было. Альшаніца Квас. КАЗА' ж. 1. Плошча, якую займае жняя. Гэтую казу тры дні трэба жаць. Хрышчонавічы Квас. 2. Агрэх пры касьбе. Якіз цябе касец?Адны козы пасля цябе. Заполле Кос. КАЗА'К м. Печка. Казаком у нас называл i печку, шчо стаяла пасяродхаты. Куляшы Міл. КАЗАКГ мн. бат. Каласок з семем трыпутніка. Як бабка выспяя,то казакі сушаць: памагаюць ад паносу. Заполле Кос. КАЗЁ'ДРЫШЧАн. бат. Ветраніца дуброўная, кураслеп. Казёдрышча якзацвіце белым, то здэцца лапіко снегуўлесі ляжыць. Заполле Кос. КАЗЁ'ННІКІ мн. гіст. Дзяржаўныя сяляне ў час прыгону. Казённікам, казалі, лягчэй жылося. Гошчава Стайк. КАЗГНЕЦ м. Стан чалавека, калі ад працяглай працы знерухомее, адзеравянее цела; слупняк. Казінец у спіну ўбіўся. Корачын Жытл. КАЗЛЯ'К м. Любы, акрамя баравіка i падасінавіка, ядомы грыб. Якніма баравікоў, то тады казляка падымяш. Скураты Квас. КАЗЫРО'К м. Фігурнае драўлянае ўпрыгожанне на краю прычола. Казыркі робяць, хто як умея. Бацька мой рабіў так. На дошцы выразаў зубчыкі, а над імі тэблём круціў дзіркі, але ні навылет. А пасля фарбавалі фарбай. Выходзіла харашэ. Альшаніца Квас. КАКАРУ'ЗА ж. Кукуруза. Какарузу пачалі садзіць пры Хрышчове. Уласаўцы Жытл. КАКАРУ'ЗНІСКО н. Поле, дзе расла кукуруза. Па какарузніску кароўпасем. Юкавічы Стайк. КА'Л м. Гразь. Бало, пройдзя дождж, то па костачкі калу на гуліцы. Хрышчонавічы Квас. КАЛ АТУ'Н м. 1. экспр. Дрыжыкі. Змерзла гэдык, што ажно калатун паймаў. Зыбайлы Жытл. 2. экспр. Холад. Такі калатун на дварэ, толькі ў хаці сядзець ды грэща. Любішчыцы Люб
Дадатковыя словы
казырок, казёдрышчан, казённікі, какаруза, какарузніско
5 👁