ЦІЛІЗНА' ж. Агрэх. Кінуў цілязну. ЦЬГНДРА м. i ж. Цыбатая асоба. Цындра — далгацыбы чалавек. ЦЯГУ'ЛА м. i ж. Асоба з маруднай хадой; марудлівая ў рабоце. ЦЯЛЬПЕ'Х м. Цяльпук. Такі цяльпех: нічога ня ўмеіць, нічога ні знаіць, нідзе ні стараіцца. ЦЯЛЬПЕ'ХА ж. Жан. да цяльпех. Такая цяльпеха, што з яе хацець. ЦЯМЦКУЛЯ м. i ж. Маўклівая, марудлівая асоба. Цямцюля такі, у яго прама слова нада купіць. ЧА'РКІ мн. Соты. ЧАСЛО'УКА ж. Пасма на клубку. Пасма на клубку — гэта ж часлоўка. ЧАЦВЯРЭ'НЬ м. Палена, расшчэпленае на чатыры часткі. ЧО'СНАК м. Часнок. ШАЛУ'ПКІ мн. Шалупінне (ад бульбы, яец, цыбулі). Выкінь у памыйкі шалупкі. ШАПЯТЛЕВЫ прым. Шапялявы. Нейкая ейная дзіўчынёха шапятлівая. ШЛЁПАНКА ж. Дажджлівае ці снежнае надвор'е.. Шлёпанка — як снех ідзець. ШНЭ'ЛДАЛА м. i ж. Асоба, якая ходзіць без справы, занятку. ШНЭАІДАЦЬ незак. Хадзіць без справы. Шнэлдаіш без канца па сяле. ШПАГА'ТА ж. Шпагат. Шпагатай умацавана тросъ. Трось гэта ў бёрдзі. ШПАРА'К м. Спаржа. ШПУНТСУУШК м. Прылада шпунтаваць дошкЁ Шпунтоўнікам доскі шпунтуюць. ШТЬЕУНА прысл. Роўна, прама, не нахілена. Кроены штыўна стаяць i ні касяцца, як пярэчкі ўставюцца i кліны загонюцца. ШУМЁЛЫ мн. Званочкі, бразготкі. ШЧЭ7ЦІ мн. Станок для часання воўны. Воўну часалі на шчэці. ШЭФАШ ж. Мароз з туманам. Як марос із туманом, гэта шэраш
Дадатковыя словы
надворе, цягула, чаркі, часлоука, чацвярэнь, чоснак, шнэлдала, шпарак
2 👁