АВА'Д м. Авадзень. Гэта ў нас ават называюць. M. Рож. АВАДЗЬЕ' зборн. Авадні, заедзь. У нас авадзье летам жыць ні даюць. Стар. АГЛАБЕ'Ц м. Аглабільна, верхняя перакладзіна ў драбінах. Па аглапцы палажыў снапоў i прыўёс. Сем. АГЛАБІНО' н. 1. Верхняя i ніжняя часткі ў драбінах. Верхнее аглабіно заламаласа, a ніжнееяшчэ добрае.Тш. 2. Ніжняя частка ў драбінах. Урадліва арабіна — осенью гразі na аглабіна. Сем. АГЛЕДА'ЦЦА незак. Выконваць штодзённую неадкладную работу па гаспадарцы ў канцы дня, уходжвацца. Пара агледацца. B. Ідзі ды ŭ агледайся. Сем. АГУРЬІТДЦА зак., незак. няма. Абвыкнуць, звыкнуцца, апусціцца. Агурыўса i жыве неек. Сем. АДЗЕР м. 1. Дзіцячая хвароба адзёр. У іх дзеці на адзёр пахварэлі. Тан. 2. Калодка для пчол. Завуць гэты дуп Дземянаў dyn, а на дубе адзёр — калода для пчол. М. Рож. АДНО' прысл. Толькі. Усе жоны абет несуць, адно маёй німа. Сем. Пойдам у брусніцы, адно хлеп вымем. Смал. АЖАГІ' мн. 1. Агульная назва ўсіх неабходных пры печы прылад (вілкі, качарга, чапяла i інш.). Вынесі ты гэтые ажагі с хаты. Тан. 2. Кут у хаце каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга, чапяла i інш. Ажагі — вето куток каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга, метла. Сем. АЗУ'ЦЦА зак. Абуцца. Азуйса, холадно ў хаце. Як азуўсе раніцаю, так i прахадзіў увесь дзет. Тан. АЗЫ'ЗЬШВЕЦЬ зак. Азызнуць. Азызьнівеў — уродзе апухне. Сем. АПА/ЛУШКТ мн. Апалушкі, невялікія начоўкі для апалання збожжа. Ссып мак у апалушкі пакуль што. Тан. АПУ'ХА ж. Дрэннай якасці скура — слабая, з рэдкай шэрсцю. Апуха это, скажам, у шкуры каля нох, як чэраво, дзе шэрсьці мало i шкура слаба. С anyxi паднарады робяць. Сем. АСА'ДА ж. Рама. У барану харошые асады робіш, я чуў. Сем. АСЦА' ж. Непрыемны, хваравіты стан пры ўзмоцненым выдзяленні сліны. Асца надвернула, сьліну гоніць. Сем. Т. Зак