Hetu rabocinu zaraz skoncu. Rabŭnak, ~nku. Naz. Gvałtam zabirańnie. Treba spynić hety rabunak silan. Rachmany, ~naha. Prm. Cichi, spakojny, uvažny. Čyj heta chłopic hetki rachmany. Rachŭba, ~by. Naz. Ličeńnie. Pa majej rachubia jinačy vychodzia. Račanic, '"пса. Naz. Ustanoŭleny čas. U vas, dzieci, nima nijakaha paradku и jadzie: adno kančaje, druhoja paČynaja. Treba-ž cakać ad račancu da račancu. Račyć, ўčyŭ. Dz. z. Pryzvolicca, uvaўć prośbu. Ja jaho prasiła zajci na połudziń, а jon jak jišoŭ, dyk ni račyŭ i na dvor zahlanuć. Radabodździa I, ўdzia. Naz. Redkaje par łatno. I jina svajo radabodździa vynisła na raku na ludzki śmiech. Jimža tolki raki łavić. Radabodździa Щ ~$zia. Naz. Redkaje zbožža. Siaredzina kołam stała źbirajučy heta radabodździa. Rad
Дадатковыя словы
uva^ć
1 👁