Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

рылупый, аж у вочдх мыгтыть. Рябый настілнык став, як покрасила. РЭДКА — рідко, в ряды-годы. Kino гэть рьдко бувае, рази два в місяць. Прыхддыш в ряды-годы, хоч бы довш посыдыа. СМЕРЦЬ — смэрть, могыла, гроб, капэць, каюк, крышка, амшь, капут. Смэрть ни пытае, колы хоч вмэрты. Вжэ до могилы мало осталось, одни кости свьтяцця. До гроба ни будэ спокою, кожный дэнь робота, робота. Посмыхнувся й кажэ: «Капэць тоб'ь, й моей ныма». Хутко каюк ему, так паразітовы i трэба. Ни лізь, куды ни проеять, а то крышка. Амшь — i слідів ни найдэш. Старый Нычыпор повсігда добавляв: «Вжэ капут нам всім». СТАРЫ — старый, пожылый, староватый, оджытый. Шо ж ты зробыш, старый вжэ, в літах. А не, пожылый, вжэ літ за сорок. Староватый вжэ, куды ж тобі за молодым гнатыся. Шо й говорыты, оджытый чоловік, мніго чдго бачыв на свьты. СЫТЫ — сытый, жірный, гладкый, наліваный. Дядько такый сытый. А до чдго жірный, еле ходить. Гладкый, а шэ кажэш, шо похудів. От наліваный хлдпчык, як ни повырны. ЯК-НЕБУДЗЬ — як-нэбудь, сяк-так, часом з квасом, порою з водою. Як-нэбудь прожывэм, світ ни быз добрых люди. Пытаеш, як живу; а, сяк-так пырыбываюся. Всяк у жытті бувало, як-нэбудь i тыпэр будэ: часом з квасомi, порою з водою. Т. М. Кананенка, Г. М. Малажай АЦЭНАЧНЫЯ НАЗВЫ АСОБЫ У ГАВОРКАХ БРЭСТЧЫНЫ Ацэначныя лексемы падаюцца ў тлумачальных слоўніках беларускай літаратурнай мовы, нямала іх у дыялектных слоўніках, яшчэ больш у жывой мове жыхароў розных мясцін Беларусь У нашу падборку ацэначных назваў асобы ўключаны словы, з дзяцінства вядомыя аўтарам артикула, i словы, запісаныя студэнтамі філалагічнага факультэта Брэсцкага педінстытута. Прынятыя скарачэнні раёнаў: Бар.— Баранавідкі, Брэсд.— Брэсцкі, Бяроз.— Бярозаўскі, Ганц — Гандавідкі, Драг.— Драгічынскі, Жабін.— Жабінкаўскі, Іван.— Іванаўскі, Івац.— Івацэвіцкі, Лях.-Ляхавіцкі, Малар.— Маларыцкі, Пін.— Пінскі, Стол.— Столінскі