Дыялектны слоўнік Косаўшчыны (2011). А. Ф. Зайка

 ◀  / 274  ▶ 
месцілысіна ягад. Альшаніца Квас. ЛЫСУ'ХА ж. Карова з плямой на ілбе. Лысуха ў мяне, такую самую i цялушачку прывяла. Сакоўцы Міл. ЛЬНГСКО зб. н. Льнішча. Па льніскухоць касі, такі прэй napoc. Даргужы Міл. ЛЮБІСТО'К м. бат. Любіста. Яно возьмяш у рукі лісток любістоку, то пахнуць будуць рукі праз колькі дней, ні змыяш. Заполле Кос. ЛЮБЛІ'ВЫ прым. Нятлусты (пра мяса). Люблівае мясо ўселюбяць. Хадоркі Кос. ЛЮ'БЧЫКІ мн. заал. Казяўкі, які плаваюць у вадзе. Любчыкі ловяць, сушаць i даюць піць з гарэлкаю кавалеру, каблюбіў Альшаніца Квас. ЛЮДСКГ прым. Уласны, а не дзяржаўны, калгасны. Людскія гумны на другі бокгуліцы стаялі даўней. Яблонка Жытл. ЛЮ'ХТЫ мн. Дымавы ход у печцы. Печка дыміць, відаць, люхты забіты. Ёл кі Я гл. ЛЮ'ХЦІК м. Фортка ў акне. Закрый люхціка, бо дуя, прастудзішся. Альшаніца Квас. ЛЮ'ЦКІ прым. Добры, чалавечны, спагадлівы. Файны, люцкі чалавек. Альшаніца Квас. ЛЮ'ШНЯ ж. Упор, які лучыць верх ручкі з воссю.Люшня мацуя ручку ў возі. Бялавічы Кос. ЛЯ выкл. 1. Бач, глянь. Ля, якую рыбіну паймаў: хвост пазямле валачэцца. Грыўда Міл. 2. пабочн. Ён, ля, вучыўся добра, то вучыцялём стаў. Быч Стайк. ЛЯГА'РЫ мн. Жэрдкі, па якіх коцяць бярвенні з зямлі ўгору. Па лягарах i тоўстае дзераво ўручную закоціш на машыну. Заполле Кос. ЛЯ'ДА ж. Прылада, якая дапамагае чалавеку аднаму пакласці бярвенне на воз. Меўшы ляду, любую дзеравіну на воз пакладзеш, самую цяжкую. Любішчыцы Люб. ЛЯДА'ЧЫ прым. Кепскі, нізкай якасці. Лядачае сено. Заполле Кос. ЛЯДЗЯ'НКІ мн. Ледзяшы. Як адліга, то лядзянкі ca
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

люблівы, лягары, лядачы
2 👁
 ◀  / 274  ▶