ЗВЕКАВА'ЦЬ зак. Пражыць жыццё. Мы, старые, ужэ звекавалі, а як вам молодым жыцъ! ЗВО'ДЫ мн. Плёткі. Пражыла жыццё, то нгхтб ніколі ні сказаў, што зводы рабіла. ЗДУЦЬ зак. Уздуць. Здулд корову, як бочка. Дайшла б i ўсё, каб ні аглёдзела. ЗЛАДЗЕЙКАВАТЫ прым. Зладзеяваты. Нёйкі хлопецу Надзі расце зладзейкаваты, з малого na городах лазіць. ЗНАЙКА' прысл. 3 самага пачатку. У цябё сумка знайка такая гадкая. ЗНАХАРЬГЦЬ незак. Прырабляць знахарствам. Усё людзі яму рдбяць, знахораць. ЗНЯЧЭ'УКУ прысл. Знянацку. Знячэўку ні трэба пужацъ, а то можэ забалёцъ наўсю жызь. КАМЯКГ мн. Пюрэ. Камякі вельмі смачныя, калі патаўкці с стам, да яшчэ c цыбуляю. КАРАВАІДЬ ж. Ложак. Як паўзбівае падушкі, да паставіць на каравацъ, да панакрывае накідкамі, то любо глядзёцъ. КАРАНЁКж Корань. Адные каранькі ўроце сядзяць. КАРБАВА'ЦЬ незак. Ісці бесперапынна. Дош карбуе другі дзет. КАРТАПЛЯ'НІК м. Блін з дранай бульбы. Картстлянікаў напяку, у тук намачаюса - наёмса на грлы дзет. КІВІЛЯ'ЦЬ незак. Ісці, кульгаючы. Як самой чагб трэба, то ківіляеў двор. КО'ЗЛЫ мн. Стал юга. Раней машыну дроў на козлах рэзаліўручную, а цяпёрусё электрапілкі. КУБ'ЁЛАК м. Кубелец. К уб'ёлак м 'яса наклаў, на цэлу зіму хопіць. КУДЗЯЛЯ'НКА ж. Посцілка, вытканая з кудзелі. Пат кудзялянку патсаджу руку дай грэю. КУЛГДКА ж. Булка хлеба. У кроме даюцъ на рукі па дзве куліткі, той сабе трэба, дай карове ўдзёнь зрэзацъ. КУ'РА ж. Курыца. Нетто ў нас куры не вядуцца: то здохне, то пад машыну пападзё, то на плоце зав i сне. КУТАВО н. Пыл. Здэщэ i ні ходзім у тую хату, а курава пат койкаю свет. КУШМЕ'РЫЦЬ незак. Напаліць печ. Ты, мабыць, ніштавато кушмёрылаў пёчы
Дадатковыя словы
вядўцца, звекаваць, здбхне, знахбраць, знячэуку, карбаваць, карбўе, картаплянік, козлы, кубёлак, кудзялянка, кушмерыць, ківіляць, кўрава, мбжэ, напякў, падўшкі, патсаджў, рэзаліўручнўю, рўку, рўкі, сўмка, убёлак, хбдзім, хлбпецу, цыбўляю, ямў, ўрбце
0 👁