поле - вельмі хочаща аглядзець на збажыну. Чэпая старая дахаты. ЗБ АБО 'ЎЧЫЦЬ зак. Ударыць. Восъ як збабоўчу лемцінай па плячах, то ведацъ будзяш. ЗБУХТАВА'ЦЬ зак. Скасабочыць кола, зрабіць васьмёрку. Збухтавау задняё калясо ў ровары. Hi сёня збухтавау; яно дауно збухтовано. ЗГА'ДЗЕЦЬ зак. Абрыдзець. Згадзялі яны мне за тыдзянь - глядзецъ ні магла: ні дзеці, а чэрці. ЗГА'ДЗЩЬ зак. Абгаварваць, абліць памыямі. Яна такая - любого згадзіць, хлебам ні кармі, а дай абліць чалавека гразёю. ЗГАЛЯ'ЦЬ зак. Збегаць. Нехто там толькі прачнецца, а ён у лес ужэ згаляя, карзіну грыбоў прынясе. ЗДО'ХЛІК м. Нямоцны здароўем чалавек. I куды гэто пасунуўся Просін здохлік. Hi далягае нетто чалавеку - от i здохлік. ЗДЫХО'ЦЁ н. Немач, хвароба. Нёкаё здыхоцё на чалавека напало - каторы тыдзенъ як ён хыркая. ЗНІМО': ЯК ЗНІМО'. Цяжар, што ледзь можна падняць. Камянъ той як знімо - такі карапуз, аўзяў i падняў. З'ЯД м. Сварлівы, нецярпімы чалавек. Які ён чалавек з 'яд, от хто ён. 3 'яд, a ні баба. КАЛАЧЭ'ЧА ж. Непарадак, калатня. I калі толькі кончыцца гэта калачэчаў свеці? КАНЧЛЯ' н. Конь, каняка. Меў чалавек сякоё - такоё канчля, то ні трэ было людзям поклоны біць - запрагай, калі хочаш, ды едзь, куды трэба. А дзеж нам нашо канчля паставіць будзя? КАНЯНЯ' н. Конь, конік. Адно каняня ў гаспадарцы, хіба гэто дзело? КАПАВА'ЦЬ незак. Думаць. Капаваць трэба. Kanyŭ ні капуй, а яны свайго не папусцяць. КАПЫНУ'ЦЬ зак. Уцячы, даць драла. Дадому капынула - куды ж яшчэ. Ён за ёй як прыпусціцца, a яна як капыне - смех ды грэх. КАРА'ЧКІ: НА КАРА'ЧКАХ. Ракам. Каб ты на карачках поўзала (праклён). КАРТАПЛЕ'НЁ н. Бульбянішча. Картапленё насіў цэлы дзень
Дадатковыя словы
збухтаваць, згадзець, згадзщь, згаляць, зяд, капынуць, карачкі
2 👁