ЗВАДУ'Н м. Хлус, манюка, выдумшчык. У ягд сем вёрст да нябёс i ўсё лесам - звадун такі. В. Д. Ня вёр яму, гэтаму звадуну, баламуціць ён сьвётам, здумляйіць халёрыю ўсякую. Міх. ЗВАДУ'НКА ж. Ілгуха, манюка, выдумшчыца. Іш, звадункаўнучка, наздумлялабацъку, што бабаяё б 'ёцъ. Слаб. Курню нёйкую вядзёцъ, звадунка, ніпраўду гаворыць. Арэх. ЗВО'ДЗІЦЬ незак. Маніць, выдумляць. Німа чагб табё ніпраўду гаварыць, на ўсю радню зводзіць. Міх. Манюка, умёйіць зводзіць, праўды ні даб'ёсься. Навас. ЗДАЛІЗАВА'ЦЬ зак. Збіць, скапыціць. Карова ўвёсь агарот здалізавала. Чэр. ЗДАУНЬГХ прысл. Здаўна, спрадвеку. ЗдаўньЬс наша paдзіна тут жывёцъ. В. Д. Гэтыя пёсьні здаўньЬс людзі знающ я ад бабы сваей чула. Стар. ЗНАЙДУ'Н м. Пазашлюбнае дзіця. У ваднэй тут знайдун быў, у дзёукахрадзіла. Арэх. ЗНАЙДУ'НКА ж. Тое, што i знайдун, толькі ў адносінах да жанчыны. Знайдунку задавала, ні ўзяў яё той солдат. Шчарб. ЗНУРО'НЫ прым. Стомлены, знясілены. Знурдны быў, ня ёўшы, сеў аддыхнуць у лёсі й зьмёрс. Кубл. ЗНУРЬГЦЦА зак. Стаміцца, знясіліцца. Езьдзілі ў дрдвы, саўсім знурыліся. Арэх. ЗНЯЧЬГВІШ прысл. Не памятаючы сябе, у стане ўзрушанасці. Тая дзёўка была як сама ні ў сабё, зьнячывілі сш nam Пблацак забёзла, у лёсі знайшлі. Арэх. Ускочыў ноччы - усё кругом гарыць, зьнячывілі ні знаю, куды дзёцца. Чэр. ЗУБАШЧЭ'Р м. Пустасмех, зубаскал. Ня бог знайіць, якоя ў яе шчасъщ: мужык насьмішнік, зубашчэр. Арэх. ЗЫТАРАДЗЬ ж. Загародка, плот. Надо гыячэ na жардзінцы прыбіць у зыгарадзі. Шчарб. Машина як дала ў зыгарадзъ усё паляцёла, бульбу cmanmćmi. Слаб
Дадатковыя словы
агарбт, аддыхнўць, баламўціць, бўльбу, гавбрыць, дабёсься, дўнкаўнўчка, звадунў, звадўн, звадўнка, звбдзіць, здалізаваць, знайдунка, знайдўн, знайдўнку, знуроны, чўла, ямў
5 👁