Хлопцоў дваццаць на лёд у рад стало, да ек пошлі трескушкі робіць. Любота! СКЕРГЕТА'ЦЬ незак. Смяяцца адрывіста. Чого скергечеш, ек сорока? СЛО 'НОК м. Услон. Зробіў бу ты, стары, слонок, шоб було на шо ведра з водою ставіць. СТА'ЛКА ж. Столка. Зложі, бабо, вероўку ў дзве сталкі, я буду сено ложіць. СТУ'ЛОК м. Крэсла. Так багато госцей нашло, шо стулкоў не хопіло. ТАЛА'МКАЦЬ незак. Малоць языком, плявузгаць. Хопіць, ты таламкаў, надоело цебе ўже слухаць. ТОК м. Тук. Увесь ток хлебом вулізаў, а вускарку н1 одну не зьеў. УПЛЕ 'НІЦЦА зак. Увязацца, ісці следам. Бач, як дзіця ўпленілос за мацерью: не хоче без ее оставацца. ЦЬГЛКА ж. Цэўка. Зьезьдзі, сыне, за реку за черетом, шоб було ш чего цылок наробіць. ЧЕПЛЕ 'ШК м. Чапяла. От беда зь етым чепленіком: ніяк сковороду не ўзяць. ЧЕ'ЧКА ж. Аддушына, прадуха. Боезно шче через реку переходзіць, бо чечёк вельмі богато i йіх сьнегом позаносіло. ШАТВА' ж. Шарош. Через реку ні перейці, ні на лодцы переехаць, бо шатва густа йдзе. ШВАРДЭ'КАЦЬ, ШТЭРДЭ'КАЦЬ незак. Гаварыць невыразна. Прыехаў зяць до мене i так швардэкае, шо я нічого не понімаю. ШЕЛЮГА'ЦЬ незак. Рабіць вялікія крокі. Дарма, шо стары, бач, як шелюгае: не ўгонішса за йім. ШКОРУ'ПЛЫ прым. Закарэлы. I жонка е, а нема коми догледзець за етым человеком, бач, екі шкоруплы. ШКОРУПЛЯ'К м. Чалавек з закарэлым тварам. Малы вон шкорупляк буу, а цепер ліцо чістэ: залечілі. ШНІТЮРКА м., ж. Праныра. Ну ŭ шніпорка ў мене малы: нічога од его не сховаеш. ШУЛЕ'ПА м., ж. Няўмека, недарэка. От шулепа: показваў, показваў ему, як коні запрагаць, а вон ніяк не навучіцца. ШУЛЯ'К м. Пустамеля, недарэка. Ну ŭ шуляк: корову и жіто ідуць, а вон іх не отворочае. ШЫ 'Я ж. Прамежак паміж комінам i сцяною. Переложі, хлопче, лучіну ш черена ў шыю} вона ўже вусохла
Дадатковыя словы
скергетац, сталка, чечка
2 👁