Жывое наша слова (2001). І. Я. Яшкін, Л. П. Кунцэвіч

ШКУ'ЦЦЕ н. Бялізна. Зараз Бога i ні ведаюцъ, нявёстка іўнядзёлю шкуцце мые. Шавярнічы. ШУРМАВА'ЦЬ незак. Шумець, крычаць, сварыцца. Бацька шурмаваў нас, дык хадзілі ў лес, у калхос. Міхеевічы. ШЧАЎЛЮ'К м. Шчаўе. Шчаўлюк, дзядзелінку злятлі з мукой i ёлі. Дзмітравічы. ШЫДЭ'ЛІЦЬ незак. Вязаць. На вячорках шыдэлілі антыляжы. Шавярнічы. L П. Чыгрын ЯШЧЭ АДЗІН ВЫРАЙ 3 НАШ ЫХ СЛОЎ ВЁСКІЧАМ ЯРЫ СЛОНІМСКАГА РАЁНА Гэта падборка лексікі з'яўляецца працягам: «3 лексікі вёскі Чамяры Слонімскага раёна» - Народная лексіка. Мн., 1977; C. 47-60; «3 лексікі нашай вёскі» - Жывое слова. Мн., 1987. C. 152-162; «Яшчэ з лексікі нашай вёскі (Чамяры Слонімскі р-н)» - Народная словатворчасць. Мн., 1979. C. 30-40; «Яшчэ раз з нашай лексікі (веска Чамяры, Слонімскі раён)» - Жывое народнае слова. Мн., 1992. С. 123-131. АБРАНДАВА ЦЬ незак. Лічыцца, паважаць, прызнаваць. Нікого ні абрандуя, яна кому хачаги вываліць у вочы, гито думая. АБЦЕ 'ПКАЦЦА зак. Абшморгацца. Рукавэ ў рубашцы чысто абцепкаліся - трэба паправіць. АБЧЫЧЬГКАЦЬ зак. Абмануць, абхітрыць. Ён любого абчычыкая - ні то што даверліваго такого, як твой хлопяц. АБЫЗНА'ЦЦА зак. Памыліцца, прыняць за іншага. Ой, даруйщ, абызналася - вельмі ж вы падобныя на майго даўняго суседа. АГЛАВУ'ШЫЦЬ зак. Прыбіць (не абавязкова фізічна), ударыць. Hi за што ні npa што аглавушыў чалавека па галаве калом. Яна яго аглавушыла навіною тою. АГРАБА'ЦЬ незак. Атрымоўваць, мець. Пенсію такую аграбая, от i жыве ні кепско