Бэлдас наз., м. Лаянк. БоўдзІла; доўоня (пра чалавека). «Зараз жа даведацца і прыслаць яго [вінаватага] сюды. У-у, бэлдасы»,— зусім выходзіў князь з раўнаважнасці. (М. Гарэцкі. Панская сучка) Параўн.: аболтус— асталоп (Шаталава, 6). Бэлькаць дзеясл., незак. Бэкадь. Цапы на гумнах ужо не цупалі, ляскатаді недзе ў полі калёсы, паблізу, мусіць, на суседнім двары, бэлькалі авечкі. (/. Мележ. Людзі на балоце) Параўн.: бэкаць (Янкоўскі, II, 36). Бягун на з м. Частка варот. У некага ў двары рыпеў бягун, нехта злосна, ядрана вылаяўся... (Б. Сачанка. Варэйка золата) Параўн.: бягун — слупок у варотах, на якім «бегаюць» яны (Янкоўскі, I, 45); бегун — слупок, на якім трымаюцца вароты ў шуле (Бялькевіч, 83). Бязуля назаг. Гультай(ка). Яна [графіня] паглядзела на крэсла, перавяла позірк на запыленае распяцце на сцяне: «Ах, божа ж мой, ізноў гэтая бязуля Тэрэза не працерла ног Хрысту»... (М. Лынькоў. Аб чалавечым сэрцы) Параўн.: бязульнік (-ніца) — свавольнік (-ніца) (.БРС-62, 139). Бярно наз., н. 1. Бервяно, прызначанае для пабудовы хаты, хлява і інш. Ты лепей не бацьвінне крышы, а бёрны сабе на хату абчэсвай. (А. Савіцкі. Палын — зелле горкае) 2. Бервяно ў сцяне пабудовы....Хата яе з прыходу самая першая. I тапары ў іх [немцаў], і пілы. Раскідалі па бярне і перацягнулі на плячах да ракі. (/. Пташнікаў. Тартак) Хто на лаву сеў, а хто на бёрны... (Я. Панчанка. Кінамеханік). Параўн.: бярно — бервяно (Каспяровіч, 49; Бялькевіч} 100.) В Вага наз., ж. Рухомая частка калодзежнага жураўля. Скрыпае да студні снег. Запела, захрыпела, як папсаваная дудка, замерзлая вага. (М. Гарэцкі. Зіма