Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

не. Варылась картошка в печэ — i загорэлі горелікі. ГРЭ'БКІ мн. Вёслы на ўключынах. Заглох мотор. Поедзем на грэбках в журахвіны в Бэрозов. ГЭ'ГНУЦЬ зак. 1. Памерці. Надоев еже, коб взяв да гэгнув. 2. Забіць. Рубінко зловів в озеры козліка i гэгнув. ДІГА'ЛЛЕ н. Бацвінне бульбы. На моей картошцы ссохло дігалле. Восеню даем дігалле коровам, код давалі мныго молока. ДО'ХНА ж. Дачка. Неколі матере звалі своіх дочок так — дохна. ДРА'БКІ мн. Драбіны, рашотчатыя бакі ў калёсах. Володя Левко робіть на воз драбкі. ЖОНКЕ мн. Жанчыны. Німцы позаганялі всех жонок в клуню i спалілі. З'АТОУКА ж. Нутраное сала. Затовкую добрэ мазаці бліны. ЗАКУШЫСТЫ прым. Той, хто любіць пабіцца, спусціць каму-н. юшку (кроў). Вэн як вып'е, то вэльмі заюшысты, коб з кім побітіса. ЗБЫТКОВА'ЦЬ незак. Здзекавацца. Вуны еже noженілісь i жывут кепско, вен над ею збыткуе. ЗМЕФКІ мн. Змярканне. На змерках побегла корова, i дед пошов шукаці. ЗЬГМНО прысл. Холадна. Іншы ранок бувае зымно. КАЛГТНІКІ мн. Тыя людзі, якія пасля вайны хадзілі па дварах запісваць на падаткі. Я ні догадаласа, шчо сын прышов з арміі в отпуск, а думала, шчо калітнік. КОЗЛЯКЕ мн. Розныя грыбы, акрамя белых. На* брала вэрэнъку козлякэй. КОКОФА ж. Частка каркаса лодкі. Хведзя ходів & лес да накопав яловых кокорэй на лодку. КОМЯКЕ мн. Тоўчаная бульба. На ранок я натовкла комякэй. КРАСНОГОЛО'ВІК м. Падасінавік. Красноголовікі ростуть по бэрэзніках. КРО'ХА прысл. Трохі. Воля секла кроха дрова. ЛАСТОВУ'ШКІ мн. Ластаўкі. В же стало тепло, прылетелі ластовушкі. ЛОБАКЕ мн. Абутак, зроблены з рызіны. Бувало, после войны ходілі в клуб хто в чым: радость была, шчо былі лобакі. ЛО'ВКІ прым. Надзвычай спраўны, прыгожы. Шчо ні говоры, a дзеўчына вельмі ловкая. ЛУПАДЫ прым. Выпучаны (пра вочы). В скоціны