Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

 ◀  / 273  ▶ 
Ад жары зімля скаржанела, ніяк ні скапанічыць бульбу. СКУЛА' ж. мед. Фурункул, гнойны нарыў. У яго змалку скулы с цела ні сходзілі. СЛІНЬ ж. Рыбная чашуя. У яршоу слінь здзіраць цяжола. СУ'ГПЦЬ: СУ'ПЩЬ ХО'ЛАДАМ. Стан хворага, калі цела працінае холад. Так мне супіць холадам, што ні знаю куды дзецца. СУСО'ЛКІ мн. Соплі. Эт малая, сусолкі аж да noica павесіла. СУСОЛКІ РАСПУСЦЩЬ. Плакаць. Навошта было сусолкі распускаць, плакаць біз прычыны. ТА'НБУРКА, ТА'МБУРКА ж. Кручок для вязания. Люблю я танбуркай візаць, усе карункі, скаціркі ей звізала. ТАРНАВА'ЦЦА незак. Неспакойна стаяць, кідацца ва ўсе бакі. Нейіта карова наша тарнуіцца, чуцъ падаіла. ТРУСКАЛЯ' прысл. Бягом. Бяжыцъ мой хлопіц трускаля, увесь у слезах. ТРУСКО'М прысл. Тое, што i трускаля. Малінькі груском, труском i дагнаў матку кала леса. ТУРА/ЦЬ незак. Ганяць. 3 добры час цялёнка туралі, а ў хлеў ніяк ні загнаць. ТУРЛЫ'ЧЫЦЬ незак. Гаварыць невыразна, бубніць. ІТіхай сабе турлычыць пад нос, а ты ні слухай. ТЫРС м. Апілкі. Тырс прывязлі, пайду, набяру каровам на падсцілку. УВАСМЯ'ГНУЦЬ зак. Утушыцца. Мяса добра у печы увасмягла. УЗВА'ЦЬ зак. Абразіць. Ён чым-та узваў яго крэпка, што ў таго слёзы пакацілісь. УЗВЯ'ЛЩЦА зак. Настойліва патрабаваць. Як узвяліўся мой хлопіц: дай i дай яму, хоць з-пад зямлі дастань. УМУДО'ХАЦЦА зак. Ператаміцца. Так за дзет умудохаўся, што ноч ні спаў. УПЛЁТ м. Стужка. Тры касіны, а ўплёт ні развяжу. ЦВЯ'ЛЩЬ незак. Дражніць. Пацвялъ дзіцёнка болей, пакуль ні заплача. ЦМЫТАЦЬ незак. Скакаць. Як толькі вісна, усе дзеці цмыгаюць ціраз рызінкі. ЦЯПЛО' н. Агонь. Дзеці адны расклалі кала хаты цяпло i бульбу пякуць. У печы цяпло гарыць, хата напіта, i дома нікога німа. Уключы ўжо цяпло, цёмна стала на двары
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сугпць, супщь, тамбурка, тарнавацца, тураіць, увасмягнуць, узваць, узвялщца, умудохацца, цвялщь
2 👁
 ◀  / 273  ▶