Дыялектны слоўнік Косаўшчыны (2011). А. Ф. Зайка

 ◀  / 274  ▶ 
ПО'ЛКА ж. 1. Вытканае палотнішча. Дзве полкі сшываюць, выходзіць радзюшка. Альшаніца Квас. 2. Посцілка, якой звычайна носяць корм жывёле. Вазьмі полку i прынясізелья свіням. Грыўда Міл. ПО'ЛУДЗЕНЬ м. 1. Поўдзень. Само жара, полудзень. Заполле Кос. 2. Абед. Людзі кажуць: "Паляцелі жураўлі полудзень паняслі". Заполле Кос. ПО'ЛЬСКІ КАВАЛЕ'Р м. Стары халасцяк. Не жэняцца хлопцы, польскімі кавалераміходзяць. Альшаніца Квас. ПО'НАЧЫ прысл. У цемры, цёмначы. Дахатыз лесу ўжэ поначы прышоў. Заполле Кос. ПО'ПЕРАДНЯ ж. Мацаванне галовак саней. Поперадню робяць зланцуга, вяроўкі. Заполле Кос. ПО'ПЛАЎ ж. Сенажаць каля вёскі, аселіца. Сено з поплава дробнянькае, мяккае, бацько мой казаў, конскае. Альшаніца Квас. ПО'РАЦІК м іж. экспр. Капун, маруда. Хоць порацік, але паглядзі, які ў яго ўсюды парадок, акуратнасць. Заполле Кос. ПО'РКАЛО м i ж. Toe ж, што i п о p a ц i к. Поркало, поркаяшся, якДзям'ян nad спаніцай. Альшаніца Квас. ПО'РНЫ прым. Народжаны ў пару. Дзіця радзіласё порнае, дзевяцімесячнае. Верашкі Квас. ПО'РХАЦЦА незак. Паціху, марудна рабіць, калупацца. Стары ўжэ мой бацько, але порхаяцца паціху. Жамайдзякі Міл. ПО'СІК м. анат. Мачавы пузыр. Свіного посіка надувалі, граліім у мяч. Падстарынь Падст. ПО'СТАСЦЬ ж. Постаць, паласа збожжа, загон. Во якую постасць зжала. Заполле Кос. ПО'ТЛАХІ, ПЭ'ТЛАХІ мн. груб. Валасы. Прычашыся, а то потлахі тырчаць ваўсе бакі. Заполле Кос. Убачуяшчэ раз з ёю, я табе гэтыя пэтлахі павырываю. Альшаніца Квас. ПО'ТРАХІ толькі мн. Вантробы. Як дам, то з цябе i
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

полка, поперадня, поплаў, порны, порхацца, потрахі, якдзямян
6 👁
 ◀  / 274  ▶