Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

 ◀  / 273  ▶ 
АНІГА'ТКІ прысл. Добра, бестурботна. Жыве яна за Іваном анігаткі. АПЕ'НІК м. Апенька. У Доўгім сёлета апенікоў ну ŭ нарасло, вазамі можна било вазіць. АПШЧАПЕ'РЫЦЬ зак. Моцна абнядь, абхапіць pyкамі. Малая доўга ні бачыла сваю мацеру, а як тая приехала, унучка апшчаперыла мяне за шыю i ні хочэ іці к ёй. ACO'BIK м. Падасінавік. Асовікі чащей растуць пуд асінамі i ёлкамі, на іх трэба добры дож. АТКВНУЦЬ зак. Адсадзіць, аддзяліць (цяля ад каровы). Такое вялікае цяля вырасло, трэба аткінуць ат каровы ўжэ. АХАЛО'ДАЦЬ зак. Астыць, зрабіцца халодным. Ідзіце есьці, усе ахалодало на стале. БРЬГТВАЧКА ж. Лязо. На стале ляжала брытвачка. БУ'ЛЬМА ж. Бручка. На стой градзе садзіла бульму, а яна й ні ўзышла. БУРАКЕ мн. Боршч. Буракі сёні смашные, з грыбамі. ВАДНІКІ мн. Ватовыя штаны. Даніло зімою І летом можэ хадзіць у ватніках. ВАУКК мн. Ваўчкі. Цэлы вечэр ваўкі абірала на спадніцы. ВЕЛПКО-ВЕ'ШКО выкл. Выгук, якім падзываюць кабана. ВІД м. Твар. Від у яго быў гразны. ВІТУ'КА ж. Мак-самасей. Вітуку ніхто ні cee, яна сама ўсходзіць. ВУ'НЕКА часц. Вунь. Вунека куры ўсе ў градах грабуцца, а ты ні бачыш. ВУ'ЧАРНЕЦЬ зак. Модна- захацець (есці, піць). А кап ты здох, як ты вучарнеў за дзет, дай хоць уваліць у карыто (на кабана). ВЫТАПТАВАНЫ прым. Упрыгожаны гафтам. На еокнах віселі выгаптаваные занавескі. ВЯСЕ'ЛІК м. Страчок, смарчок. Вяселікі растуць увесну. ГАЛУ'ЗА ж. Недагарэлае палена. Як усе галузы naдагараюць, так ты закрый юшку. FAPO'HKI мн. Карункі. Раней гаронкі к рушнікам прышывалі. ПБЕУІЬНІЦА прысл. Шмат, вялікае мноства. Хто ні ленаваўса, то гібельніцу грыбоў нанасіў. ГО'РЫН м. Ніткі для вышывання. Раней вышывалі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

acobik, fapohki, апшчаперыць, ахалодаць, бульма, вешко, вучарнець, вітука, галуза, горын
0 👁
 ◀  / 273  ▶