Жывое наша слова (2001). І. Я. Яшкін, Л. П. Кунцэвіч

ВАЙСТРА'К м. Востры прадмет; вастрыё. Пяту на нёйкі вайстрак уссадзіла, баліць цяпёр. Слаб. Hi кладзі ножніцы вайстраком да дзяцёнка! Яшчэ ўкдліцца! Арэх. ВАЎНЕ'НКА ж. Ваўнянка. Поўная вядрб грыбоў: ваўнёнкі, рудачкі, сыраёшкі. Арэх. ВАЧАПОТ м. Непаслухмянае, упартае дзіця, свавольнік. Біз бацькі гадуйіцца, такі вачапор стаў, ня слухайіць маткі, усё наўрошні робіць. Арэх. Усюдых данікайіць, бабі наругайіцца, вачапоррасьцёць. Стар. ВЕ'СЩ незак. 1. Весці. Куды ты свайго мальца вядзёш? Судз. 2. Нагаворваць, здумляць. Ня слухай ты, што на тваііго сына вядуць: pom жаўсім ні замажыш. В. Д. Hi вядзі ты дурнога, ні ўмірагі заучэсьні, рана табё паміраць. Судз. Што ты вядзёш, з дуба вёцця зьбірайіш? Нялюба слухаць. Міх. ВЕТРЫЦЦА незак. Праветрывацца, ахалоджвацца. Душна тут, пашлі вётрыцца. Судз. На вічарынцы ён с тваёй дачкой вётрыццахадзіў. Кубл. ВЩ м. Твар. Памыйвід, нямыцькам ходзіш. Міх. ВІШШО' н. Вецце, галінкі. У нядзёлю нарэзалі з мащи вішша на вёнікі. Чэр. ВО'ДЗЕКА прысл. часц. Вось дзе, тут. Водзіка твая дзяга, ні крычы ратунку! Судз. A вддзіка валінак, за печ заваліўся! Астр. ВО'НКАХ прысл. На вуліцы, на дварэ, звонку. Пабудзь, унучак, вонках, пакуль у хаці памыю. Арэх. Вядрд вонках стайіць, аняўсёнцах. Судз. ВУ'НДЗЕКА прысл. часц. Вунь дзе, вунь. Вундзіка матка ваша йдзёць, бяжыці пірайміці. Арэх. Ня ець сягоння, вундзіка на дварэ чэрці жэнюцца, ня пдидзіць аутдбус. Шчарб. ВУ'ПАР м. i ж. У парты, неслух. Вупар такі! Хоць ты стрэлам страляй, а як заладзіць сваё - ні пірайначыш. Слаб. Дзёўкавупар, алі ŭ Мікола харакцірньі, піраломіць яё. Судз. ВУ'ПАРНЫ прым. Непаслухмяны, у парты. Німа хужы, як ля хворага хадзщъ. Банка вупарная стала: усёрдзілася, што пры ддктарцы пасьцілку яё мінялі, дык цяпёр ня ёсь нічдга. Судз. ВЬГВАДЗІНЫ мн. Шкарлупка ад яйка, з якога вывелася кураня. Усё ціпляты вывіліся, адны вывадзіны ў гнязьдзё. Арэх