Жывое слова (1978). І. Я. Яшкін, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
ПЪДМА'СКА ж. Подмазка. Пъдмаску як ni хъваю, кот yci раўно найдзщъ i зьесь. ПЯСКЛЮ 'К м. Кураня. Пълав 'г пісклюкоў, а то ўжо вічарэіць. СЕЧЪ 'ВА н. Драўлянае карыта, у якім сякуць траву для свінней. Ідзі сьсячы там бацьвіньня ў сечьві, а то nada сьвіньням ужо есьці дъваць. СКВА'РКА м., ж. перан. Капрызуля, плакса. Во, ужо скварка, гасподнія воля, ночъчку равець. СКВЕФЦІСІ незак. Капрызіць, плакаць. Шръстань скверцісі, а то дам. СКЛЪГЪТА'ЦЬ незак. Пішчаць (пра свінней). Сьвіньні галонньі склъгочуць, некъму есьці дицъ. СКЛКУТ м. 1. Сякера для абчэсвання бярвення. Даўней броўны склютамі чьсалі. 2. перан. Худая жывёліна. Гетъга склюта [парася] ніколі ня выкърмш, сколькі ні кармі. СО'УНІНЬКА н. Сонейка. Соўнінька сьвеціць, стала цёпла, atu с крыш капъщь. СПА'С м. Ратунак. Къмары заелі — спасу німа. СУХАДРЭ'УЦА н. Бружмель Шамісо. Сухадрэўца ў лесі расьцець, цьвіціць розьвінькім. СУХМЕ'ТКА ж. Мелкае месца сярод возера. Нъ сухмеццы въда пъ калена. СЬВГНКА ж. Свінуха тоўстая. Сьвінкі пъ кустах растуць, іх атваръвъць добра. СЬЛЕСКА ж. Фуксія. Сьлёска красіва цьвіціць — зьвушнічкьмі. СЬМЯРО'ТНІК м. Хвароба з лятальным зыходам. Къп цібе сьмяротнік. ТУ'КШЪНА ж. Кухталь. Дай яму тукшъну, къп дзісятъму зъкъзaў. ТУ'ХЪЛЬ ж. Пах тухлага. У тым калодзіжы въда тухъльлю сьмярдзіць. УВЪДРА'ЦЬ зак. Драпнуць. Міне кот yвъдpaў, аш рука апохла. УЗНО'У, УЗНСУВА прысл. Зноў. Узноў кашэль нъ гародзі забылъся. Сягоньні ўзнова карова мълъка ні дъла. УЗЬВЕФЦІСІ зак. Наступіць. Карова мне нъ нагу ўзьвірлася. УЛОТЪМ прысл. Плазам, не ўставаючы. Бацька зъxвapэў, улогъм ляжыць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аска, драц, етка, рэу, склъгътаць, соун, узноу
2 👁
 ◀  / 289  ▶