Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

Загадкі АДНУ КАЗУ МАЮ ДЫ I ТУЮ ЗА ХВОСТ ПАДЬМАЮ. Засланка ад печы. Треба п'еч зачынии' засланкай, гета ж зага'тка йос'п», адган'й йайё: адну казу майу ды й туйу за хвост падымайу. Шусдікі Ваўк. БЕЗ ІШЕІ, БЕЗ СЯКПІРЫ MACTli МАСЦІ'ЦЬ. Мароз. Мароз в»ел»к*и замасД'йу усен'ко, б'ео п'илы, б'ес с ак'ёры мастё мае* ц'ёц». Грамавічы Шчуч. БЕЛАЯ НАУЛЕЧКА, HI ШВА, Ш РАМБЭТКА. Яйка. Адган'ёд-а задатку: б'ёлайа наўл'ёчка, н'и швё, н'и рамбёчка. Грамавічы Шдуч. два стая'ць, двА.ляжаць, пяти хо'дзіць, Ш0СТЫ ВОДЗТЦЬ, СЁМЫ ПЕЗЕНЬКУ ПЯЁ. Дзверы. Каб дзв'ёры змайстравап»., то доўгайа оправа, то ж кёжуд»: два стайан» -- то шулы, два л' ажёд» — в'ёрх и н*ёз дзв' арёй, па'ты ходз'ш» — то ебкы дзв'ёры, шосты вёдз'иц» — гета шворны, на йак'их дзв'ёры начёпл'аны, с ' омы пёсан'ку п' айё — то скрыл у дзв'ерах. Грамавічы Шчуч. ЗА ЛЕСАМ ЛЯСАНСКШ, ЗА МОРАМ МАРАНЗКШ ПЛАКАЛА ЦАРЫЦА ГОЛАСАМ ЦЫг/нСКШ. Скрипка. Дэе'вачка вучыцца йград», и ўжо ў йайё добра выходз*ид», а хлёпчык'И з' йайё пац'в ёл'вайудда памав*искам: за ле'сам ласёнск'им, за морам маранск'им плакала дарила го'ласам цыганск'им. Грамавічы Шчуч. ЗАРОУ ВОЛ НА СТО СЁЛ. Гром. Во йак блыскайа, зарёў вол на сто' с*ол, на сто рёчак, на стё п'ёчак, на стё кам'йноў. Шусдікі Ваўк. ІДЗЁ БРАТОУ ДВАВДАЦЬ ПЯЦЬ, А ПРАЗ ЗІМУ СЛЯДЫ ЗНАЦЬ. Зубы ў баране. То' ж добра кулЦ'ивадыйу зрабил'и, пол' о роўнайе, радкам'и зас/ёйано, каясуц», шло братоў двёдцап' п'ац;, а праз зшу с л'ады знац». Шусцікі Ваўк.. КАБ Я УСТАЛА, ТО ДА НЕБА ДДСТАЛА. Дарога. Гета ш стол*к'и дарог на с вёд'е,. н'ездарма кажуц» пра дарогу, каб йа ўстала, то да н'ёба б даста'ла.. Бярозаўка Лід. КАЩРАТ— МОЙ БРАТ - ЯК УСТАХ, ТАК ДА НЕБА ДАСТАУ