Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

увідзіў пілу ды так зъкънархъу, turo прыйшлось даць, Смагілаўка. ЗАЛЕ/ЦЬ незак. Стынуць, мёрзнуць. Чаго стаіш на хольдзі, залеіш, пайдзём у хату. Смагілаўка. ЗАФЫЦЦА зак. Квапіцца. Во ужо жмот, на рухлядзь старухі i то зарыцца. Смагілаўка. ЗАХА'КАЦЦА зак. Задыхацца. Паку ль карову зъгнала ў двор, так захакалась, што ажно ў грудзі мляна стала. Смагілаўка. ЗАЧЬГНАК м. Выступ на бакавой сценцы печы. Хіба гэта печ, во раней печы дзельлі, з зачынкам; можна i пъсядзець ды i спіну пагрэць. Смагілаўка. ЗБЭ'ЛАЦЬ зак. Спесціць. Ты вшъвата, Матру на, што сын такім вырас, ты яго малым збэлъла. Смагілаўка. ЗДЗЕ'ЦЦА зак. Распранудца. Січас здзенусь i сяду вячэръць. Смагілаўка. ЗЕ'ЛЬНА прысл. Тлумна, шумна. Пайду ъд вас, бо ў вас дужа зельна. Смагілаўка. ЗЛЕ'ЦЩЦА зак. Стаць цёплай. Въда гърачъя дужа, ажно нільзя мыцца, трэда даць ёй злеціцца. Смагілаўка. ЗЛЫТАЦЬ зак. груб. Схадзіць. У мъгазш тъвары прывезлі, мъя жонка ужо успела туды злыгъць. Загараны. ЗЛЭ'УДЗЩЬ зак. экспр. Украсці. Можа на мінуту с хаты адвярнулася, а ён усе грошы злэўдзіў. Смагілаўка. ЗНЕ'ЦІКІ прысл. Знянацку. Сёння Мар'я чуць богу душу ні аддъла: шла, а ёй на плечы ззадзі хто-та знецікі бац! Смагілаўка. КАЛАКАЛУ'ША ж. Чаромха. Вясной кълъкалуша гълаву дурманіць, хочыцца зноў у мъладосцi апынуцца. Смагілаўка. КАЛЫ'ПША м. i ж. Марудлівы, павольны чалавек. Гэтая калыпша як пачне што рабіць, да вечару ні ўправіцца. Смагілаўка. КАРА'УНІК м. Анучнік. Сёння na дзярэўні караўнік ездзіў, цугуны вазіў i платкі красівыя. Смагілаўка. КАСАФ м. Вялікі нож. У цябе ножык, a ў мяне — късар дык късар! Тубышкі. КАУБЬГ мн. Вантробы. У маёй свінні каўбы саўсім дрэнныя, yce павыкідывала. Боўсевічы. КЛЕУ м. Жалезны штыр для навязвання жывёлы. Я сваю цёлку ніколі ні пашчу, бяру цэп, убіваю клёў i няхай ходзя. Елькаўшчына