АБШНЬГРЫЦЬ зак. Абшнарыць. Ад яго нічого ні схаваяш, бо апшнырыць yce закавулкі i знайдзя. АЁЦ выкл. Ужываецца пры адганянні парасят, тады як «усьі» — пры адганянні дарослых свіней. АКА'ЛЕЦ м. Слой хлеба, які разам ca скарынкай адстае ад асноўнай часткі бохана. У яе ніколі хлеп ні ўдаецца, заўсюды акаляц на паляц, a мякіш хоць у сьцену пуляй. АПЬГНІШЧА н. Прыстанішча. Ен много работ памяняў, a апынішча сабе ні знайшоў. АСМЬГЧЫНЫ мн. Адходы пры часанні ільну. Cnpaдзём кужаль, a потым трэба будзя i гэтыя асмычыны нек скруціць, хоць на мяшкё згадзяцца. АСЯРО'ДКАВАТЫ прым. 3 вялікім асяродкам i малой абалонай. Рэжучы дрова, асяроткаватыя кускё аткідай, можа выбярам на клёпкі. A-TA-TA i А-ЦІ-ЦІ выкл. Ужываецца як вокліч пры біцці або імітацыі біцця дзіцяці. Вот табе! А-та-та! АТАТУФЬІЦЦА зак. Разленавацца. Спачатку ёя ахвотно браўсё за ўсялякую работу, а потым нек ататурыўсё i нават на людзі ні паказваяцца. АШЧА'ПАК м. Шчэпка. Як я сек дрова, велькі ашчапак адляцеў i даў мне па назе. БАХУ'Р м. Падшыванец, жэўжык. Разгуляліся нёшто сёння бахурэ гэтыя, што i нам, старэйшым, німа спакою за імі. БАЦУ'К м. Пацук. Як толькі надыходзіць зіма, бацук шукая сабе прыстанішча ў будынках. БГТКА ж. Яйка, выйгранае ў велікоднай гульні, якая называецца цюканне, яйка, якое аказалася пабітым. БЛЭ'НДАЦЦА незак. Швэндацца. Люблю ў сьвяточны дзень блэндацца па тых мястах, дзе яшчэ пастухом хадзіў. БОУТ м. Доўгі кій, якім рыбакі выганяюць з-пад кустоў i водарасцяў рыбу. Ты лети таўчы баўтом nad куст, то, можа, i сома вытурыш. БУХГКАЛА м. i ж. Той, хго многа кашляе. Бухькало гэтаё цэлу ноч сам ні спаў i другом мяшаў. БУХГКАЦЬ незак. Кашляць. Ен нахлепчацца ха-* лоднаі вады i потым бухікая бясьпярастанку. БЭ'ЙСАЦЬ незак. Пляткарыць. Калі сама ні ведаяш, то ні бэйсай абы-чаго. ВЕФАЦЕНЬ м. Вератнік, гоні. Гэты верацянь ты даары, а тагды дай каню аддыхнуць