ПЁНЧУ'К м. Ржышча. Як жыта жнуць, пенчукі застаюцца, ражны такія, i касіць вельмі цяжка. ПЛКУСЫ, ПЛЮ 'СКІ.ля. Радоўка шэрая. ПРАНО 'РЛІВЫ прым. Пранырлівы. ПРАЧ, ПРА'ЧЫК м. Скручаная пасма льну, пянькі, прыгатавадая для віддя вяроўкі. Вяроўкі, аборкі, лапці плялі з прачоў. Прачы пралі із пенькі, кручкамі рабілі, а бывае пальцамі. Скруціў прачыка, да i вероўку із трох зробіць. ПРУТАЦЬ незак. Хлябтаць. От пругае заду каля ведра. ПРУСА'К: АСТА'ЦЦАУПРУСАКЕ'. Не выканадь задуманае. ПРЫШАВО'РЫ мн. Зачараваныя рэчы; забабоны. Прышаворы ў каляюгу брасалі ці на крыжавые дарогі. Прышаворы — усякіе выдумкі. ПРЫШАВО'РЫХА ж. Асоба, здатная на забабоны. ПУСЦГЦЬНАВЕ'ЦЕР. Зачаравадь, праклясці, выкарыстоўваючы ведер як сродак пераносу пракляддя. РАЗГІРА'ТЫ прым. Растапыраны. Нейкі яшчык разгіраты. Пашла баба разгірата. Хада ў яго, як у разгіратага: ідзе i ногі растаўляе. РАЗГІРЭ'ЧЫЦЬ зак. Растапырыдь. Вочы вытрашчыў, рукі разгірэчыў. PACAM A'KA м., ж. абразл. Няўклюда. РЫГАЛЫ мн. Спедыяльдая рама на возе. Жэрдзі паставяць, збіваюць i на воз прывязваюць яшчыкі перавозіць на рыгалах. РЫЗЫКА'НТКА ж. асудж. Фарсістая асоба. РЭ'ПАУКА ж. Жаба. Зялёная рэпаўка, яна такая карабатая. САЛАПЕ'НДА, САЛАПЭ'НДА м. абразл. Разява, разявака. От салапенда! Такі ўжо раззяваты чалавек быў у нас. САРАКР мн. Дзень 24 сакавіка. Маці казала, што на Саракі ў нас абязацельна трэба было вешаць гушкалку i гушкацца, i каб сорак вузлоў было на вяроўцы. Пяцъ дзевак пасядзе, абарвуцца, вяжуць — i цэлы дзень так гушкаліся. СВІФНЯ ж. Свіран. Людзі даўней казалі, што некаторым чорт пёк яечню да ўстаўляў у свірню, i там хлеба багата будзе. СМОЛЬ. Адна смала. Пне даўней у лесе бралі i з гэ
Дадатковыя словы
aka, астацца, вец, кантка, прусак, рэпаука
4 👁