поле - вельмі хочаща аглядзець на збажыну. Чэпая старая дахаты. ЗБАБО 'ЎЧЫЦЬ зак. Ударыць. Восъ як збабоўчу лемцінай па плячах, то ведацъ будзяш. ЗБУХТАВА'ЦЬ зак. Скасабочыць кола, зрабіць васьмёрку. Збухтавау задняё калясо ў ровары. Hi сёня збухтавау; яно дауно збухтовано. ЗГА'ДЗЕЦЬ зак. Абрыдзець. Згадзялі яны мне за тыдзянь - глядзецъ ні магла: ні дзеці, а чэрці. ЗГА'ДЗЩЬ зак. Абгаварваць, абліць памыямі. Яна такая - любого згадзіць, хлебам ні кармі, а дай абліць чалавека гразёю. ЗГАЛЯ'ЦЬ зак. Збегаць. Нехто там толькі прачнецца, а ён у лес ужэ згаляя, карзіну грыбоў прынясе. ЗДО'ХЛІК м. Нямоцны здароўем чалавек. I куды гэто пасунуўся Просін здохлік. Hi далягае нетто чалавеку - от i здохлік. ЗДЫХО'ЦЁ н. Немач, хвароба. Нёкаё здыхоцё на чалавека напало - каторы тыдзенъ як ён хыркая. ЗНІМО': ЯКЗНІМО'. Цяжар, што ледзь можна падняць. Камянъ той як знімо - такі карапуз, аўзяў i падняў. З'ЯД м. Сварлівы, нецярпімы чалавек. Які ён чалавек з 'яд, от хто ён. 3 'яд, a ні баба. КАЛАЧЭ'ЧА ж. Непарадак, калатня. I калі толькі кончыцца гэта калачэчаў свеці? КАНЧЛЯ' н. Конь, каняка. Меў чалавек сякоё - такоё канчля, то ні трэ было людзям поклоны біць - запрагай, калі хочаш, ды едзь, куды трэба. А дзеж нам нашо канчля паставіць будзя? КАНЯНЯ' н. Конь, конік. Адно каняня ў гаспадарцы, хіба гэто дзело? КАПАВА'ЦЬ незак. Думаць. Капаваць трэба. Kanyŭ ні капуй, а яны свайго не папусцяць. КАПЫНУ'ЦЬ зак. Уцячы, даць драла. Дадому капынула - куды ж яшчэ. Ён за ёй як прыпусціцца, a яна як капыне - смех ды грэх. КАРА'ЧКІ: НАКАРА'ЧКАХ. Ракам. Каб ты на карачках поўзала (праклён). КАРТАПЛЕ'НЁ н. Бульбянішча. Картапленё насіў цэлы дзень