Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

Дым... Зранку s ус'йх ком'йнаў стаўбё дымац'; адган'й загатку: Каццрат —мой брёт -- йак устёў, так да н'ёба дастаў. Шуей Ік i Ваўк. КАРОВА РЫКА ЎСЁ НЕБА ЖЖА. Вясёлка. Даждаё йдуп', ал'е йак распагёджвайашга, то с в' атл'ёйа, тёнча воду б'арё, карова рыжа ўс'о н'ёба л'йжа. Бярозаўка Дід. КРУГЖЕ,ЯК сонЦА, ГАРЩЬ НАД IM ДОНЦА, ЗАРЛЛЯШЦЦА БАЧОК, ШУГ НА РУЧНХчок. Блін. Што гёта, дзёц'и? круглайе йак сёнца, гарёц' пад йим дониа, заруман'щца бачок, injfr на руд ничо'к? Навасады Вор. ЛЯЖЩЬ НА ЖЖКУ ЗАДРАЛИ НОЖКУ. ПраснЩа. На прасн'ицу кажуц". л'ажыц* на дошку эадраўшы ношку. ШусцікІ Ваўк. ШЦЕЛА ПАВА, НА БАЛОЦЕ ЎПАЛА, ПАСЫПАДАСЯ ПЕР'ЯЧКО НА ЎС&0..ЗЕДЬЯЧКО. Хмара.1. докдж. Йак у кап'ицн с'ёно эгрёбл'и, и дождж даў, ал*е ж и добры дожджык, так ус'6 аджылё, во, дзётк'и, лад'ёла пава, на балоц'и ўпёла, пасыпалас' о д'ериачко на у с а лю зёл'йачко. ШусШкі Ваўк. ДіЦЯЦЬ ЧЫРЫЧЫКГ, ЗАДРАЎШЫ ЛЫЧЫКІ. Санi. Ужо па с'л 'ёгу на кал'осах н»е пайёдз' аш, ун' лан'ад* чырычык'и, задра'ўшы лі&ык'й. Дабраволя Свісл. НА ТОЙ CBŹT ІДЗЁ СКАЧУЧЫ, А НАЗАД ПЛАЧУЧН. Вядро f студню i ca студні. Штё гета на той с'В е'т вдз'ё скачучы, а назат плачучы? Грамавічы Шчуч. НЕ ВСЮ, А ЗА МУЖЫЦКШ КАЎНЯР0М 1Ш. Пан. Наш пан быў бтрах. бататы, н'а вот, а за мужіЬш'йм каўн'аром жыў, чагё н'и было' f йаго майонтку? адных кон'ай на с тайн'и было с паўсотн'и. Овіслач Тродз. НАД ІРШЕЧКАМ ДРАБЯЖЫ, А ХТО ВВДАЕ — НЕ КАЖИ. Паперкі. Мне' мала дуп'йла н'ешта: пат прып'ечкам драб'ажы, а хто в'ёдайа, н'и кажы. Грамавічы Шчуч. РЫКНУУ ВОЛ НА СТО А ®, НА СТО' МІЛЬ, НА УВИСЬ MIP. Гром. Йак з ле'су выйшл'и, то адрёзу блискав'ша аслап'ила, и гром йаг' даў, л'едва н'и паўмйрал'й ат страху, во, рыкнуў вол на сто' аз'ор, на отомил', на ўвес' м'ир. Дабраволя Свісл. -G