гоя, дражнюць. Чую з двара, плача малая: нехта ш уквяліў. КРЭ'СКА ж. Рыска. Хлопчык рабіў на сьнезя крэскі. Зімой у леся многа крзсачак ат птушыных сьлядоц. КУБА'ТАРКА ж. Інкубатарная курьща. Сёліта ў мяче усе куры кубатаркі. КУРНЯ' ж. Мурканне. Псік! Завяла ўжо курню! Ото НІ люблю. КУРО'СНЫ мн. Сед ал а. Сягонъня куранятак трэба перанясьці на куросны на ноч. ЛА'НЬНЯ прысл. Мнагавата. Гляджу ў яе кошык, аш там ланъня баравічкоў ляжыцъ. Хоць нівялікі шнурок папаўся, ал i сена будзя ланъня: трава густая, спорная. ЛА'ТА, ЛАТСУЧЫНА ж. Невялікі ўчастак. Не асталася нявыбранай невялікая лата бульбы i пад лесам. Нашла латочыну суніц, дык як ні відаць назьбірала слоік. ЛАТВГНСКІ прым. Латвійскі, з Латвіі. Латвінскія прыяжджалі ў госьці на каляды. У нашим саўхозя ёсь каровы латвінскай пароды. ЛА'ХАУКА ж. Пляткарка. Яна ш такая лахаўка, у яе язык да пят. ЛА'ХАЦЬ незак. 1. Гаварыць лішняе. Ня елухай, што яна лахая сваім доўгім языком. 2. Бегаць без патрэбы. Лепі дома што зрабіла n, а то лахая па вёсца. ЛГНІЯ ж. Прасека. Гэтай лініяй проз бярэзнік можна выйсьці на бальшак. ЛУНЬ, ЛУНЁК м. Невялікая дажджавая хмара. Хаця кап з гэтага луня дош ні пашоў, а то сапе у e сена. ЛЬГКІ мн. Басаножкі. Hi магу глядзець на гэтыя лыкі. Што гэта за абуваньня! ЛЯ 'ШШЧА н. 1. Поле, на якім рос лён. Тата на лянішчы варочае сена, што ўчора прывязьлі з балота. 2. Трава, якая застал ася пасля таго, як вырвал i лён. Тата кося ўсю раніцу лянішча ля самых хутароў. Учора прывязьлі лянішча, сягонъня зложым яго ў пуні. МА 'ЛІЦЦА незак. Паводзіць еябе як малое дзіця, лічыць сябе малым. Бацъку na плечы вырас, a ўсё маліцца. Німа чаго маліцца, калі з-за пазухі валіцца. (Прымаўка.) МІНЮ 'ТА ж. Мінута. Німашчыка навіт i мінюты naсядзець на выганя
Дадатковыя словы
ахаука, крэска, кубатарка, ланьня, лахац
2 👁