Pry 108 Pus Pryvaryć I, ~ryŭ. Dz. z. Niazusim zvarye. Jina trochi pryvaryła krupy j pastaviła nastoł jeści. Pryvaryć II, ~ryŭ. Dz. z. Prymacavać, prykavać zialeza. Kaval pryvaryŭ novy zavuzak da palicy. Pryviaści I, ~viła. Dz. z. Radzić. Biełaja kozočka pryviła dvoja kaziniatak. Pryviaści II, ~vioŭ. Dz. z. Viaści na povadzie. Babulka pryviła z pašy karovu. Pryvizka, ~ki. Naz. RemeńČyk, što capiłno сера pryviazana da huža i hetaksama remieńčyk, što huž сера pryviazany da bičoŭki. U majim cepia abiedźvia pryvizki parvalisia, Pryviź, ~zi. Naz. Łancuh, što naviazany sabaka. Sabaka stajić na pryvizi. Pryvietlivy, ~vaha. Prm. Prychilny, łaskavy, dabradušny. My spatkali niejkaha pryvietlivaha čałavieka. Jon nam skazaŭ dzie abyjci toja bałota. Pryvietna. Prs.abo —Pryvietliva. Łaskava, prychilna, dalikatna. Hety haspadar z usimi padarožnymi pryvietna abychodzicca. Pryvykać, ~kaŭ. Dz. nz. Asvojicca, prystasavacca da novaha miesca ci novaha žyćcia. Ci dobra čorcia ŭ bałocia? — A jak pryvyk, dyk i dobra. (Fal. Pryk.) Pryzastacca, ~taŭsia. Dz. z. Trochi zastacca. Sa žnivam my trochi pryzastalisia. Pryźmo, ўma. Naz. Pryviazka jarma da dyšla sachi. Tvajo pryźmo parvałasia. Pryzvolicca, ~liŭsia. Dz. z. Dać zhodu pry-niać łasku. Ja chacieła kamornika paprasić na połudzin, dyk jon ni pryzvoliŭsia. Pryžyć I, ~žyŭ. Dz. z. Užycca, stać raści. Pirasadžany pryščep pryžyŭ i raście. Pryžyć II, ~žyŭ. Dz. z. Dažycca. Ja na beta j sialibia da torby pryžyŭ. Psavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Robicca tuchłym. Žyta ŭ zasieku psujecca. Psavać, ~vaŭ. Dz. nz. Rabić niapryhodnym. Majstra, majstra, nia psuj klin. (Fal. Pryk.) Pstryčka, ~ki. Naz. Udaryć z napružanaha palca. Daj jamu pstryčku. Pstrykl Kl. Hukapierajmańnie ad udara pstryčki. Pstryk! jamu pstryčku ŭ łob. Puchlak, ~ka. Naz. Taŭsty, puchły. Heny chłopic taŭsty, jak puchlak. Puchlikavaty, ~taha. Prm. Taŭsty, jak spuchły. Jejnyja ruki puchlikavatyja. Puchlma, ~ny. Naz. Spuchłaje cieła. U jaho puchlina na nahaeh. Pučok I, ~čka. Naz. žviazak halinak, ci bylla. Tam Iižaŭ pučok krasak. Pučok II, ~čka. Naz. Pataŭścieńnie na kalivie žyta, kali jano maje vypłyvać. žyta užo ŭ pučkach, zaraz budzia vypłyvać. Pud I, ~da. Naz. Vaha roŭna 16 kiłohram. My kupili dva pudy žyta. Pud II, ~du. Naz. Społach žyviołaŭ. Hety koń bajicca pudu. Pŭdzić, ~dziŭ. Dz. nz. Strašyć žyviołu. Antoś spudziŭ kania, dyk ja zvaliŭsia. Pŭdziła, ~ła. Naz. Strašydła pužać kurej. Dzieci na hradach pastavili pudziła. Pŭhać, ~haŭ. Dz. nz. Prahna pić. Dosia vam, dzieci, puhać hetu saładuchu. Puk I, ~ku. Naz. Bylinka raśliny, ź jakoj budzie cvet. Kačany kapusty ŭ puk pašli. Puk II, ~ku. Naz. Vialiki źviazak łučyny; ~ rakity, zmałoeanych kanapiel. Dzied naščapaŭ u zapas dziesić pukoŭ łučyny. Puk zimy. Samaja siaredziny zimy. U pačatku lutaha puk zimy. Pukaty, ~taha. Prm. Reč, što pasiarod taŭściejšaja, jak uhare j nadole. Tam stajaŭ pukaty stoh siena. Pukavaty, ~taha. Prm. Sudzina, što na siaredzinie šyrej. Pryniasi pukavaty słojik. Pulaty, ~taha. Prm. Kali vočy vialikija dy naviersie siadziać. Ach, ty, ščaniotka pulataja, chto-ž ciabie navučyŭ hetkija słovy kazać? (Fal. Łaj.) Pulzetki, ~tak. Naz. Trykatažny vyrab z ciopłych nitak, što nadziajuć na ceŭki ruk. Naš Janka zaŭsiady zimoj nasiŭ pulzetki. Pŭnia, ~ni. Naz. Budynina, u jakoj składajuć snapy, siena i charč dla statku. Uviazi kalaśnik siena ŭ puniu. Pup I, ~pa Naz. Žylapadobny motuz ŭ novanarodžanych dziaciej i žyviołaŭ. Baba-pupareźnica adrezała pup dziciaci. Pup II, ~pa. Naz. abo Pupioł, ~pła. Drevapadobnyja prutočki, jakimi sadavina prymacavana da halinki. Dzieci abirali višni z pupami. Pupareźnica, ~cy. Naz. Baba, što prysutničaje pry rodach i adrazaje pup maładzionku. Baba pupareźnica na chreśbinach ŭ vialikaj pašanie. Pupok, ~pka. Naz. Ručka ŭ kasie, što kasiec trymaje pravaj rukoj. Pupok u kasie musia być na vyšyni kascovaha pupa. Pupŭška I, ~ki. Naz. Bułavačka na halinca, ź jakoj viasnoj vychodziać liściki i cvet. Užo pupuški na drevach pokajucca. Pupŭška II, ~ki. Naz. Miakkaja častka kanca palca. Tata pamaroziŭ pupuški na palcach. Pupŭška III, ~ki. Naz. Bułavačka ŭ žančyny na kancy hrudzi. Ja svajho małoha ŭžo adučyła, bo zubki maja, dyk pupuški pa'bkusavaŭ. Puskać I, ~kaŭ. Dz. nz. Dazvalać. Tata mianie puskaja jiści vučycca. Puskać II, ~kaŭ. Dz. nz. Kidać pošybniem. Piatruś puskaja kaminiam na sabaku. Pustabiaka, ~ki. Naz. Pusty čałaviek, što j robie pustoje j havora pustoje. Zmoŭkni ty, pustabiaka, bo brydka słuchać tvajej hutarki. Pustabroch, ~cha. Naz. 1) Sabaka, jaki to tam to siam biez patreby zabreša. Sabakipustabrocha j haspadar nia lubia. 2) Čałaviek, jaki niejkuju manu puskaje ŭ śviet. Jon to
Дадатковыя словы
pabkusavaŭ
4 👁