Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

лочанага збожжа дробную салому i каласкі. Шчынэ добрэ, то лекші будэ ёго віятэ. УГАМЭ'ТЫСЬ зак. Уціхамірыцца. Шчурі крэшку ўгамэлыся, ек кубасэ c трутэзныю пойілэ. ХЛУД: ХЛУДОМ ПОСТАВЫТЭ. Адубянець. Так змэрзла, шо ўсю хлудом поставыло, i ны тэнутысь. ЦО'ХАТЭ незак. Есці з ахвотай, злёгку чмякаючьь Гіоросёта ўжэ тожэ цохають картоплі з бсыпкію. M. П. Пазнякоў 3 ЛЕКСІКІ РОДНАЙ ВЁСКІ Прыведзеныя ніжэй словы запісаны ў 1978 годзе ў в. Заброддзе Быхаўскага раёна. Вёска знаходзіцца ў 18 км ад г. Быхава i ў 12 км ад Баркалабава. Побач прадякае невялікая рака Грэза, якая ўпадае ў Друць. АБВЯСЦВЦЦА зак. Абазвацца, падаць голас. Гэта ж нада так абідзіцца. Шукалі, звалі, звалі — ні абвясціўся дажы. А Б Л Е 'Т Н І К м. Дровы, якія праляжалі лета. Зімой аблетнікам будзім тапіць печ, a цяпер i трэскі i смалякі ў ход пойдуць. А Б М Ы 'Л К І мн. М ы л ьная в а д а, у якой мы лі б я л ізн у. Занясі абмылкі вылі, толькі ні ля бульбы. Ёй ат іх урэдна, яны ж мыльныя дужа. АБШЧАПЕФЫЦЬ зак. Моцна абняць, абшчапіць. Хацела іна сына аставіць на зіму ў бабкі, a ён як абшчаперыў матку за галаву, як заплакаў, так іна i ні пакіпула. AKAHO'M м. Страва з мёду, булкі i гатаванай вадыг якую каштавалі перад ядой на Вялікдзень. БА'БА ж. Бэра. Баба — груша восенская. Камлот з яе харашо ставіць. Іна i паляжыць доўга, тады дужа смашная. БАЛА'БУШКА ж. Мянтуз. Балабушка мяккая, слізкая, біз касцей іна. Смашная дужа рыба. БАЛАНДЗЮ'К м. зневаж. Брадзяга, валацуга. Па~ цягнуўся ўжо, як баландзюк які, na вуліцы. Hi розумуў ні страму німа ў чалавека. БАСЬЦЯ'ЦЦА незак. асудж. Валачыцца. I што за